Εφιάλτες...

Του Δημήτρη Μητρόπουλου
ΣΤΑ ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ από την έκτακτη σύνοδο κορυφής της περασμένης εβδομάδας, η Άνγκελα Μέρκελ έχει σφιγμένο χαμόγελο. Κοιτάζει απλανώς. Τα χαρακτηριστικά του προσώπου της είναι τραβηγμένα. Και τα μάτια της δείχνουν κομμένα.

ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ αξίζει όσο χίλιες λέξεις. Είναι όμως άγνωστο πόσο αξίζει σε ομόλογα ελληνικού Δημοσίου που βρίσκονται σε γερμανικά χέρια. Όπως είναι άγνωστο και πόσο εκτεθειμένες είναι οι γερμανικές τράπεζες στην Ελλάδα. Κατά μία εκτίμηση, ο λογαριασμός είναι πολύ πάνω από εκατό δισ. ευρώ. Χωρίς να...
μπορεί να υπολογίσει κανείς την ευρύτερη χρηματοπιστωτική ανακατωσούρα.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ δύσκολη θέση. Αλλά η Γερμανίδα καγκελάριος θα μπορούσε να είναι σε δυσκολότερη. Η γερμανική κοινή γνώμη, οι μεγάλες εφημερίδες και η ελίτ της χώρας ομοφωνούν: το Βερολίνο δεν πρέπει να βάλει το χέρι στην τσέπη για να σώσει τους άσωτους Έλληνες. Εν πάση περιπτώσει, αυτό δεν μπορεί να γίνει αν η Αθήνα δεν αποδείξει προηγουμένως ότι είναι αποφασισμένη να ματώσει πραγματικά, παίρνοντας πολύ σκληρότερα μέτρα.

ΑΝ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ έτσι γιατί να μην πάρει ο Γιώργος Παπανδρέου τα ρίσκα του με τις αγορές; Αν δεν του βγει, το πολύ πολύ να πάει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Πόσο χειρότερα θα είναι; Αυτό όμωςκακά τα ψέματα- είναι σενάριο-εφιάλτης για τους Γερμανούς, αλλά και για την ευρωζώνη, της οποίας η βιτρίνα γίνεται θρύψαλα.

ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ δεν φημίζονται για την πολιτική τους φινέτσα ή για τη διαπραγματευτική τους ευστροφία. Στην οικονομική κρίση, η Μέρκελ τρέχει διαρκώς πίσω από τους άλλους. Πήγε, σέρνοντας τα πόδια, στο Παρίσι το φθινόπωρο του 2008 για την έκτακτη σύνοδο που άνοιξε τον δρόμο για τη διάσωση των τραπεζών. Ο πρώτος που αντελήφθη ότι δεν υπήρχε άλλη λύση ήταν ο Γκόρντον Μπράουν, ενώ ο Σαρκοζί που έχει πολιτικό ένστικτο υιοθέτησε την ιδέα αμέσως. Η Άνγκελα ακολούθησε αργότερα- όταν απεδείχθη ότι τα τοξικά είχαν κάνει και τις γερμανικές τράπεζες βαρέλι χωρίς πάτο. Τα ίδια έγιναν μετά και με τα πακέτα ανάκαμψης που η Γερμανία στην αρχή δεν τα ήθελε σε λογική ότι δημιουργείται νέα φούσκα και θα προκληθεί πληθωρισμός.

ΕΔΩ ΚΑΙ δύο χρόνια, το Βερολίνο φέρεται λες και η οικονομική κρίση αφορά μόνο όλους τους- κακούς και επιπόλαιους- άλλους. Άρα η στενόκαρδη γερμανική συμπεριφορά απέναντί μας δεν αποτελεί εξαίρεση. Το δυσάρεστο είναι ότι στην ευρωζώνη- σε αντίθεση με τη διεθνή οικονομία- η Γερμανία έχει τον πρώτο λόγο.
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ από τα ΝΕΑ