Του Κοσμά Βίδου* Παρακολουθώντας το «Greek idol» της περασμένης εβδομάδας ένιωσα έντονα τη διάθεση όχι απλώς να αλλάξω κανάλι, αλλά να σπάσω την τηλεόραση. Δεν έφταιγε η εκπομπή, αλλά ένας συγκεκριμένος παίκτης: ο 28χρονος Χρήστος Τσακίρης, ο οποίος μέσα σε λίγα μόλις λεπτά έφερε «στο stage» (που λέει και η Ρούλα Κορομηλά) τα χειρότερα ελαττώματα του νεοελληνάρα: την...
...τεμπελιά, τη γαϊδουριά, τον ζαμανφουτισμό, την κουτοπονηριά, την αδιαφορία και την έπαρση.
* Εχει δείξει δείγματα του πραγματικού του χαρακτήρα ο εκ Θεσσαλονίκης έμπορος σε λαϊκές αγορές, ο οποίος ονειρεύεται να λάμψει στις πίστες ως το επόμενο είδωλο του φιλοθεάμονος κοινού: όταν δεν πήγαινε στις πρόβες του, όταν έβγαινε αμελέτητος στη σκηνή, όταν παραπονιόταν για ένα σωρό ανούσια πράγματα. Την περασμένη όμως Δευτέρα τα έδωσε όλα, καθώς βγήκε στη σκηνή χωρίς να γνωρίζει τα λόγια των δύο τραγουδιών που έπρεπε να ερμηνεύει. Λέγοντας λάθος λέξεις, στην καλύτερη των περιπτώσεων. Γιατί στη χειρότερη ψέλλιζε απλώς «να, να νααα....».
* Τη δήθεν ταπεινή, σχεδόν δουλοπρεπή στάση του απέναντι στην κριτική επιτροπή- έτσι εμφανιζόταν στα πρώτα επεισόδια το... αγνό και ακατέργαστο παιδί του λαού- αντικατέστησε ένα απεχθές ειρωνικό βλέμμα, όταν εκλήθη να εξηγήσει γιατί ήταν αμελέτητος. Δεν υπήρχε γιατί. Γιατί έτσι! Ετσι γούσταρε! Και όσο οι κριτές αλλά και η έκπληκτη παρουσιάστρια «έβγαιναν από τα ρούχα τους» τόσο το ματάκι το πονηρό γυάλιζε από ικανοποίηση, που τα είχε καταφέρει, είχε φέρει τα πάνω κάτω, είχε κάνει ντόρο γύρω από το όνομά του. Δοκιμασμένες μέθοδοι.
* Το πιο αποκαρδιωτικό δεν είναι ότι κάτι τέτοιοι χαρακτήρες ζουν ανάμεσά μας, αλλά ότι το κοινό στο πρόσωπο του Χρήστου, του Χρηστάρα, τους επιβράβευσε: Εκείνο το βράδυ αντί να του ρίξει αρνητική ψήφο και να τον πετάξει από το παιχνίδι, το οποίο ο ίδιος τόσο απροκάλυπτα σνόμπαρε, ψήφισε υπέρ της παραμονής του. Και έδιωξε, έναν άλλον παίκτη, ένα παιδί που όλον αυτόν τον καιρό δούλευε σκληρά, με την ψυχή του, παρουσιάζοντας σημαντική πρόοδο. Αδικο; Και κάτι παραπάνω.
* Ξέρω, είναι μόνο ένα παιχνίδι. Από τα παιχνίδια όμως μαθαίνεις συχνά τις πιο μεγάλες αλήθειες. Εν προκειμένω από το τελευταίο «Greek Ιdol» μάθαμε ή μάλλον επιβεβαιώσαμε ότι εκτός από την κοινωνία που αξίζουμε έχουμε και την τηλεόραση που αξίζουμε. Ναι, αυτή την τηλεόραση τη φτηνή, για την οποία κατά διαστήματα παραπονούμαστε, εμείς τη συντηρούμε: επιβραβεύοντας τα πιο ευτελή «είδωλά» της (δεν αναφέρομαι μόνο στον Χρήστο, μπορώ να παραθέσω δεκάδες παραδείγματα, ξεκινώντας από τον χώρο της ενημέρωσης και φτάνοντας σε εκείνον του πορνό), δίνοντας βήμα κυρίως σε εκείνους που δεν το δικαιούνται.
* Δεν θέλω, βεβαίως, να σκέφτομαι την πιθανότητα όλο αυτό το μπάχαλο να ήταν στημένο για να τραβήξει την προσοχή μας στο παιχνίδι- το οποίο κάνει πολύ καλές θεαματικότητες. Πάντως, ακόμα και η παραγωγή ήταν μιλημένη, το κοινό χειροκροτούσε αυθορμήτως κάθε φορά που ο παίκτης «άδειαζε» με τον τρόπο του την κριτική επιτροπή. Αυτά τα πρότυπα επιβραβεύει.
* Ο φοβερός και τρομερός Χρηστάρας, είτε έδρασε αυθορμήτως είτε δασκαλεμένος, είναι ένα μοντελάκι που υπάρχει, που το συναντάμε στην καθημερινότητά μας. Δεν μας είναι άγνωστος, απλώς δεν θέλουμε να τον ξέρουμε. Τώρα, αν τον δούμε να αναδεικνύεται στο επόμενο «Greek idol», τι να πούμε; Μόνο να φωνάξουμε «βοήθειααα!» μπορούμε (υπάρχουν, τελικά, και χειρότερα από τον προ ετών λαοφιλή «Τσάκα» του «Βig brother»; Ξανά «βοήθειααα!»).
On air - BHMA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου