Δάχτυλα...

Του Δημήτρη Μητρόπουλου
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ λίγο σαν το γιοφύρι της Άρτας η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης Παπανδρέου; Ολημερίς το χτίζουν, αλλά μετά ξηλώνεται.
Η ΧΘΕΣΙΝΗ επικαιρότητα είναι χαρακτηριστική. Ο Φίλιππος Πετσάλνικος συναντήθηκε με τον Γερμανό πρέσβη. Η συζήτηση έγινε σε ήπιους τόνους και με ευαισθησία για την ελευθερία του γερμανικού Τύπου να μας δείχνει το δάχτυλο. Δεν θέλουμε λεφτά, αλληλεγγύη ζητάμε- αυτό ήταν το παπανδρεϊκό μήνυμα του προέδρου της Βουλής. Την ίδια ώρα όμως
ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ήταν στο δικό του κλίμα, βάζοντας θέμα γερμανικών αποζημιώσεων από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Το μήνυμα του Θόδωρου Πάγκαλου ήταν: Αν είναι να μας βρίζετε, πληρώστε τα λεφτά που μας χρωστάτε.

ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ μόλις μία εβδομάδα από την επίσκεψη Παπανδρέου στο Λονδίνο, όταν ο Πίτερ Μάντελσον ένιωσε την ανάγκη να πει μια καλή κουβέντα για τον Έλληνα Πρωθυπουργό που διαχειρίζεται με ηρεμία και αξιοπρέπεια μια δύσκολη κατάσταση για τη χώρα του. Αν όμως ο Παπανδρέου παίζει καλά εκτός έδρας, εντός έδρας η ομάδα της κυβέρνησης θυμίζει σύλλογο Γ΄ Εθνικής. Ο ένας στέλνει επιστολές στο «Stern». Ο άλλος ξαναζεί τις αμφίβολες δόξες του 1993 όταν είχε δηλώσει πως «η Γερμανία είναι γίγαντας με μυαλό μικρού παιδιού». Και όλοι μαζί συζητούν για μέτρα που ακόμη δεν έχουν πάρει.

ΕΝΤΑΞΕΙ - όπως είχε πει ο Κώστας Σημίτης στη Βουλή την επομένη του ναυαγίου του Σαμίνα, «αυτή είναι η Ελλάδα». Ή, τέλος πάντων, αυτή είναι η ελληνική πολιτική. Το πρόβλημα όμως είναι ότι δεν τα λέμε πια μεταξύ μας. Μας παρακολουθεί ξαφνικά ολόκληρη η υφήλιος. Χθες, η πρόθεση της Μoody΄s να μας υποβαθμίσει έριξε τις αγορές της Ασίας. Στις ΗΠΑ, η Fed- η Κεντρική Τράπεζα- αποφάσισε να εξετάσει τα swaps που έκανε η Goldman Sachs το 2001 στην Αθήνα. Οι επιθεωρητές των Βρυξελλών κόβουν μισθούς στο Δημόσιο- πριν αρχίσουν να κόβουν υπαλλήλους. Το ευρώ ξαναπέφτει- εξαιτίας μας- και η νευρικότητα επανέρχεται στις αγορές.

ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΑΛΤΙΚΗ η αναντιστοιχία του πολιτικού προσωπικού με την κρίση που περνάει η χώρα. Εύχεται κανείς να μη ζήσουμε μια «μαύρη Δευτέρα», μια «μαύρη Τετάρτη» ή μια «μαύρη Παρασκευή». Διάφορα χρηματιστηριακά κραχ- του 1929, του 1987 ή του 1992- έχουν σημαδέψει αυτές τις ημέρες, αλλά η Τρίτη και η Πέμπτη προσφέρονται εξίσου. Στο μεταξύ, κάποιοι αναλώνονται σε αντιγερμανική επιχειρηματολογία του στυλ «κι εσείς βασανίζατε τους μαύρους...».
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ από τα ΝΕΑ...