Επίθεση σε μονιμότητα - συμβάσεις...

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΕΙΡΗΝΗ Δ. ΚΑΡΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ
Δεύτερο πακέτο απαιτούν οι Βρυξέλλες από την Ελλάδα...
Δεύτερο πακέτο με μέτρα- σοκ που περιλαμβάνουν την κατάργηση των εθνικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας, την κατάργηση της μονιμότητας στο Δημόσιο, την απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων, την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης με παράλληλη μείωση των συντάξεων, απαιτεί η Κομισιόν από την Ελλάδα.
Η εκχώρηση ακόμη ενός τμήματος εθνικής κυριαρχίας- κατά την έκφραση του κ. Παπανδρέου- στους θεσμούς της Ένωσης προωθείται από τις Βρυξέλλες με αφορμή τη λεγόμενη ελληνική κρίση. Όπως αναφέρει εσωτερικό ενημερωτικό σημείωμα της Κομισιόν, το...

πρόβλημα δανεισμού που αντιμετωπίζει η Ελλάδα στις αγορές, με αφετηρία τον δημοσιονομικό της εκτροχιασμό, και η συναφής πτώση του ευρώ έδωσαν το πάτημα κατ΄ αρχάς στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου κ. βαν Ρόμπαϊ να προωθήσει αυτό που ήθελαν ανέκαθεν όλοι οι φανατικοί ευρωπαϊστές- την οικονομική διακυβέρνηση, πέραν της νομισματικής. Στο πλαίσιό της θα υπάρχει και μεγαλύτερος έλεγχος των οικονομικών πολιτικών των χωρών- μελών και προληπτικές συστάσεις, αλλά και ενιαία πολιτική όσον αφορά την κατεύθυνση των δαπανών και της φορολογίας, με υιοθέτηση δεσμευτικών στόχων που δεν θα αφορούν απλώς το έλλειμμα και το δημόσιο χρέος- όπως ορίζει σήμερα το Σύμφωνο Σταθερότηταςαλλά και την απασχόληση και τις δαπάνες για την έρευνα και την τεχνολογία και τις δαπάνες για το κοινωνικό κράτος.

Στη σύνοδο κορυφής της 25ης Μαρτίου θα παρουσιαστεί ολοκληρωμένη πλέον η πρόταση της οικονομικής διακυβέρνησης, μαζί με τους στόχους για την Ευρώπη του 2010, και στόχος των Βρυξελλών είναι να υπάρξει κατάληξη τον Ιούνιο, έτσι ώστε τα κράτη- μέλη να προχωρήσουν στην υιοθέτηση του νέου διευρυμένου Συμφώνου το ερχόμενο φθινόπωρο.

Ενισχυμένο Σύμφωνο. Έτσι, όπως λένε κοινοτικές πηγές, η Ελλάδα θα γίνει... πειραματόζωο ενός σχεδίου για την ενιαία οικονομική διακυβέρνηση της ευρωζώνης ή και ολόκληρης της Ευρώπης, που θα συμπληρώσει τη νομισματική ένωση και θα καταλήξει σε ένα πιο ενισχυμένο Σύμφωνο Σταθερότητας τον Ιούνιο του 2010. Η αρχή γίνεται ήδη με την εφαρμογή του τρίτου σταδίου της επιτήρησης- στο οποίο δεν έχει περιληφθεί ποτέ άλλη χώρα στην 11χρονη ιστορία της ΟΝΕ.

Οι υποστηρικτές. Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης βαν Ρόμπαϊ δεν είναι ο μόνος με αυτήν τη φιλοδοξία. Στο πλευρό του βρίσκεται ο πρόεδρος του Γιούρογκρουπ Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ κι ο αρμόδιος επίτροπος για τα οικονομικά, Όλι Ρεν. Επίσης, για τους δικούς του λόγους συμπαρατάσσεται κι ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζοζέ Μπαρόζο, ενώ θετικός είναι κι ο διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Ζαν-Κλοντ Τρισέ- υπό την προϋπόθεση, φυσικά, ότι δεν θα διακυβευτεί η ανεξαρτησία της Τράπεζας.

Σύμφωνα με τον Νικολά Σαρκοζί, η οικονομική διακυβέρνηση είναι ένα εγχείρημα που επιθυμούν όλοι μετά τις πρόσφατες εξελίξεις στις αγορές και την ελληνική κρίση. Κι εν μέρει ο Γάλλος πρόεδρος έχει δίκιο- η Γερμανίδα καγκελάριος, που παραδοσιακά ήταν αντίθετη, έχει μετακινηθεί από τη θέση της και πλέον συμφωνεί πως απαιτείται έλεγχος και οικονομικός συντονισμός. Αλλά δεν είναι βέβαιο πως θα συμφωνήσει στην εκχώρηση αυτού του ελέγχου στις Βρυξέλλες- όπως είναι βέβαιο ότι θα επιμείνει να περιλαμβάνει και τους 27 κι όχι μόνον την ευρωζώνη.

Στήνουν οικονομική ευρωκυβέρνηση στην πλάτη της Ελλάδας


«Πειραματόζωο» η Ελλάδα στα νέα σχέδια

Η ελληνική κρίση, κατά ειρωνικό τρόπο, χρησιμεύει εξαιρετικά στα σχέδια των Βρυξελλών- στα οποία, σημειωτέον, αντιδρούν έντονα οι Σοσιαλιστές, οι Πράσινοι και φυσικά οι Αριστεροί στο Ευρωκοινοβούλιο. Η επιπλέον τραγική ειρωνεία είναι ότι και στη βελγική πρωτεύουσα ακούγεται για την Ελλάδα ο ίδιος όρος που χρησιμοποίησε κι ο Γιώργος Παπανδρέου- «πειραματόζωο».

Από την άλλη πλευρά, εξηγεί και την πεποίθηση με την οποία δυο άνθρωποι- ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ πρόεδρος του Γιούρογκρουπ και ο Όλι Ρεν, επίτροπος Οικονομίας- διαβεβαιώνουν, έστω και χωρίς καμιά σαφήνεια, ότι η Ένωση θα συνδράμει την Ελλάδα εάν αντιμετωπίσει πρόβλημα δανεισμού στις αγορές, αφού θα έχει λάβει και τα δέοντα μέτρα: θα ήταν αδιανόητο να προωθείς ενιαία οικονομική πολιτική και παράλληλα να αφήνεις μια χώρα- μέλος στον κίνδυνο της χρεοκοπίας ή στο έλεος των κερδοσκόπων.
NEA