Του Δηµήτρη Μητρόπουλου
«ΠΑΡΕΛΑΒΑ ΚΡΑΤΟΣ. Δεν θα παραδώσω κοινότητα».
Το έλεγε ο Τάσσος Παπαδόπουλος για να αιτιολογήσει την ανυποχώρητη στάση του στο Σχέδιο Ανάν και στις διαπραγµατεύσεις µε την Τουρκία για το Κυπριακό.
Ο ΑΛΕΞΗΣ Τσίπρας παρέλαβε κόµµα. Τι θα παραδώσει όµως; Δεν...
είναι σαφές. Οι διασπάσεις είναι αλυσιδωτές και πολυεπίπεδες τους τελευταίους µήνες. Ο ΣΥΡΙΖΑ τα ΄σπασε µε τον ΣΥΝ, από όπου οι Ανανεωτές αποφάσισαν τελικώς να αποχωρήσουν. Της µεταµεσονύκτιας εξόδου Κουβέλη, Χατζησωκράτη και λοιπών από το Τάε Κβον Ντο, έπονται ανάλογες σκηνές µε φόντο τα έδρανα της Ολοµέλειας.
ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΟΤΙ η είσοδος στη Βουλή θα έδινε ένα περιθώριο χρόνου στους παροικούντες την Κουµουνδούρου. Θα έδινε επίσης πολιτικό γήπεδο στον Τσίπρα, που θα µπορούσε ίσως να χειριστεί καλύτερα την εσωκοµµατική διχόνοια. Πράγµατι, ο Αλέξης είχε καλή παρουσία στο Κοινοβούλιο όπως και στην τηλεόραση. Τίποτε όµως δεν µπορούσε να αποτρέψει τη φορά της διάσπασης στο κόµµα.
Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι πως το συνέδριο του περασµένου Σαββατοκύριακου είναι άλλο ένα κεφάλαιο σε ένα σπονδυλωτό αφήγηµα αποτυχίας. Ο Αλέξης απέτυχε να χειριστεί τον Αλαβάνο – που τον ανέδειξε στην ηγεσία της Κουµουνδούρου. Απέτυχε να χειριστεί το Αριστερό Ρεύµα. Απέτυχε να χειριστεί την ανασυγκρότηση της «Αυγής». Απέτυχε να χειριστεί τους Ανανεωτές. Απέτυχε να χειριστεί τις εσωκοµµατικές διαδικασίες, που λειτούργησαν ως επιταχυντής αποσύνθεσης και όχι ως πεδίο δηµιουργικής ανασύνθεσης. ΤΟ ΑΛΛΟΘΙ του Τσίπρα είναι πως, σε βάθος χρόνου, ουδείς είχε διάθεση να κάτσει στο ίδιο τραπέζι µαζί του – πόσω µάλλον υπό την ηγεσία του. Αν η περίπτωση Αλαβάνου χάνεται στην οµίχλη µεταξύ ψυχολογίας και πολιτικής, µε τους Ανανεωτές υπήρχε χάσµα όχι µόνο ιδεολογίας αλλά και κουλτούρας. Από εκεί και πέρα, δεν έχει κανείς παρά να διαπιστώσει πως αντιστρέφεται η Ιστορία. Πριν από δύο χρόνια το ΠΑΣΟΚ ήταν ο επαίτης της Κεντροαριστεράς. Τώρα είναι αµφίβολο αν ενδιαφέρεται να ενσωµατώσει έστω και τους Ανανεωτές. Είναι όµως προφανές ότι οι τελευταίοι νιώθουν ευτυχείς ακόµη και ως αριστεροί Δον Κιχώτες.
Η ΜΟΡΙΟΠΟΙΗΣΗ της Αριστεράς είναι η πρώτη συνέπεια της υπαγωγής της Ελλάδας στο ΔΝΤ. Η δεύτερη θα µπορούσε να είναι η σµίκρυνση των µορίων. Αυτό σηµαίνει πως τέσσερις παίκτες – Αλέκα, Αλέκος, Φώτης και Αλέξης – κινδυνεύουν να βρεθούν εγκλωβισµένοι σε ένα χώρο που συρρικνώνεται. Δηλαδή, όσο περισσότερα είναι τα κόµµατα της Αριστεράς τόσο µικρότερο µπορεί να είναι το άθροισµά τους.
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ από τα ΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου