Παρτίδες...

Του Δηµήτρη Μητρόπουλου
ΑΝ ΤΥΧΟΝ εκλεγείς πρόεδρος, ο Θεός να σε φυλάει από τους προεδρικούς. Είναι µια αλήθεια που πέρασε ξώφαλτσα, δίπλα από τον Αντώνη Σαµαρά το Σαββατοκύριακο ελέω εκλογών στην ΟΝΝΕΔ.
ΟΥΔΕΠΟΤΕΕΙΠΕ κανείς ότι η διαχείριση της πολιτικής νεολαίας είναι το πιο εύκολο για την ηγεσία ενός κόµµατος. Η νεολαία είναι καθρέφτης ενός κόµµατος. Αν ένα κόµµα είναι σε παρακµή, αυτό φαίνεται πρώτα από τη νεολαία του, όπως φάνηκε από τα παρατράγουδα στη Νεολαία ΠΑΣΟΚ αρκετά χρόνια πριν από την ήττα του 2004. Αν ένα κόµµα είναι σε...
αποσταθεροποίηση, αυτό εκδηλώνεται, ενίοτε µε τρόπο ανεξέλεγκτο, στη νεολαία του, όπως συµβαίνει µε την ΟΝΝΕΔ εδώ και κάνα χρόνο. Απαξ δηλαδή και εξελέγη ευρωβουλευτής ο έως τότε πρόεδρός της Γιώργος Παπανικολάου. Δεν είναι τυχαίο ότι χρειάστηκαν δέκα µήνες και δύο εκλογές - βουλευτικές και εκλογή νέου προέδρου της Ν.Δ. - για να γίνει η αντικατάστασή του.

ΣΤΟΝ ΠΥΡΕΤΟ τής προ της 29ης Νοεµβρίου εσωκοµµατικής µάχης, ο Αντώνης Σαµαράς δεσµεύθηκε για ανοιχτή εκλογική διαδικασία και στην ΟΝΝΕΔ. Η Ρηγίλλης πέρασε το πρώτο τρίµηνο του 2010 διαχειριζόµενη αυτή τη - σωστή - υπόσχεση. Βλέπετε, οι ΟΝΝΕΔίτες είναι εκ παραδόσεως θερµόαιµοι. Και κάλπες «µεταφέρουν» αν, που λέει ο λόγος, χρειαστεί και σκάλες µπλοκάρουν αν πρέπει να µειωθεί η προσέλευση ψηφιζόντων. Ο κίνδυνος να µετατραπεί η ανοιχτή διαδικασία σε δηµόσια νεανική κλωτσοπατινάδα ήταν ορατός. Παραλλήλως, είχαµε µια λιγότερο δηµόσια διάσταση απόψεων στο επιτελείο Σαµαρά. Βλέπετε, όλοι οι υποψήφιοι ήταν ξαφνικά σαµαρικοί και απέκτησαν σχετικά γρήγορα ερείσµατα µεταξύ των συνεργατών του Αντώνη. Ιδίως ο Κώστας Χατζής που είχε κολλήσει µε το σύστηµα Σαµαρά στο υπουργείο Πολιτισµού και µετά πήρε το χρίσµα από Μιχαλολιάκους, Μαρκόπουλους και άλλους φωστήρες του σαµαρισµού.

ΕΤΣΙ ΟΜΩΣ ο Χατζής έγινε διπλά καθεστωτικός.

Από τη µια ήταν συνεχιστής του συστήµατος Παπανικολάου. Από την άλλη, είχε την υποστήριξη µέρους της Ρηγίλλης. Από την άλλη, ο Ανδρέας Παπαµιµίκος ήταν η ουσιαστική αντιπολίτευση στον Παπανικολάου τα τελευταία δέκα χρόνια. Είχε επίσης κοντά διαφόρους από τη ΔΑΠ που ηγούνταν σχολών και ήξεραν να κάνουν εκλογές. Αν έχεις εµπειρία στην πολιτική, δεν πας κόντρα στο σπουδαστικό της νεολαίας του κόµµατός σου. Και µε τη βάση της Ν.Δ. σε αντικαθεστωτική φάση, ο κίνδυνος να παίξει η Ρηγίλλης Χατζή και να βγει ο Παπαµιµίκος ήταν εµφανής. Τον είδαν κάποιοι συνεργάτες του Σαµαρά - όπως ο Δηµήτρης Σταµάτης ή ο Πάνος Παναγιωτόπουλος -, το κατάλαβε όµως και ο ίδιος ο πρόεδρος της Ν.Δ. Γι’ αυτό κρατήθηκε πάνω από την εκλογή προέδρου της ΟΝΝΕΔ. ΟΠΩΣ ΟΛΟΙ οι υποψήφιοι ήταν σαµαρικοί, έτσι και ο Αντώνης µπορούσε να αγκαλιάσει χωρίς δυσκολία τον νικητή Παπαµιµίκο. Ηταν µια κλασική πολιτική παρτίδα - για όσους καταλαβαίνουν από τέτοια. ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ από τα ΝΕΑ.