Βοή...

Του Δημήτρη Μητρόπουλου
ΠΟΣΟ ΚΑΤΩ πάμε το 2010; Αυτή είναι η ερώτηση που αξίζει πενήντα πέντε δισ. ευρώ- όσα δηλαδή πρέπει να δανειστούμε φέτος.

ΑΝ ΤΟ ΔΟΥΜΕ με πιο τεχνικούς όρους, τότε το ζητούμενο είναι η ανάπτυξη, που θα είναι, βέβαια, αρνητική. Στη γνωστή υπεραισιοδοξία της, η κυβέρνηση Παπανδρέου την έβλεπε στο-0,5%. Οι αγορές- με χαρακτηριστικές τις εκτιμήσεις της Ντόιτσε Μπανκτην τοποθετούν στο-3% ή και παρακάτω. Η Τράπεζα της Ελλάδος στην έκθεσή της προβλέπει-2%. Περισσότερο από την κυβέρνηση και λιγότερο από τους ξένους. Ή μάλλον ακριβώς όσο
και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

ΣΤΗ ΦΑΣΗ που οι καμπύλες στα οικονομικά διαγράμματα παίρνουν την κατιούσα, οι θεσμικοί παίκτες ευθυγραμμίζονται. Είναι λογικό. Κι αυτό γιατί λειτουργούν ως εγγυητές σταθερότητας μέσα σε ένα περιβάλλον αστάθειας. Από την άποψη αυτή, είναι αξιοπρόσεκτη η συμπεριφορά του Γιώργου Προβόπουλου. Ο «κ. ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ» μετράει τις κουβέντες του. Ο πληθωρισμός θα είναι στο 3%- εκτός αν οι έμμεσοι φόροι ανεβάσουν κι άλλο τις τιμές. Η δημοσιονομική εξυγίανση κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά για να γίνει η χώρα ανταγωνιστική θα χρειαστούν διαρθρωτικά μέτρα. Η γλώσσα είναι αφηρημένη, αλλά δεν χρειάζεται να διαβάσει κανείς πίσω από τις γραμμές για να καταλάβει τι λέγεται- ή μάλλον τι προλέγεται. Η Έκθεση αφήνει να εννοηθεί πως δεν αποκλείεται να χρειαστούν πρόσθετα μέτρα. Δηλαδή; Αν και τα μέτρα δεν κατονομάζονται, δεν είναι ανάγκη να είναι κανείς μάντης για να ξέρει τι έρχεται. Ασφαλιστικό σε λογική Προκρούστη, απελευθέρωση απολύσεων και ελαστικοποίηση του Εργασιακού, άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων και άλλα τινά.

Η ΒΟΗ ΤΗΣ κοινωνίας δεν φθάνει στους σπηλαιώδεις διαδρόμους της Τραπέζης της Ελλάδος με τα παρκέ, τις ξύλινες επενδύσεις στους τοίχους και τα βαριά χαλιά. Οφείλει ωστόσο κανείς να πει ότι, παρά τις ακαδημαϊκές περγαμηνές και τη θητεία στον ιδιωτικό τραπεζικό τομέα, ο Προβόπουλος είναι ο λιγότερο αφ΄ υψηλού οικονομολόγος της γενιάς του. Το καλοκαίρι, ας πούμε, κάνει διακοπές στα Κύθηρα ως απλός νεοέλληνας παραθεριστής. Με απλά λόγια, ο «κ. Διοικητής» έχει αίσθηση κοινωνίας. Όπως έχει όμως και αίσθηση δημοσιονομικών μεγεθών. Ούτως ή άλλως, με την κυβέρνηση Παπανδρέου να έχει πάρει αβέρτα μέτρα- και να ετοιμάζεται να πάρει κι άλλα- ο Προβόπουλος δεν έχει λόγο να κάνει συστάσεις. Αντιθέτως, έχει ελαχιστοποιήσει τη δημόσια παρουσία του. Λειτουργεί φορμαλιστικά, περιοριζόμενος στα θεσμικώς αναγκαία, όπως η χθεσινή έκθεση για τη Νομισματική Πολιτική.

ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ πούμε χοντρά. Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί.
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ από τα ΝΕΑ.