22.5.10
Εχω στενάχωρη καρδιά, σεκλέτια δεν χωρούνε...
Της ΡΟΥΛΑΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Η Κέρκυρα πριν και μετά την Αντζελα...
Η παραίτηση της Αντζελας Γκερέκου από την κυβέρνηση και ο απόηχος από το φορολογικό σκάνδαλο που της στοίχισε μια προσεκτικά οικοδομημένη πολιτική καριέρα απασχολεί την εκλογική της περιφέρεια. Πόσο όμως θα αποτελεί talk of the town καθώς το καλοκαίρι έρχεται και τα τσάρτερ με τους τουρίστες αργούν ακόμη;
Το θαύμα κρατάει τρεις μέρες και η...
γκαντεμιά επίσης. Το σούσουρο για την πρόσφατη ατυχία της Αντζελας Γκερέκου είναι λογικό πάντως να κοπάσει καθώς η τουριστική περίοδος πλησιάζει και η σφίξη του εμπορικού κόσμου της Κέρκυρας, ακολουθώντας τις αγωνίες όλης της νησιωτικής Ελλάδας, θα βάλει άλλες σκοτούρες στο κεφάλι του. Στη γαληνοτάτη νήσο η καθημερινότητα θα ξαναρχίσει να εξαρτά την ισορροπία της από τις αφίξεις εγγλέζικων τσάρτερ ενώ στα χάιλαϊτς του εσωτερικού τουρισμού θα προστεθεί πλέον και το διατηρητέο στο Λιστόν.
Ετσι είναι η ζωή. Κάτι χάνεις, κάτι κερδίζεις. Αλλά και αυτό το ισοζύγιο αν δεν ισοσκελιστεί, δεν χάθηκε δα και ο κόσμος: «Και οι χαρές που καρτερώ, μη σω... μη σώσουνε κι ερθούνε» είχε τραγουδήσει σε ανύποπτο χρόνο η Ρένα Βλαχοπούλου, το πιο χαρισματικό τέκνο της νήσου των Φαιάκων, αν εξαιρέσει κανείς τον Ιωάννη Καποδίστρια και, εν μέρει, τον Διονύσιο Σολωμό, ο οποίος βρήκε εκεί καταφύγιο, μετά την τραυματική ενδοικογενειακή του σύρραξη για τα κληρονομικά.
Βy the way, που λέει κι ο Κίμων Κουλούρης - επιφανής Κερκυραίος και αυτός- το κουτσομπολιό για τη δικομανία του εθνικού μας ποιητή γέμισε τότε την πλήξη των Κερκυραίων κι έγινε το αλατοπίπερο στις βεγγέρες της εποχής, αλλά και πότε δεν συνέβαιναν αυτά;
Από την εποχή του Ομήρου κιόλας έγινε διάσημη για την αποκοτιά της η ροκ κερκυραία πριγκίπισσα Ναυσικά, η οποία όχι μόνο δεν έβαλε τα κλάματα στη θέα του γυμνού ναυαγού Οδυσσέα αλλά πρώτα έπαιξε μαζί του ρακέτες στην παραλία και μετά (πολύ μετά) τον οδήγησε στα παλάτια του Αλκίνοου για πολιτικό άσυλο και αποθεραπεία.
Σάκηηηηη. Αλλά ας μην το πάμε τόσο πίσω. Πόσα χρόνια πάνε από τότε που ο Σάκης Ρουβάς έφευγε κλαίγοντας από την Κέρκυρα για να παρουσιαστεί φαντάρος στην Καλαμάτα; Μέγιστο μιντιακό δράμα, μέχρι να συναινέσει ο Ψινάκης και ο κουρέας του 9ου Συντάγματος Πεζικού να πατήσει την πρώτη ψαλιδιά στην ωραία του κόμη. Και όμως. Οσες οι τρίχες που έπεσαν τότε από την κεφαλή του τόσες και οι καλοτυχίες που τον περίμεναν αργότερα στη ζωή χάρη στην εξυπνάδα του και ενδεχομένως στη νέα του κουπ.
Γνήσια τέκνα της μελομανούς και χαριτωμένης νήσου είναι επίσης ο συνθέτης Γιώργος Κατσαρός, ο οποίος με τα Μουσικά Σύνολα του Δήμου Αθηναίων ψυχαγωγεί δωρεάν τους κατοίκους της πρωτεύουσας, η πολύπαθη Εύα των Μυστικών της Εδέμ (κατά κόσμον Φαίη Ξυλά), ο λαϊκός τενόρος Μάριος Φραγκούλης, η γλυκιά Βικυ Λέανδρος, η αξεπέραστη Κλειώ Δενάρδου σόλο (χωρίς τους Μαστέλο και Δημητσάνο στα vocals) και βέβαια το σημερινό τοπ συγκρότημα που σύμφωνα με τους ειδικούς έχει αναλάβει να σώσει την τιμή της ελληνικής μουσικής, οι αγαπημένοι σας- οι αγαπημένοι μας Κόρε Υδρο (ολογράφως: Κορεσμένοι Υδρογονάνθρακες). Το καλό με την κορφιάτικη μουσική κουλτούρα είναι ότι παραμένει ανεκτική και ανοιχτή στις νέες προκλήσεις όσο κι αν βαραίνει πάνω της η παράδοση ενός Νικολάου Μαντζάρου ή ενός Σπυρίδωνος Σαμάρα. Ετσι, παράλληλα με το βαλσάκι της Σίσυς και το ανεπαίσθητο σούρσιμο της εσθήτας της στο πλακάκι του Αχιλλείου, οι ίδιοι άνθρωποι άκουσαν την πικάντικη φωνή της συχωρεμένης Ρένας Παγκράτη που διέπρεψε τόσο στις εκπομπές της θείας Λένας όσο και σε βιντεοταινίες τύπου «Βασικά καλησπέρα σας».
Το κερκυραϊκό κοινό υποστήριξε και κράτησε μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά του για τον Μάνο Χατζιδάκι και τους Μουσικούς Αγώνες που διοργάνωσε εκεί παρέα με τον Γκάτσο και τη Λαμπέτη. Από αυτούς τους Αγώνες ξεπήδησαν και οι νεαροί τότε αδελφοί Κατσιμίχα μπολιάζοντας τη μελίρρυτη ελληνική στιχουργική με το «Βοήθεια χριστιανοί κοντεύω να φλιπάρω» χωρίς ωστόσο να προκαλέσουν κανένα σκάνδαλο. Βρισκόμαστε στη χρυσή δεκαετία του 1980, κυρίες και κύριοι, και η Ελλάδα, πόσω μάλλον η ανοιχτόμυαλη Κέρκυρα, δεν είχαν καμία όρεξη να σκανδαλιστούν και να βουτηχτούν στην καχυποψία και την επιφυλακτικότητα. Κάθε άλλο.
Κρίκετ και συμπάθεια. Κι ύστερα ήρθε η Αντζελα και το δυσοίωνο φορολογικό τεφτέρι, για τον κοσμοπολιτισμό των Κερκυραίων όμως δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Κι αν δεν κερδίσουν σήμερα μια παρτίδα κρίκετ στο γκαζόν της πλατείας, από τη νέα σεζόν τους περιμένουν μέρες ποδοσφαιρικής πανδαισίας καθώς η ομάδα τους έπειτα από μία τριετία γκαντεμιάς ανέβηκε φέτος ξανά στη Σούπερ Λίγκα χάρη στο μαγικό κοουτσάρισμα του Μπάμπη Τεννέ και το πείσμα του λαού της που κάθε Κυριακή απαρεγκλίτως γέμιζε ασφυκτικά το προβληματικό τοπικό στάδιο. Αλλά κι έτσι ακριβώς αν δεν γίνει, κι αν κάτσει και καμιά στραβή δεν πειράζει. Το είπε και η Βλαχοπούλου, το επαναλαμβάνουμε κι εμείς: «Εχω στενάχωρη καρδιά, σεκλέτια δεν χωρούνε και οι χαρές που καρτερώ μη σώσουνε κι ερθούνε». Αμέ...
NEA
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου