Κινούνται σε ρυθμούς χελώνας...

Τoυ ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΡ. ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ
Τα πράγματα είναι εξαιρετικά απλά. Πιο απλά δεν γίνονται. Από τη μια, υπήρχε η ανάγκη της χώρας να βρει χρήματα και να λειτουργήσει ως κράτος. Από την άλλη, προθυμοποιήθηκαν (λέμε τώρα, γιατί ξεχνάω εγώ. Τι μεσολάβησε για να στηθεί αυτός ο περιβόητος μηχανισμός στήριξης; Εβγαλαν νερό τα πόδια του Γιώργου να τρέχει από τη μια άκρη της Ευρώπης μέχρι
την άλλη) η Ευρωπαϊκή Ενωση, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να μας δώσουν κάποια από τα χρήματα που χρειαζόμασταν. Καλώς ή κακώς, για να γίνει αυτό χρειαζόταν μια συμφωνία. Αυτή η συμφωνία, τώρα, φαίνεται πως δεν προέβλεπε με το νι και με το σίγμα όσα έπρεπε να γίνουν στη χώρα προκειμένου να συμμορφωθούμε «προς τα υποδείξεις» ώστε να κυλήσει το νερό στο αυλάκι- διάβαζε εσύ, ψαγμένε αναγνώστη μου, τα δισ. που έχουμε ανάγκη. Εδώ ακριβώς είναι και το θέμα μας: όλα αυτά που κάνει η κυβέρνηση, οι αποφάσεις που παίρνει, περιλαμβάνονται στη συμφωνία- το περιβόητο μνημόνιο- ή όχι; Αποτελούν επιταγές της τρόικας ή πρόκειται απλώς για φωτεινές εκλάμψεις των υπουργών της κυβέρνησης, ειδικά του δίδυμου Λοβέρδος- Παπακωνσταντίνου; Αυτή την απορία έχω και πάσα προσφορά (σε απαντήσεις) δεκτή...

Αλλη πρόταση υπάρχει;

Η άλλη απορία που έχω, την οποία κανείς δεν μου λύνει- αυτό πάλι δεν το έχω καταλάβει, γιατί μου δείχνουν αυτή την αποστροφή; Σε ρωτάω κύριε, είμαι ένας απορών πολίτης, γιατί δεν μου απαντάς; Πες μου να ξέρω, δεν βλέπεις ότι με έχει φάει το άγχος; Τι θέλω να ξέρω; Το εξής πολύ απλό: η κυβέρνηση του Γιώργου κάνει όσα κάνει και έχει και τον Γιώργο να λέει ότι «παιδιά, οι πολιτικές που εφαρμόζουμε είναι μονόδρομος». Μάλιστα. Ο Γιώργος λοιπόν, ανακεφαλαιώνω, μας λέει ότι αυτά είναι μονόδρομος, τέλεια και παύλα. Αλλη πρόταση υπάρχει; Δηλαδή, η αντιπολίτευση που διαφωνεί με τα μέτρα, τα συνδικάτα που κηρύσσουν κάθε τρεις και λίγο απεργίες και κάνουν την παραλυμένη χώρα ακόμη πιο... παράλυτη επειδή αντιτίθενται στην κυβερνητική πολιτική, έχουν μια άλλη πρόταση για το πώς θα βγούμε από την κρίση; Θα μπορούσε δηλαδή να γίνει κάτι άλλο από αυτό που γίνεται; Και αν υπάρχει αυτό το άλλο, γιατί δεν μας το λένε, να το μάθουμε κι εμείς και να ενώσουμε τη φωνή μας με εκείνων που διαμαρτύρονται; Αυτό θα μου το πει κανείς; Ή θα με φτύσουν πάλι, δίνοντας τη σιωπή τους προς απάντησή μου, που λέγαμε παλιά για να εντυπωσιάσουμε...

Να τα έλεγες νωρίτερα!

