Φετφάδες ...

Του Δημήτρη Μητρόπουλου
ΑΣ ΥΠΟΘΕΣΟΥΜΕ ότι έχετε ελληνικά ομόλογα στο χαρτοφυλάκιό σας. Κοιμάστε πιο ήσυχα ή όχι από την περασμένη Πέμπτη;
Η ΕΡΩΤΗΣΗ αυτή είναι όλα τα λεφτά- ή μάλλον τα τριακόσια είκοσι δισ. ευρώ του ελληνικού δημόσιου χρέους. Και είναι εξόχως επίκαιρη. Βλέπετε το «Ποτέ την Κυριακή» ισχύει καθ΄ υπερβολήν για τους επενδυτές. Το γουικέντ οι αγορές είναι κλειστές. Αυτό σημαίνει πως όλοι όσοι παίζουν έχουν χρόνο. Χρόνο να διαβάσουν αναλύσεις στον οικονομικό Τύπο. Χρόνο να σκεφτούν. Και χρόνο να τους ζώσουν τα μαύρα φίδια. Δεν είναι τυχαίο πως στην ιστορία των χρηματιστηρίων έχουμε τόσες «Μαύρες Δευτέρες». Μόνο που...
ίσως η Μεγάλη Δευτέρα αποδειχθεί άσπρη.

ΤΑ ΝΕΑ είναι καλά. Η Ευρώπη βρήκε τελικά έναν κοινό τόπο στο θέμα της Ελλάδας. Αχρείαστο να είναι, αλλά το σχέδιο σωτηρίας υφίσταται. Αν η Αθήνα δεν πρόκειται να αφεθεί να χρεοκοπήσει, τότε δεν υπάρχει πια λόγος να ανησυχεί όποιος έχει ελληνικά ομόλογα. Σωστά- εν μέρει. Όχι γιατί αμφισβητείται ότι η Ευρώπη θα βάλει πλάτη. Αλλά γιατί τα μαθηματικά των δημοσιονομικών της Ελλάδας είναι δυσοίωνα. Ακόμη κι αν μαζέψουμε το έλλειμμα ώς το 2012, το χρέος είναι τόσο μεγάλο που η εξυπηρέτησή του μας βαραίνει. Είναι λίγο σαν τον υπέρβαρο που χάνει εύκολα τα πρώτα είκοσι κιλά, αλλά μόλις ξαποστάσει λίγο, διαπιστώνει με φρίκη πως αρχίζει να τα ξαναπαίρνει.

ΗΤΑΝ Ο Ζαν-Κλοντ Τρισέ που πυροδότησε την ελληνική κρίση πέρσι τον Δεκέμβριο. Ο φετφάς της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας πως στο τέλος του 2010 θα σταματήσει να δέχεται ως εγγύηση ακόμη και χρεόγραφα κατάλληλα για ταπετσαρία έστειλε τα ελληνικά επιτόκια στον Θεό και την Ελλάδα στην Κόλαση. Αρκούσε πλέον μια υποβάθμιση από τη «Μούντις»- ο μόνος οίκος που μας κρατούσε πάνω από τη βάση- για να πάψει η ΕΚΤ να δέχεται ελληνικά ομόλογα και να γίνουμε Ισλανδία. Βλέπετε το μάθημα της κρίσης είναι ένα: αν χάσεις τις τράπεζες, χάνεις μαζί τη χώρα.

Ο ΤΡΙΣΕ προκάλεσε την κρίση. Και ο ίδιος τη μάζεψε, δηλώνοντας ότι η ΕΚΤ θα δέχεται χαρτιά ταπετσαρίας επ΄ αόριστον. Όπερ σημαίνει ότι οι ελληνικές τράπεζες, που καταθέτουν στη Φρανκφούρτη ομόλογα ελληνικού Δημοσίου για να πάρουν ζεστό χρήμα, έχουν εγγυημένη ρευστότητα. Ο Ζαν-Κλοντ μάς ταλαιπώρησε, αλλά την πλήρωσε κι ο ίδιος. Το τίμημα της ελληνικής κρίσης ήταν η απαίτηση των Γερμανών να εμπλακεί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην ευρωζώνη σε περίπτωση που ένα κράτος- μέλος τα βρει σκούρα. Είναι η ΕΚΤ που το φυσάει και δεν κρυώνει.
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ από τα ΝΕΑ