Η μαύρη αντίδραση...

Πρετεντέρης και Άνθιμος σε θέματα Δημόσιας Τάξης, Εθνικών συνόρων και μεταναστών, έχουν σχεδόν τις ίδιες απόψεις. Ο Ντερμπεντέρης γράφει σήμερα, και σίγουρα συμφωνεί μαζί του ο Άνθιμος, πως για τους μετανάστες "δεν γίνεται να κάνουμε τα πάντα":
Κομματικό χρηματιστήριο
Του Ι. Κ. Πρετεντέρη
ΕΧΟΥΜΕ στην Ελλάδα πρόβλημα μεταναστών; Ασφαλώς και έχουμε. Μόλις προχθές ο Ν. Κακλαμάνης ανακοίνωνε ότι οι μετανάστες αποτελούν το 19% του πληθυσμού του πρώτου δήμου της χώρας. Δεν είναι μικρό πράγμα...

ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ πρόβλημα απλό; Καθόλου. Εμπλέκει ιδεοληψίες, στερεότυπα, δυσπιστίες, φόβους, όλα τα...
υπόγεια ρεύματα μιας κοινωνίας. Εμπεριέχει κυρίως αυτήν τη μυστηριώδη και ακατάληπτη σχέση που ο καθένας συντηρεί με τον Άλλο.

ΠΡΕΠΕΙ ΤΟ πρόβλημα να αντιμετωπιστεί; Προφανώς και πρέπει. Διότι αν δεν αντιμετωπιστεί κινδυνεύει να εξελιχθεί σε εύφλεκτο υλικό, το οποίο θα τροφοδοτεί αποκρουστικές κοινωνικές διεργασίες. Δείτε τι έχει γίνει στη Γαλλία και αλλού... Ακόμη και στην Ελλάδα έχουμε πάρει μια πρόγευση.

ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ να διαφωνεί κανείς με κάτι από τα παραπάνω. Κι αν κατάλαβα καλά, σίγουρα δεν διαφωνεί κανείς από τους πολιτικούς αρχηγούς που μίλησαν τη Δευτέρα, στη Βουλή- ακόμη κι αν στη συνέχεια διαφώνησαν σε όλα τα υπόλοιπα.

Η ΔΕΞΙΑ αντιπολίτευση έθεσε το ερώτημα της σπουδής της κυβέρνησης, ένα ερώτημα το οποίο δεν έχει απαντηθεί ακόμη. Δεν είναι σαφές, ας πούμε, πως κατάφερε το μεταναστευτικό να προηγηθεί του φορολογικού ή του ασφαλιστικού και πως φτιάχτηκε ένα κοτζάμ νομοσχέδιο πριν ακόμη τοποθετηθεί γενικός γραμματέας για τα δημόσια έσοδα.

ΑΣ ΔΕΧΤΟΥΜΕ, όμως, ότι αυτές είναι απλώς οι κυβερνητικές προτεραιότητες κι ότι δεν υπάρχει καμία σχέση ανάμεσα στη σπουδή και στις τοπικές εκλογές του προσεχούς Νοεμβρίου.

ΔΙΟΤΙ Η σπουδή είναι δευτερεύον ζήτημα. Η ουσία βρίσκεται στο περιεχόμενο της ρύθμισης. Για το οποίο, η αριστερή αντιπολίτευση βρήκε (άλλη μια φορά) την ευκαιρία να καταγγείλει την κυβέρνηση ότι υπαναχώρησε μπροστά στην πίεση της Δεξιάς.

ΤΟ ΕΡΓΟ το έχουμε ξαναδεί και σίγουρα δεν ανταποκρίνεται στη σοβαρότητα του προβλήματος. Το οποίο δεν αντιμετωπίζεται ούτε με χαζοχαρούμενες απλουστεύσεις, ούτε με μισαλλόδοξα κηρύγματα. Και το οποίο δεν θα αντιμετωπιστεί ποτέ, αν η τελική ρύθμιση δεν ανταποκρίνεται στο πνεύμα του πολιτισμού μας, στο κράτος δικαίου και στο κοινό αίσθημα της κοινωνίας μας. ΔΙΟΤΙ ΜΕ τους μετανάστες δεν γίνεται να μην κάνουμε τίποτα. Αλλά ούτε γίνεται να κάνουμε τα πάντα. Κι αυτό θα πρέπει να έχουν καλά στο μυαλό τους όσοι προσπαθούν να στήσουν ένα κομματικό χρηματιστήριο πάνω σε ανθρώπινες ζωές.

ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ, λοιπόν, την τελική ρύθμιση που προτείνει η κυβέρνηση- υποθέτω ότι ο διάλογος δεν έχει εξαντληθεί... Και προσδοκώ την καλόπιστη στάση της αντιπολίτευσης. Όχι μόνο επειδή ο διχασμός μπορεί να αποδειχθεί εκρηκτικός. Αλλά κι επειδή οι άμοιροι μετανάστες δεν χρωστούν σε τίποτα να εξελιχθούν στους όμηρους μιας αντιπαράθεσης, η οποία μόνο προσχηματικά θα τους αφορά.

Με τους μετανάστες δεν γίνεται να μην κάνουμε τίποτα. Αλλά ούτε γίνεται να κάνουμε τα πάντα...
NEA