Τ΄ ακούς κυρά Μπατζελή μ';...

tsaousa
Τελικά ο σκύλος έβγαλε λαγό.
Θα μάθετε παρακάτω.
Οι ιδιοκτήτες του σκύλου ενημερώθηκαν για τη δημοσιοποίηση του θέματος πιθανότατα από το FB μια και αναρτήθηκε και εκεί η καταγγελία, και όταν έφτασε η πρόεδρος του Φιλοζωικού συλλόγου με 2 μέλη, βρήκαν το σπίτι με κόσμο, και τον σκύλο πάντα στη θέση του στο γκαράζ, αλλά χωρίς τα περιττώματα γύρω, και τα μπολ του γεμάτα με φαΐ και νερό. Η...
πρόεδρος κ. Λέρτα που τελευταία στιγμή αποφάσισε να μην καλέσει την αστυνομία και να προβεί αρχικά σε συστάσεις, χτύπησε το κουδούνι μαζί με τις δυο κυρίες που τη συνόδευαν.

Άλλα δυο μέλη του συλλόγου στέκονταν πιο πέρα, παραμένοντας αμέτοχοι παρατηρητές-μάρτυρες για κάθε περίπτωση.


Στο θυροτηλέφωνο απάντησε η δεκάχρονη κόρη, η πρόεδρος ζήτησε τη μητέρα της και τελικά μετά από πέντε λεπτά εμφανίστηκε ο 18χρονος γιος της οικογένειας.
Σχεδόν ξεβράκωτος, αλλά και ξυπόλυτος με τα νύχια των ποδιών άπλυτα, πιθανότατα από τα βαφτίσια του.

-ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ;; ρωτάει απειλητικά την πρόεδρο.

Πριν εκείνη προλάβει να τελειώσει τη φράση της εξηγώντας τι θέλει εκεί, ο αλητάκος αυτός, άρχισε να τη ρωτάει "πώς σε λένε;","πού είναι το σπίτι σου μωρή;" και στη συνέχεια άρχισε να ουρλιάζει και να βρίζει:

-Μαλακισμένες, βρωμιάρες, που δεν έχετε ενδιαφέροντα στη ζωή σας και ασχολείστε με τα ζώα, φύγετε από δω γιατί θα το μετανιώσετε!
Δικός μου είναι ο σκύλος και τον κάνω ό,τι γουστάρω!

Η πρόεδρος τού μιλούσε ήρεμα, αλλά εκείνος δεν έπαψε να φωνάζει και να ξεστομίζει παρόμοιες αηδίες όπως οι παραπάνω. Δεν άκουγε τίποτα, μόνο έβριζε.
Απευθύνθηκε δε ιδιαίτερα απειλητικά σε μια από τις γυναίκες επειδή ήταν γειτόνισσα και τη θεώρησε το "καρφί" της ιστορίας.

Για αυτό το ημιτελές διανοητικά νεογνό, που εκπροσωπεί τον αυριανό Έλληνα πολίτη, επαγγελματία, εργοδότη ή συνεργάτη, ψηφοφόρο, ή οτιδήποτε άλλο Ελληνικό κατάπλασμα, σημασία είχε το "καρφί" και όχι η εγκατάλειψη τού ζώου.



Μέσα στο παραλήρημα και τις αντιφάσεις του ότι δεν έλειπαν και είναι ψέμα, αλλά και πως όποιος πήδηξε στο γκαράζ και τάιζε τον σκύλο θα μηνυθεί, εμφανίστηκε και η μητέρα του.

Επειδή δεν θέλω να τη χαρακτηρίσω, παρακαλώ σκεφτείτε ό,τι θέλετε για τη μάνα-Έλληνα και όχι μόνο, όπως θα δείτε παρακάτω.

Χαμογελούσε η μαντάμ, καμαρώνοντας τον καραγκιοζάκο που γέννησε και ανάθρεψε, να επιτίθεται λεκτικά σε τρεις ήρεμες γυναίκες.

Δεν κουνήθηκε από τη θέση της ούτε όταν ο κανακάρης της άρχισε να σπρώχνει την πρόεδρο και το μέλος του συλλόγου που ήταν δίπλα της με δύναμη, και να τις χτυπάει πάνω στη σιδερένια εξώπορτα.



