«Αντέχει το Ρωσάκι»
Του Κώστα Γεωργουσόπουλου
Αν ήταν σενάριο µελοδραµατικό καταγγελτικού σίριαλ, θα το θεωρούσαµε υπερβολικό και ακραίο. Αν ήταν κοινωνικό µυθιστόρηµα του Μεσοπολέµου θα το εντάσσαµε στις φανατικές επιθέσεις προς την αστική ηθική. Οταν πάλι προχθές το διέσπειρε η τηλεόραση στις...
... ειδήσεις θα το θεωρούσαµε µια κατασκευή, εκτός αν δεν µας διέψευδε το ηµερολόγιο και ήταν Πρωταπριλιά. Αν είναι όπως µεταδόθηκε, δεν χρειάζεται να µιλάµε πια για οικονοµική, κοινωνική, εργασιακή κρίση. Είµαστε στον πάτο. Γιατί µια κοινωνία κρίνεται από τις λεπτοµέρειες (;) της καθηµερινότητας.
Λοιπόν. Σε µεγάλη πόλη της Ελλάδας, καθηγήτρια Πανεπιστηµίου Νοµικής Σχολής διδάσκουσα, παρακαλώ, Οικογενειακό Δίκαιο και ο σύζυγός της εφέτης -δικαστής του Ακυρωτικού Δικαστηρίου ξυλοκοπούσαν σε µεγάλη λεωφόρο το εννιάχρονο υιοθετηµένο παιδάκι τους ανηλεώς. Το ρεπορτάζ διαβεβαίωνε πως το παιδάκι, ρωσικής καταγωγής, βρίσκεται υπό ψυχολογική επιτήρηση και είναι προβληµατικό στο σχολείο. Στους προστρέξαντες διαβάτες και αστυνοµικούς να το σώσουν από τις σφαλιάρες και τις γροθιές, ο δικαστής «τεκµηρίωνε» την ενέργειά του λέγοντας «Παιδί µου είναι, ό,τι θέλω το κάνω» και «Αντέχει το Ρωσάκι».
Μένω ενεός και ο Θεός βοηθός µας! Αν βλέπει και υπάρχει.
Ορίζοντες - ΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου