Του Γιώργου Χρ. Παπαχρήστου
ΔΕΝ ΛΕΕΙ κανείς ότι οι υπουργοί πρέπει να συμπεριφέρονται ως «στρατιωτάκια ακούνητα, αμίλητα κι αγέλαστα», χωρίς γνώμη, χωρίς άποψη και χωρίς τη δυνατότητα να την εκφράζουν. Ούτε ότι δεν δικαιούνται να έχουν διαφορετική θέση για πράγματα που γίνονται ή λέγονται στο εσωτερικό της κυβέρνησης. Αλλά είναι άλλο πράγμα αυτό, κι άλλο πράγμα αυτό που γίνεται. Να «ξεκατινιάζονται» δημοσίως οι
υπουργοί με διαλόγους επιπέδου βεντετών του θεάτρου και μάλιστα όχι πρώτης γραμμής. Και ανεξάρτητα από το ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, εδώ υπάρχει ένα σοβαρό ζήτημα: αφορά τον συντονισμό και τον έλεγχο του κυβερνητικού σχήματος. Συμπτώματα όπως αυτά που παρακολουθούμε το τελευταίο διάστημα- μόλις εννιά μήνες μετά τον σχηματισμό κυβέρνησης- φανερώνουν ότι υπάρχει σοβαρό έλλειμμα στον συγκεκριμένο τομέα. Λείπει δηλαδή ο άνθρωπος ο οποίος βλέποντας κάτι παρόμοιο, θα παρέμβει, θα τραβήξει αυτιά και θα σταματήσει τις κόντρες πριν αυτές λάβουν διαστάσεις. Αν σήμερα ας πούμε ο Ρέππας με τον Παπακωνσταντίνου αρπάζονται έτσι, στους 19 μήνες της κυβέρνησης τι θα γίνει; Στους 29; Δεν τολμάω να το σκέφτομαι...
ΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου