Ανέξοδες κουβέντες ...

Της Πόπης Διαμαντάκου
Χωρίς όρια ο τηλεοπτικός λαϊκισμός δεν διστάζει να εκμεταλλευτεί τη δυσαρέσκεια και τον θυμό του κόσμου για τηλεθέαση
Είναι εύκολο να δημιουργήσει επικίνδυνες πλάνες ο τηλεοπτικός λαϊκισμός σε εποχές αναστάτωσης, με διάχυτο το αίσθημα αδυναμίας και έντονη την ανάγκη του κόσμου να βρει στηρίγματα.

Για παράδειγμα, η φράση που φιγουράρει εδώ και μέρες στην οθόνη πάνω από το κεφάλι του Γιώργου Παπαδάκη, καθ΄ όλη τη διάρκεια της εκπομπής του: «Φέρτε πίσω τα κλεμμένα». Όχι γιατί δεν υπάρχουν κλεμμένα. Βρίθει οικονομικών σκανδάλων ο δημόσιος βίος και...
όχι μόνο στη χώρα μας.

Αλλά είναι διαφορετικό να ακούγεται ένα τέτοιο σύνθημα σε μια πορεία για παράδειγμα, όπου λειτουργεί εκτονωτικά και απλώς συμπληρώνει άλλα συνθήματα που εκφράζουν συγκεκριμένες διεκδικήσεις και διαφορετικό να φιγουράρει σε μια ενημερωτική εκπομπή, η οποία θα όφειλε τουλάχιστον να διευκρινίζει τι εννοεί «κλεμμένα» και από ποιον.

Η αοριστία μόνο σύγχυση προκαλεί, που μπορεί να αποβεί και άκρως επικίνδυνη σε τέτοιους χαλεπούς καιρούς. Και αυτό γιατί ένα διαρκώς θυμωμένο κοινό μπορεί να κατευθυνθεί προς οποιονδήποτε του προκαλεί ενόχληση και συνήθως προς εκείνους που προβάλλονται περισσότερο ως οι ωφελημένοι, χωρίς ωστόσο να είναι και οι πραγματικά ένοχοι. Οι τελευταίοι άλλωστε, έχουν συνήθως φροντίσει να μη βρίσκονται σε κοινή θέα, κατά κανόνα έχουν καλύψει τα νώτα τους ή είναι σε εγρήγορση και πρώτοι κινούν μηχανισμούς της Δικαιοσύνης αν θεωρήσουν ότι γίνονται αστήρικτοι υπαινιγμοί εναντίον τους. Και δυστυχώς μέχρι στιγμής μόνο υπαινιγμοί, σενάρια και υποθέσεις υπάρχουν περί των εθνικών «κλοπών», ενώ η υπόθεση μιας Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής για την Οικονομία αποδείχθηκε «ακανθώδης» και πάντως δεν έγινε από όλους αποδεκτή. Στο μεταξύ γίνονται έρευνες και έχουν κινηθεί διαδικασίες της Δικαιοσύνης (π.χ. εισαγγελικός έλεγχος) σε διάφορους επιμέρους τομείς του Δημοσίου, μόνο που όλα αυτά δεν γίνονται σε τηλεοπτικούς χρόνους. Απαιτούν ψύχραιμη και λεπτομερή εξέταση των δεδομένων, διαδικασία που δύσκολα προσφέρει την εκτόνωση τού «εδώ και τώρα» στην οποία έχει εθιστεί το φιλοθέαμον από το τηλεοπτικό ριάλιτι. Ως εκ τούτου το «Φέρτε πίσω τα κλεμμένα» μόνον χάριν εντυπώσεων βρίσκεται στην τηλεοπτική οθόνη, πάνω από την κεφαλή τού κ. Παπαδάκη, «στεφανώνοντάς» τον με αγωνιστική λάμψη ενόσω ασκεί το καθημερινό, σύνηθες και διόλου ηρωικό έργο της ψυχαγωγικής ενημέρωσης του κοινού του. Μια ακόμη «τσάμπα μαγκιά» από τις τόσες που έχουν θολώσει το μάτι του φιλοθεάμονος, εξαντλώντας το συναισθηματικά με τις φρούδες ελπίδες. Το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σε μια δημοκρατία η οποία αγωνίζεται να βρει την ανάσα της είναι να αναζητηθούν ένοχοι εκτός κάθε θεσμικής διαδικασίας και να γίνουν αυτοί αποδέκτες της λαϊκής οργής. Αλίμονο, αυτός ακριβώς είναι ο πυρήνας του φασισμού. ● Θα επιστρέψουν τα χρήματα οι ακριβοπληρωμένοι της ΕΡΤ; Αυτό ήταν το φλέγον ερώτημα που συζητήθηκε ανά τα μεσημεριανάδικα μετά την απόφαση του γενικού επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου, ότι αμοιβές υψηλότερες από εκείνη του προέδρου του Αρείου Πάγου (6.000

ευρώ) είναι παράνομες. Και πάλι πλάνα των Λυριτζή- Οικονόμου, Τσαπανίδου, αλλά και Μπίλιως Τσουκαλά συνόδευαν τη συζήτηση προσφέροντας εικόνες προσώπων, εκεί που το πρόβλημα αφορά νοοτροπίες του πολιτικού κόσμου. Θα ήταν ευχής έργο μια τέτοια απόφαση να είχε έρθει όταν πρωτοκατατέθηκαν στη Βουλή προς έγκριση οι χρυσές αμοιβές τού τότε προέδρου και των λοιπών μελών της διοίκησης. Γιατί η κατασπατάληση χρήματος έγινε μέσω άλλων διαδρομών και όχι μέσω των μισθών ορισμένων επαγγελματιών.
ΝΕΑ