Αντίσταση στις τράπεζες ...

Λώρη Κέζα
Η κυρία Λούκα Κατσέλη κρατάει τα μπόσικα. Ενόσω ο Πρωθυπουργός συναντά τραπεζίτες και ζητεί συναίνεση των πολιτικών αρχηγών, η υπουργός Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας στρέφει το βλέμμα στον καταναλωτή και στον επιχειρηματία που έχει ξεχάσει το χρώμα του χρήματος. Βρήκε το κατάλληλο, υπομονετικό ακροατήριο για να εκφραστεί εφ΄ όλης της ύλης στην ημερίδα με θέμα «Τράπεζες και Οικονομία. Το επόμενο βήμα». Εκεί...
αναφέρθηκε σε πέντε «δέσμες πολιτικών» που θα αναβαθμίσουν την Ψωροκώσταινα σε Ελντοράντο, μίλησε για ξένους επενδυτές που σε πέντε χρόνια θα κάνουν την Ελλάδα «σταυροδρόμι των τριών ηπείρων» και υποσχέθηκε ότι σε πέντε τέρμινα θα γίνουν απλές οι διαδικασίες ίδρυσης και αδειοδότησης νέων επιχειρήσεων. Είναι καλό να γνωρίζουμε το πλαίσιο μέσα στο οποίο διατυπώνεται μια άποψη. Ανάμεσα σε όλα τούτα, στη γενική αποτίμηση, η υπουργός Οικονομίας μίλησε και για τις τράπεζες.

Η κυρία Κατσέλη είπε πράγματα γνωστά σε όλους. Ολοι γνωρίζουν ότι η διεθνής κρίση βρήκε τις ελληνικές τράπεζες άνετες κι ωραίες. Δεν χρειάζεται να υπενθυμίσει ότι επί Καραμανλή αλώνιζαν. Τι να πρωτοθυμηθούμε από το πάρτι των παραβάσεων; Δεν τηρούσαν τις διατάξεις για τη διαφάνεια των συναλλαγών, δεν έπαιρναν μέτρα για το ξέπλυμα χρήματος. Τι να ανακαλέσουμε από τις καταχραστικές πράξεις;

Επέμεναν στη χρέωση για ανάληψη μετρητών ή για κατάθεση υπέρ τρίτου. Τι να σχολιάσουμε για τις αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις που ουδέποτε ελήφθησαν υπ΄ όψιν; Η κυρία Κατσέλη είπε λοιπόν ότι οι άνετες τράπεζες έλαβαν την ενίσχυση της κρίσης, τα περιθρύλητα 28 δισ. ευρώ, τα οποία θα τα μοίραζαν σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά. Εν τούτοις τα κράτησαν για ίδιον όφελος, μειώνοντας απότομα τη ρευστότητα. Πήραν τα λεφτά και τα έπαιξαν σε δικές τους δουλειές (με 4 δισ. ευρώ «ενίσχυσαν τον δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας», ενώ 9 δισ. ευρώ «χρησιμοποιήθηκαν για την επαναχρηματοδότηση του Δημοσίου μέσω της αγοράς τίτλων, στηρίζοντας με αυτόν τον τρόπο και την κερδοφορία των τραπεζών»).

Οι εχθροί της υπουργού τής απέδωσαν ταπεινό κίνητρο για την εν λόγω παρέμβαση. Δεν την κάλεσε, λένε, ο Πρωθυπουργός στο Μαξίμου στη συνάντηση με τρεις διοικητές τραπεζών που βρίσκονται υπό δημόσιο έλεγχο (Εθνική, Αγροτική, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο).

Προτίμησε τον κ. Γ. Παπακωνσταντίνου καιφευ!- τον υφυπουργό κ. Φ. Σαχινίδη. Η αλήθεια ίσως να είναι πιο απλή. Η κυρία Κατσέλη επιχειρεί να επαναφέρει τη δική της λογική στην οικονομία, μια λογική που θυμίζει πολιτικές των eighties. Υπάρχει ένα προβληματάκι: οι ρυθμίσεις, οι ενισχύσεις και οι αποφάσεις δεν είναι φαρδιές βάτες για να ξαναφορεθούν. Σύμφωνα πάντα με τους εχθρούς της, η κυρία Κατσέλη κουβαλάει μια οικονομική κουλτούρα ικανή για μεγάλες καταστροφές. Είναι η κουλτούρα του πρώιμου ΠαΣοΚ, του γενναιόδωρου για τα χαμηλά και μεσαία στρώματα. Μια κουλτούρα παρωχημένη για όσους έχουν χρεωθεί τη σωτηρία του κράτους.

Ορισμένοι επιχειρούν μια προσέγγιση σε βάθος χρόνου, αναφερόμενοι πάλι σε ταπεινά κίνητρα. Η κυρία Κατσέλη, υπενθυμίζουν, υπήρξε «τσαρίνα» στην αντιπολίτευση και εν πολλοίς επηρέαζε τη ρητορική του προέδρου του ΠαΣοΚ. Λένε λοιπόν ότι κινείται από εκδικητική διάθεση και απωθημένα εξουσίας, επειδή δεν έγινε νούμερο 1 στα οικονομικά. Είναι προφανές ότι ορισμένοι σχολιαστές επιμένουν στην υποθετική ψυχανάλυση, στην επεξήγηση αισθημάτων.

Μήπως να σταθούμε στο περιεχόμενο της τοποθέτησής της; Οσα είπε για τις τράπεζες είναι αληθή. Μιλάει με συγκεκριμένα ποσά, τα οποία αξιοποιήθηκαν με συγκεκριμένες πολιτικές. Η κριτική που ασκεί για την «αξιοποίηση» των 28 δισ. είναι ουσιαστική: ελήφθησαν για συγκεκριμένο λόγο και δαπανήθηκαν αλλού.

Κάποιος πρέπει να επισημάνει ότι οι τράπεζες έκαναν του κεφαλιού τους, και αν το κάνει υπουργός ακόμη καλύτερα.

Η κυρία Κατσέλη προσπαθεί να διατηρήσει το σφρίγος του αντιπολιτευτικού της λόγου. Λέει εφέτος όσα έλεγε και πέρυσι, όταν έκανε αντίσταση στο κατεστημένο. Ετσι κερδίζει τον τίτλο της «κόκκινης Λούκας» ενόσω στρώνεται το κόκκινο χαλί για τους τραπεζίτες.
BHMA