Λούστροι...

Του Δημήτρη Μητρόπουλου
ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ από τους μύθους των χρηματιστηρίων. Το 1929 ο Τζόζεφ Κέννεντυ- πατέρας του μετέπειτα Αμερικανού Προέδρου Τζων Κέννεντυ- άκουσε τους λούστρους στον σιδηροδρομικό σταθμό Γκραν Σέντραλ της Νέας Υόρκης να ανταλλάσσουν πληροφορίες για μετοχές. Κατάλαβε πως ήταν ώρα να πουλήσει- κι έτσι γλίτωσε το κραχ.
ΣΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ, η μαζική ψυχολογία λειτουργεί ως πολλαπλασιαστής αρχικά κέρδους και μετά καταστροφής. Έχει λοιπόν σημασία να την αφουγκράζεται κανείς. Ενενήντα χρόνια κι ένα κραχ αργότερα, η χρεοκοπία της Ελλάδας είναι...
αντικείμενο παγκόσμιας συζήτησης. Όχι μεταξύ των κ.κ. Ρουμπίνι και Στίγκλιτς, αλλά των συνταξιούχων της Φλώριδας και των μικροεπενδυτών του Ντέβον που ανταλλάσσουν απόψεις μέσω Διαδικτύου.

ΠΟΙΟΣ ΘΑ άντεχε να είναι Πρωθυπουργός σε ένα τέτοιο κλίμα; Όταν ο Κώστας Καραμανλής κατάλαβε πέρσι το καλοκαίρι πού θα βρισκόταν η χώρα σε λίγους μήνες, προτίμησε να φύγει από το Μαξίμου. Έκανε άρον άρον εκλογές και παρέδωσε την εξουσία. Αυτή περιήλθε εν μια νυκτί στον Γιώργο Παπανδρέου. Πρόκειται για ευτυχή συγκυρία.

Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ κρυβόταν έναν με ενάμιση χρόνο προτού αποχωρήσει. Τη Μέρκελ τη συνάντησε τετ α τετ το 2007 και τον Σαρκοζί αρχές καλοκαιριού του 2008. Η συνάντηση με τον Ομπάμα ήταν ταμπλό αμηχανίας. Αντιθέτως, ο Παπανδρέου είναι παντού. Στη Μόσχα, στο Παρίσι, στις Βρυξέλλες και, κυρίως, στα ξένα κανάλια και τις μεγάλες εφημερίδες. Παράδοξο: η χώρα βάλλεται, αλλά το προφίλ του Έλληνα Πρωθυπουργού δεν πάσχει. Δύο πορτρέτα σε δέκα μέρες- στον «Μοντ» και στους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» - είναι σαφώς θετικά.

ΑΥΤΟ ΕΧΕΙ σαφώς να κάνει με το προσωπικό του στυλ, αλλά και με τις κοσμοπολίτικες ιδέες του. Ο Παπανδρέου είναι ένας πολιτικός που δεν φοβάται να συζητήσει, που δεν δυσκολεύεται να αναγνωρίσει τη δύσκολη θέση της χώρας, αλλά και που δεν υποχωρεί. Αν μοιάζει με κάποιον είναι με τον Χοσέ Θαπατέρο που- όχι από σύμπτωση - πέρασε πρόσφατα την πιο δύσκολη εβδομάδα του από τότε που έγινε Πρωθυπουργός. Η Ισπανία έχει φέτος την ανεργία που θα έχουμε εμείς του χρόνου. Εμείς έχουμε φέτος το έλλειμμα που θα έχει του χρόνου η Ισπανία. Αμφότεροι είμαστε στο σημάδι των αγορών.

ΜΟΝΗ ΕΠΙΦΥΛΑΞΗ: Ο Παπανδρέου παίζει με το δυνατό του χέρι- τη διεθνή παρουσία του. Η επίθεση γοητείας στο εξωτερικό θα πρέπει να συνδυαστεί όχι με λόγια, αλλά με έργα στο εσωτερικό. Το περίφημο «νοικοκύρεμα» της οικονομίας θα πρέπει σιγά σιγά να γίνεται πράξη. Διαφορετικά ο Πρωθυπουργός θα παραμείνει το μόνο εξαγώγιμο προϊόν μας.
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ από τα ΝΕΑ