Επειδή τα μέλη του συλλόγου έχουν συνηθίσει σε ανάλογη συμπεριφορά από παρόμοιες περιπτώσεις και δεν χάνουν την ψυχραιμία τους, κάλεσαν απλώς την αστυνομία.

Μέχρι να έρθει η άμεση δράση που δεν φημίζεται για την άμεση δράση της, οι απειλές και τα σπρωξίματα συμπληρώθηκαν με την παρέμβαση ενός γείτονα παλικαρά που θεωρούσε ότι ένα φιλοζωικό σωματείο δεν έχει καμία αρμοδιότητα να ανακατεύεται στους σκύλους των άλλων και να πάνε οι καριόλες να πλύνουν κάνα πιάτο.
Απευθυνόταν φτύνοντας τες στο πρόσωπο από την ένταση, και κουνούσε απειλητικά το χέρι, ότι θα το σηκώσει να τις χτυπήσει.
Δίπλα του, ο περίπου 7-8 χρονών γιος του, έπαιρνε μαθήματα Ελληνικού πολιτισμού.
Και είχε ένα μάτι το πούστικο, πωρωμένο σαν του πατέρα του.


Το δε "καρφί" δέχτηκε τη μεγαλύτερη επίθεση, απειλή, τρομοκρατία ακόμη και από την πρόεδρο η οποία ανέλαβε αποκλειστικά τη συζήτηση και εξηγούσε μάταια πως είχε άλλες τρεις καταγγελίες για τον Ερμή, το σκύλο τους.



Όταν ήρθε η αστυνομία, η μαντάμ και ο γιος της μαζεύτηκαν σαν τα σαλιγκάρια στο καβούκι τους. Μούγκα στη στρούγκα.
Ο μάγκας ο γείτονας το ίδιο.
Το εκκολαπτόμενο σκουληκάκι του γραπώθηκε στο μηρό του, και πώς στο διάλο άλλαξε το μάτι του και έγινε παιδικό, μόνο ένας ηθοποιός μπορεί να το αναλύσει.

Οι αστυνομικοί αφού άκουσαν την πρόεδρο και τις σαλιαμύξες των υπολοίπων, ρώτησαν όπως πάντα για να ξεμπερδεύουν, αν θέλει κάποιος να υποβάλλει μήνυση σε κάποιον.
Να ανταλλάξουν μηνύσεις βρε αδελφέ, με ομοψυχία και κυρίως αδιακρίτως.


Να σε μπαγλαρώσει ο μπάτσος επειδή σε δείρανε και σε μηνύσανε από πάνω, να γλείφεις τα δάχτυλα σου.


Η πρόεδρος του συλλόγου δεν δέχτηκε να κάνει μήνυση, το ίδιο και τα παρόντα μέλη, ζήτησε απλώς να καταγραφεί το περιστατικό επειδή η οικογένεια μπαίνει σε καραντίνα από το σύλλογο.


Η οικογένεια από την άλλη, μανούλα και γιος, ήθελαν να κάνουν μήνυση στο "καρφί" που πήδαγε στο γκαράζ και φρόντιζε το σκύλο, λέγοντας μάλιστα ότι θα τους πληρώσει χρυσούς για την παραβίαση της ιδιωτικής τους κόλασης.


Εκείνη τη στιγμή τηλεφώνησε ο αρχηγός της οικογένειας, ο πατέρας, ενημερώθηκε από την καρούλα του που είχε παραμείνει στο σπίτι, ζήτησε να μιλήσει στην πρόεδρο του συλλόγου.

Η μικρή έφερε το τηλέφωνο κάτω και ο πατριάρχης της οικογένειας ανέλαβε να καθαρίσει.