Ο Σαμαράς πάντως, που πήρε το συνέδριο, τις Κεντρικές Επιτροπές, τις αντιπροεδρίες και όλα τα συναφή παραμάσχαλα (καλορίζικα τα όργανα, αρχηγέ), διατείνεται ότι έχει τις λύσεις για έξοδο της χώρας από την κρίση και πως θα μας τα πει την Τετάρτη που έρχεται. Δεν ξέρω τι είναι αυτό που τον απέτρεπε μέχρι τώρα και δεν μας ανακοίνωσε τις προτάσεις του για να βγει η χώρα από την κρίση, αλλά είμαι υποχρεωμένος να τον... καταγγείλω ανοιχτά. Διότι, κύριε, αν έχεις τη συνταγή γιατί δεν την έλεγες εγκαίρως; Τον Ιανουάριο, τον Φεβρουάριο, τον Μάρτιο τον Απρίλιο, τον Μάιο ή έστω τον Ιούνιο; Ηταν προτάσεις που αφορούσαν την επιχείρηση του πατέρα σου και άρα τις κρατούσες μυστικές για να μην τις πληροφορηθούν οι ανταγωνιστές; Οχι. Προτάσεις για τη χώρα ήταν. Αφού λες ότι ο Παπανδρέου καταστρέφει την Ελλάδα, γιατί δεν παρενέβης έγκαιρα να την αποτρέψεις (την καταστροφή); Θα σου πω εγώ γιατί. Για τον ίδιο λόγο που όσο ο Καραμανλής διοικούσε τη χώρα και εσύ ήσουν υπουργός του, έκανες αυτό που λέγανε παλιά οι μάγκες «τουμπεκί ψιλοκομμένο», ήτοι δεν έλεγες λέξη. Εβλεπες την καταστροφή και δεν μιλούσες. Ασε τώρα...

Με εννέα μήνες καθυστέρηση
Τραβηγμένο από τα μαλλιά; Ισως. Και από τ΄ αυτιά μη σου πω. Αυτή όμως είναι η αλήθεια. Η αντιπολίτευση στην Ελλάδα πάντα επένδυε στην καταστροφή της κυβέρνησης, για να τη διαδεχθεί στην εξουσία. Πάντα. Και όταν λέω πάντα, εννοώ πάντα, και δεν εξαιρώ κανένα. Κα-νέ-να! Να σου πω ένα παράδειγμα αναγνώστη μου: Από τις πρώτες και κύριες προεκλογικές δεσμεύσεις του ΠΑΣΟΚ ήταν το νομοσχέδιο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά- ένα από τα πέντε βασικά νομοσχέδια που έλεγε ο Γιώργος ότι είχε έτοιμα στο συρτάρι του. Το νομοσχέδιο αυτό- δεν το κρίνω, μπορεί να είναι και σωστό- ψηφίστηκε μόλις αυτή την εβδομάδα στη Βουλή! Επειτα από εννέα ολόκληρους μήνες. Ναι, εντάξει, να καταλάβω ότι η χώρα είναι σε κρίση, έχει άλλες προτεραιότητες, οι υπουργοί ασχολούνται με χίλια δυο άλλα πράγματα, τρέχουν και δεν φτάνουν, αλλά έλεος ρε παιδιά. Ενα τέτοιο νομοσχέδιο που εσείς το είχατε αναγάγει σε κορυφαίο, ψηφίζεται ύστερα από εννέα μήνες; Συγγνώμη, αλλά το κυβερνητικό έργο κινείται με ρυθμούς χελώνας. Για να μην πω σαλιγκαριού. Και να επισημάνω ότι έτσι δεν γίνεται δουλειά. Δεν πάει πουθενά το πράγμα. Γιατί, αν δεν το θυμάστε, ακόμη να ψηφιστεί ο νέος αναπτυξιακός νόμος. Και ούτε που υπάρχει πρόβλεψη πότε θα ψηφιστεί...

