Τα νώτα του Γραμματέα...

Λώρη Κέζα
O κ. Σωκράτης Ξυνίδης δεν τα πήγε καλά με τους συνδικαλιστές. Εχασε την αυτοκυριαρχία του σε συνάντηση που είχαν στην Ιπποκράτους. Είχε παπαγαλίσει την κυβερνητική γραμμή («τα μέτρα είναι αναπόφευκτα»), ενώ οι προερχόμενοι από την πιάτσα έλεγαν ότι οι πασόκοι θα λιντσαριστούν. Πάνω...
στον καβγά κάποιος αξίωσε από τον Γραμματέα του ΠαΣοΚ να βγάλει τη γραβάτα του και, σύμφωνα με τους κουτσομπόληδες, το έκανε. Εκεί έχει πέσει το επίπεδο της πολιτικής συζήτησης, στα κεντρικά γραφεία της κυβερνώσας παράταξης. Αντί να υπάρξει μια γόνιμη αντιπαράθεση με τις παραγωγικές τάξεις, κατρακυλούν φωνασκώντας «βγάλε τη γραβάτα, ρε». Πέρα από τη χαριτωμένη σκηνή (φανταστείτε τον Γραμματέα να λύνει τον κόμπο για να ξεφορτωθεί το αστικό αξεσουάρ), πέρα από τις εντάσεις και την άτακτη φυγή του κ. Ξυνίδη τοίχο τοίχο, δημιουργείται ένα ερώτημα: Ποια είναι η δουλειά του κ. Ξυνίδη; Να μεταφέρει προς τα κάτω, προς τη λαϊκή βάση, τις πεποιθήσεις μιας κυβέρνησης στην οποία δεν συμμετέχει ενεργά ή μήπως να ενημερώνει προς τα πάνω, όντας καλός ακροατής των μελών του κόμματος; Ο ρόλος του κ. Ξυνίδη δεν είναι αυτός του απολογητή της τρόικας ούτε του υπερασπιστή επιλογών που αμφισβητούνται από το μισό Υπουργικό Συμβούλιο. Ο ρόλος του κ. Ξυνίδη είναι να αφουγκράζεται. Ατυχές το ρήμα «αφουγκράζεται», δείχνει ότι το πρόσωπο προσπαθεί να ακούσει. Εν προκειμένω δεν χρειάζεται προσπάθεια, βοά ο τόπος. Οι συνδικαλιστές ούρλιαζαν εντός της αιθούσης, μεταφέροντας ένα κλίμα που επικρατεί εκεί έξω. Οι συνδικαλιστές ούρλιαζαν επειδή στους χώρους εργασίας υπάρχει τεράστια αναστάτωση.

O κ. Ξυνίδης θεωρεί ότι τα έχουν βάλει όλοι μαζί του, σε προσωπικό επίπεδο. Εχει στο μυαλό του μια συνωμοσία. Στις αρχές του μήνα έγινε ξανά λόγος για την εμπλοκή του στο σκάνδαλο του Βατοπαιδίου. Τα συνδύασε όλα στο μυαλό του. Είπε ότι ένα έγγραφο που δημοσιεύτηκε σε εφημερίδα σχετίζεται με τον εκβιασμό που δέχτηκε στο γραφείο του προκειμένου να υπαναχωρήσει στην άποψή του για την πρωτεύουσα του Δήμου Αβδήρων. Λέει ότι κάποιοι θέλουν να τον εξοντώσουν.

Πώς συσχετίζονται όλα αυτά; Ο κ. Σωκράτης Ξυνίδης στις δημόσιες εμφανίσεις του, σε συνεντεύξεις του και στη συνάντηση με τους συνδικαλιστές έχει γίνει τροϊκότερος της τρόικας γιατίλένε οι άσπονδοι φίλοι του- έχει ανάγκη από υψηλή κάλυψη.

Υπερασπίζεται με τόσο σθένος το μνημόνιο έχοντας την ελπίδα να τον υπερασπιστούν οι ανώτεροί του στην κομματική ιεραρχία.

Αυτό που του καταλογίζουν στο σκάνδαλο ανταλλαγής γαιών, πολύ συνοπτικά: Το 2001 ήταν μέλος της Λιμενικής Επιτροπής του Πόρτο Λάγος, η οποία αποχαρακτήρισε γη που αποδόθηκε στη μονή. Εκανε κάτι απολύτως νόμιμο καθώς η απόφαση στηρίχτηκε στη γνωμοδότηση των αρμοδίων, δηλαδή του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίων Κτημάτων και Ανταλλάξιμης Περιουσίας. Εδώ εγκλωβίζεται ο κ. Ξυνίδης. Αν αφήσει τις κατηγορίες να σέρνονται, χάνει το πολιτικό κύρος του. Αν υπερασπιστεί τον εαυτό του, υπερασπίζεται και (κάποιους από) τους νεοδημοκράτες βατοπαιδινούς.

Προτίμησε να επισκεφτεί από μόνος του την Εξεταστική Επιτροπής της Βουλής και να εξηγηθεί. Με αυτόν τον τρόπο υπερασπίστηκε όχι μόνο τον εαυτό του αλλά και τους νεοδημοκράτες, που λένε ακριβώς τα ίδια: στηρίχτηκαν σε γνωμοδοτήσεις τις οποίες δεν μπορούσαν ούτε να ακυρώσουν ούτε να αμφισβητήσουν ούτε να προσπεράσουν.

Οπότε διά του κ. Ξυνίδη μπλε και πράσινοι βατοπαιδινοί πάτσισαν.

O κ. Σωκράτης Ξυνίδης δείχνει να έχει απόλυτη ανάγκη να εμφανίζεται ως το καλό παιδί απέναντι στον πρόεδρό του. Εφτασε λοιπόν στο σημείο να υπερασπιστεί το οικονομικά μέτρα λέγοντας ότι «τα αριστερά κόμματα ξεχωρίζουν από τα δεξιά στην οικονομική τους πολιτική» προκαλώντας γιουχαΐσματα. Μπορεί άραγε να καταλάβει γιατί τον βρίσκουν οι σύντροφοί του προκλητικό;

ΒΗΜΑ.