Γιατρός στο επάγγελμα, διακόσια κιλά με δυο τσιγάρα στο στόμα κατά τις μαρτυρίες των "καρφιών", δηλαδή άνθρωπος εγκρατής και παράδειγμα για τους ασθενείς του, Ψυχίατρος στο Δαφνί, ζήτησε συγνώμη από την κ. Λέρτα και για να είναι σίγουρος ότι θα λήξει η ιστορία εκεί, την ενημέρωσε ότι κατεβαίνει στις Δημοτικές εκλογές με την τάδε Αριστερή δύναμη και θα ήταν ωραίο να γνωριστούν και να αναπτύξουν σχέσεις, μια και στο Χαλάνδρι κατεβαίνει υποψήφιος, στην πόλη τους!


Αυτός ήταν ο λαγός που έβγαλε ο σκύλος.


Ένας πολιτικίζων-πολιτικάντης-πολιτικός, πάνω από όλα κύριος, που θέλει να εκλεγεί για να "σώσει" το Χαλάνδρι, δεν έχει καταφέρει να σώσει την οικογένεια του, ούτε καν τον σκύλο του.
Έχει μια τέτοια σύζυγο και ένα πιο τέτοιο γιο.
Αναθρεμμένο από αυτόν.
Ένα τραμπούκο που ακόμη εκκολάπτεται!

Έχει το θράσος επιπλέον, να μπαίνει σε πολιτικό συνδυασμό με την αποδοχή τόσων ανθρώπων.
Αριστερών στην προκειμένη περίπτωση.


Έτσι είναι πολλά αποβράσματα που εισέρχονται στην πολιτική.
Αυτά που ψηφίζουμε.


Ζήτησε να μη δοθεί δημοσιότητα, είπε ότι μας αγαπάει όλους πολύ, τόσο, που αν εκλεγεί ο συνδυασμός του, θα δώσουν κάνα φράγκο στο σύλλογο να πληρώσει γιατρούς και φάρμακα που έχει στεγνώσει η τσέπη των μελών του.


Η πρόεδρος δεν μάσησε φυσικά και του ανακοίνωσε τις προθέσεις του συλλόγου αν δεν φανούν συνεπείς απέναντι στο σκύλο και τον νόμο που τον προστατεύει.



Η ιστορία αυτή έχει και άλλες παραμέτρους, δεν γίνεται να αναλυθούν τώρα.
Κάποιοι θα τις έχουν σκεφτεί ήδη.
Ο πολιτισμός της χώρας στην οποία ζούμε, είναι ξεκάθαρα ανύπαρκτος.




Κι εσύ κυρία Μπατζελή μου, μάθε πριν ψηφίζεις το ασφαλιστικό, περιμένοντας από τον κόσμο να κατανοήσει γιατί πρέπει να ψηφιστεί, να έχεις φροντίσει τα του υπουργείου σου.

Δεν γίνεται να απαιτείς θυσίες από έναν λαό για τον εκπολιτισμό και την ευημερία του, όταν εσύ η ίδια για το κομμάτι της ευθύνης σου που αποτελούν τα ζώα, δεν έχεις κάνει τίποτα από την ημέρα που ανέλαβες το Υπουργείο.
Μόνο υποσχέσεις έδωσες, ό,τι έκαναν όλοι τόσα χρόνια.

Αν νομίζεις ότι το κομμάτι του πολιτισμού που συνιστά η ευημερία των ζώων σε μια σύγχρονη κοινωνία, θα συνεχίσουν να το πληρώνουν με ψυχή και χρήμα οι εθελοντές πολίτες για να επωφεληθεί το υπουργείο σου, είσαι πολύ γελασμένη.

Εκσυγχρόνισε το Νόμο 3170/2003 γιατί τον αφήσανε μισερό οι προκάτοχοι σου, επέβαλλε αυστηρά την τήρηση του, δημιούργησε αστυνομία ζώων, και βάλε έμπειρους εθελοντές φιλόζωους να δουλέψουν σ΄ αυτή.
Χρησιμοποίησε τις πανσιόν που συντηρούν τα φιλοζωικά σωματεία, τους γιατρούς τους -όλα έτοιμα τα έχεις- και κάνε επιτέλους έργο μια και διατείνεσαι ότι αποτελείς μέλος μιας κυβέρνησης που υπόσχεται ένα διαφορετικό μέλλον.


Ακούς κυρά Μπατζελή μ';
Δούλεψε για να σε λέμε κυρία Μπατζελή.