Χαμένοι στο Διάστημα
Και ένα σωρό άλλα που αν δεν τα αναφέρω είναι για να μη σου μαυρίσω την ψυχή και δεν το θέλω. Στα μισά του καλοκαιριού βρισκόμαστε, θέλεις κι εσύ να πας σε καμιά παραλία να ξεκουραστείς και να ξεχάσεις ό,τι σου χαλάει τη ζωή, θα έρθω εγώ τώρα να σου πω ότι η κυβέρνηση άλλα είχε υποσχεθεί και άλλα κάνει; Οχι, δεν θα σου το πω. Τα ξέρεις και μόνος σου και δεν χρειάζεσαι υποβολέα. Απλώς αυτό που με στενοχωρεί είναι ότι έχουν περάσει εννέα μήνες από τις εκλογές του Οκτωβρίου και η κυβέρνηση φαίνεται σαν να κυβερνάει κάτι χρόνια. Οι υπουργοί της μοιάζουν χαμένοι στο Διάστημα και έτσι όπως έχουν εμπλακεί στη διαχείριση της καθημερινότητας, βάζεις άνετα στοίχημα ότι σε λίγο θα έχουν βυθιστεί στο έλος της πλήρους απραξίας. Φαντάζομαι ότι ο Γιώργος και οι συνεργάτες του, που το βλέπουν το πράγμα ότι δεν τραβάει σε αρκετά υπουργεία, κάτι θα κάνουν για να τους κινητοποιήσουν. Αλλιώς, λυπάμαι που το λέω, πολύ σύντομα, κανείς δεν θα θυμάται ότι τον Οκτώβριο του 2009, εξελέγη καινούργια κυβέρνηση, αυτή του ΠΑΣΟΚ. Θα μπερδεύονται όλοι ότι είναι μια συνέχεια της προηγούμενης- την οποία ούτε θέλω να κατονομάσω...


Αφιερωμένο στον Γιώργο

Το έγγραφο που έχω στα χέρια μου είναι μιας Πανελλήνιας Ενωσης Φοροτεχνικών Επιστημόνων (ΠΕΦΕ) και απευθύνεται σε μια επιχείρηση. Το αφιερώνω εξαιρετικά στον Γιώργο Παπακωνσταντίνου για να καταλάβει ότι αυτά τα ωραία που λέει περί αύξησης των εσόδων του κράτους και περί πάταξης της φοροδιαφυγής είναι φύκια για μεταξωτές κορδέλες, παραμύθια με ή χωρίς δράκο, και τα συναφή. Τι λέει λοιπόν το έγγραφο; Τα εξής καταπληκτικά:

«Επειδή στην ΠΕΦΕ για την επιχείρησή σας (διατηρώ ακέραιο το συντακτικό της επιστολής) μας ήλθαν πληροφορίες ότι έχετε λάβει τιμολόγια από δήθεν ανύπαρκτη επιχείρηση για το υπουργείο Οικονομικών με την επωνυμία (αναφέρει το όνομα της ανύπαρκτης επιχείρησης) σας πληροφορούμε ότι θα υποστείτε αν ήδη δεν έχετε υποστεί φορολογικό έλεγχο ή επανέλεγχο από την αρμόδια ΔΟΥ για τα τιμολόγια των παραπάνω επιτηδευματιών, εμείς έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στο υπουργείο Οικονομικών και προσφυγές τόσο στα ελληνικά διοικητικά δικαστήρια όσο και στα ευρωπαϊκά δικαστήρια αν χρειαστεί»!

Και προσθέτει: «Ακόμη και αν έχετε καταβάλει κάποια χρηματικά ποσά μπορούμε να αναστείλουμε την πληρωμή των υπολοίπων προστίμων- φόρων κ.λπ. ή ακόμη μετά τη δικαίωσή σας να πάρετε πίσω ακόμη και αυτά που καταβάλατε. Τέλος, μπορείτε να έχετε με τη μεσολάβησή μας μια δίκαιη φορολογική διοικητική επίλυση της φορολογικής διαφοράς».

Αμα γίνει ποτέ αυτό κράτος, εμένα να μου γράψετε- δεν το λέει το έγγραφο, αν και θα μπορούσε. Εγώ το λέω, ως συμπέρασμα...
NEA