Ακαταστασία και προκλήσεις...

Της Λώρης Κέζα
O κ. Παύλος Γερουλάνος έκανε μια βόλτα την Κυριακή στην Εκθεση Παιδικού Βιβλίου. Η επίσκεψη είχε οικογενειακό χαρακτήρα, οπότε ο υπουργός Πολιτισμού πήγε και το χάρηκε- δεν έχασε χρόνο σε μία ακόμη ομιλία. Είχε να διαλέξει, μαζί με τις θυγατέρες του, ανάμεσα σε 140 εκδηλώσεις, όλες σε σχέση με το παραμύθι και την εικονογράφηση. Για το υπέροχο τετραήμερο εργάστηκαν υπέροχοι υπάλληλοι που παραμένουν υπέροχα απλήρωτοι. Τον τελευταίο μήνα δούλεψαν με ανασφάλεια: δεν ξέρουν αν θα εισπράξουν τα δεδουλευμένα καθώς δεν έχουν νέες συμβάσεις. Δεν ξέρουν αν θα παραμείνουν στις θέσεις τους, αν θα αντικατασταθούν από ασεπίτες, αν θα κλείσει το Κέντρο Βιβλίου.

Προς τι τόσος κόπος, παρά την αβεβαιότητα; Από...

...φιλότιμο. Ναι, ναι. Υπάρχει ακόμη φιλότιμο στον δημόσιο τομέα, έστω τον διευρυμένο. Δεν είναι ο κανόνας. Γενικώς δεν μπορούμε να μιλάμε για κανόνες καθώς δεν έχουν καταγραφεί επισήμως το κέφι και η αποτελεσματικότητα όσων πληρώνονται από το κράτος. Ούτε προς ώρας υπάρχει εικόνα για τη σχέση απόδοσης- μισθού.

Το μεγάλο στοίχημα για τον κ. Γερουλάνο είναι να ανακατέψει τους προϋπολογισμούς. Αν ισχύει το ότι «λεφτά υπάρχουν», έχει την ευχέρεια να τα βγάλει από τη μία τσέπη και να τα βάλει στην άλλη. Εποπτεύει οργανισμούς με αμαρτωλή ιστορία σε σπατάλες και υπερβολές. Για την ξιπασμένη ΕΡΤ διατύπωσε σχέδιο εξοικονόμησης 10 εκατομμυρίων, ποσό που θα προκύψει από περικοπές μισθοδοσίας.

Περικοπές. Δηλαδή, χωρίς να εκδιωχθούν αθώοι. Οτι θα φύγουν ορισμένοι, θα φύγουν, για την ακρίβεια 68 άτομα που ήταν κάτι σαν γκεστ σταρ του καναλιού: πήγαιναν για την είσπραξη χωρίς να παρέχουν υπηρεσίες. Σε κάποιους δημοσιογράφους κόβει τον μισό μισθό, σε διευθυντές κόβει το ένα τρίτο, ενώ την απάτη των επιτροπών την περιορίζει κατά πολύ. Επιπλέον κλείνει την πόρτα στους συνταξιούχους που συνεχίζουν να δουλεύουν λαμβάνοντας και σύνταξη και μισθό.

Για ορισμένους δημοσιογράφους παραμένει ανοιχτό το ερώτημα αν θα πρέπει να αμείβονται με όρους της ελεύθερης αγοράς. Αφού «τα φέρνουν πίσω τα λεφτά», μπορούν να διίστανται οι απόψεις. Δεν ισχύει το ίδιο για άλλους κλάδους σε εξίσου σπάταλους οργανισμούς. Πόσο καλή δουλειά μπορεί να κάνει ένας οδηγός του ΟΠΑΠ, πόσο καλύτερη από έναν συνάδελφο στα λεωφορεία ώστε να εισπράττει 186.000 ευρώ ετησίως; Κάτι τέτοια θεωρούνται ψιλικά στις εποπτευόμενες εταιρείες όπου αναρίθμητα στελέχη διαθέτουν πιστωτικές κάρτες άνευ ορίου ή όταν ένας ασήμαντος δικηγοράκος, χωρίς προϋπηρεσία, παίρνει τριπλάσια από τον πρόεδρο του Αρείου Πάγου. Ο κ. Γερουλάνος είναι ο πρώτος υπουργός Πολιτισμού που επιχειρεί έναν εξορθολογισμό. Οχι ότι δεν φύτεψε δικούς του ανθρώπους αλλά το έκανε με τον δικό του τρόπο: τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του ΟΠΑΠ θα παρέχουν τον χρόνο και την εμπειρία τους αμισθί.

O υπουργός Πολιτισμού έχει κάνει κατά τη σύντομη θητεία του ορισμένες αυστηρές διαπιστώσεις. Είπε ότι στη Λυρική Σκηνή υπήρξε ένα «ασύδοτο, ανήθικο όργιο σπατάλης». Φταίνε για την κατάρρευση οι περίφημες 27 ράφτρες που, ενώ έχουν προσληφθεί για να φροντίζουν τα κοστούμια, δεν έχουν καθήκοντα;

Μάλλον είναι πιο περίπλοκα τα πράγματα. Αν πάντως κάνουμε μια σύνθεση των δηλώσεων Γερουλάνου, προκύπτει μια ενδιαφέρουσα εικόνα όσων εποπτεύει. Κάποιοι δουλεύουν σκληρά και πληρώνονται τρελά. Κάποιοι δουλεύουν σκληρά και δεν πληρώνονται καθόλου. Αλλοι δεν δουλεύουν καθόλου αλλά έχουν δέσει τον γάιδαρό τους με διορισμό. Ολόκληρες υπηρεσίες του υπουργείου υποκαθίστανται από εποπτευόμενους οργανισμούς: ποιος ο ρόλος της χλωμής Διεύθυνσης Γραμμάτων δίπλα στο λαμπερό Εθνικό Κέντρο Βιβλίου με τις εντυπωσιακές εκδηλώσεις; Γιατί κανείς δεν αναζητεί υπαλλήλους της κατηγορίας των μόνιμων κοπανατζήδων;

Oι προκλήσεις είναι μεγάλες. Ενας υπάλληλος που μπορεί να κάνει διακοπές 12 μήνες τον χρόνο βρίσκεται μπροστά σε μια πρόκληση. Ενα στέλεχος που ξοδεύει δημόσιο χρήμα χωρίς να δίνει λογαριασμό βρίσκεται μπροστά σε μια πρόκληση. Ενας υπουργός που εποπτεύει τα πιο σπάταλα μαγαζιά βρίσκεται κι εκείνος μπροστά σε μια τεράστια πρόκληση.
BHMA