Την ώρα που όλα τα μέσα ενημέρωσης χθες προσπαθούσαν να οργανωθούν για να είναι ανταγωνιστικά, μια μέρα με έντονη ανταγωνιστικότητα σε «ζωντανές» συνδέσεις, δηλώσεις, αποτύπωση του παλμού των συγκεντρώσεων και καταγραφή του πολιτικού κλίματος, η κρατική τηλεόραση (και η ραδιοφωνία) δεν εξέπεμπε πρόγραμμα, επειδή ναι μεν οι δημοσιογράφοι δεν απεργούσαν, αλλά απεργούσαν......άπαντες οι υπόλοιποι δημόσιοι υπάλληλοι του μαγαζιού, από τεχνικούς μέχρι καθαρίστριες (οι οποίοι θα «δουλέψουν» χαλαρά όταν, μεθαύριο, θα απεργήσουν οι δημοσιογράφοι).
Αποτέλεσμα: η ακριβοπληρωμένη από τους πολίτες ΕΡΤ παραχώρησε το μερίδιό της στην ενημέρωση στους ανταγωνιστές της του ιδιωτικού τομέα. Τη χτεσινή μέρα δεν μπήκε καν στο παιχνίδι του ανταγωνισμού, στέλνοντας επιπλέον το μήνυμα ότι δεν θα είναι ουδέποτε στο μέλλον.
Υπάρχει το επιχείρημα ότι η απεργία είναι ιερή. Δεν θα μπορούσε, όμως, να μετατεθεί και για τους απαραίτητους κλάδους της ΕΡΤ για μια άλλη μέρα, μαζί με τους δημοσιογράφους; Στο κάτω κάτω εξίσου ιερή, ιερότερη ενδεχομένως, είναι η προστασία του κύρους και της ανταγωνιστικότητας του δημόσιου τομέα, τη διατήρηση και τη διεύρυνση του οποίου διεκδικεί, και με τις απεργίες της, η ΑΔΕΔΥ. Δεν γίνεται ο δημόσιος τομέας να εκχωρεί την ανταγωνιστικότητά του στους ιδιώτες και την ίδια στιγμή να απαιτεί όλο και μεγαλύτερο Δημόσιο. Δεν είναι λογικό. Κάτι χειρότερο: είναι ο λόγος για τον οποίο ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα δεν είναι σε καμιά περίπτωση ανταγωνιστικός του ιδιωτικού, ενώ είναι σίγουρα περισσότερο πολυδάπανος.
Πρόκειται για ένα από τα πολλά προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας. Το Δημόσιο στο οποίο επιδιώκουμε καριέρα οι περισσότεροι, το περιβάλλουμε με την αδιαφορία μας και την περιφρόνησή μας όταν αυτή η καριέρα εξασφαλιστεί. Υποτίθεται όμως ότι οι θυσίες που μας ζητήθηκαν έχουν διαρθρωτικό στόχο και ένα καλύτερο, ανταγωνιστικότερο, φτηνότερο και πιο ευέλικτο Δημόσιο. Το έχουν αντιληφθεί οι δημόσιοι υπάλληλοι;
Του Ηλία Κανέλλη - ΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου