Τάιµινγκ...

Του Δηµήτρη Μητρόπουλου
ΣΗΜΑΣΙΑ ΔΕΝ έχει να µιλάς, αλλά και να έχεις κάτι να πεις. Σηµασία έχει επίσης πότε το λες.
Η ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ οµιλία του Αλέκου Παπαδόπουλου στη «Μεγάλη Βρετανία» πλήροι όλες αυτές τις προϋποθέσεις. Γεγονός που εξηγεί και την προσέλευση, αλλά και τον ειδησεογραφικό αντίκτυπο. Θα µπορούσε µάλιστα να πει κανείς ότι το κρίσιµο στοιχείο είναι το «τάιµινγκ». Ο...
Αλέκος δεν λέει κάτι διαφορετικό από όσα λέει εδώ και δεκαπέντε χρόνια. Οι απόψεις του για το δηµόσιο χρέος και την ανάγκη να περιοριστεί δραστικά είναι γνωστές. Οπως είναι γνωστές και οι απόψεις για δραστικές µεταρρυθµίσεις σε ιδιωτικό και δηµόσιο τοµέα. Για συντοµία, θα έλεγε κανείς ότι ο Παπαδόπουλος είναι ένα µικρό ΔΝΤ µόνος του.

ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ τα συµφραζόµενα µετρούν περισσότερο από τα λεγόµενα. Εδώ και µήνες, παρακολου θούµε την κυβέρνηση - κυρίως τον Πρωθυπουργό και τον υπουργό Οικονοµικών - να περιγράφει µε µελανά χρώµατα την κατάσταση της οικονοµίας. Ωστόσο, υπάρχει µια ασυµµετρία ανάµεσα στην περιγραφή και την αντίδραση. Η διάγνωση δεν ακολουθείται από τη θεραπεία. Πρέπει να έρθουν οι αγορές, η Κοµισιόν, οι Γερµανοί ή το ΔΝΤ για να µας πουν τι πρέπει να κάνουµε. Η αναντιστοιχία αυτή κάνει την Ελλάδα να µετεωρίζεται, ενώ το χάσµα της αβύσσου από κάτω φαίνεται όλο πιο µεγάλο και όλο πιο µαύρο.

ΕΙΝΑΙ ΤΟ χάσµα αυτό που καλύπτει ο Αλέκος. Η κυβέρνηση µας λέει ότι χρεοκοπούµε, αλλά δεν χρειάζονται άλλα µέτρα. Η αξιωµατική αντιπολίτευση εγκαλεί την κυβέρνηση, αλλά όχι τον εαυτό της, για τη χρεοκοπία. Ολα αυτά οδηγούν στο ΔΝΤ. Ο Παπαδόπουλος λέει το αυτονόητο. Ξέρουµε τι πρέπει να γίνει. Κι εφόσον το ξέρουµε, θα µπορούσαµε και οι ίδιοι να το κάνουµε. Με ορίζοντα πενταετίας, µε θυσίες, αλλά στο κάτω κάτω της γραφής µε εθνική αξιοπρέπεια. Γιατί πίσω από τις ολιγάνθρωπες διαδηλώσεις και τα νούµερα των δηµοσκοπήσεων προκύπτει ένα ερώτηµα: Είναι η ελληνική κοινωνία που δεν αντέχει την προσαρµογή ή οι έλληνες πολιτικοί; Μέχρι στιγµής προκύπτει σαφώς το δεύτερο.

ΣΤΟΝ ΑΛΕΚΟ δεν προσφέρεται ρόλος.

Αυτοβούλως δεν πολιτεύθηκε στις τελευταίες εκλογές. Ούτε φαίνεται να τον διεκδικεί. Ως ελεύθερο ηλεκτρόνιο λειτουρ γεί ο Παπαδόπουλος στην προσπάθεια να απελευθερώσει µια συζήτηση. Η οµι λία του υπογραµµίζει την επιστροφή τού εκσυγχρονιστικού λόγου στη µαρµαρωµένη πολιτική µας ζωή.
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ από τα ΝΕΑ.