Του Κοσμά Βίδου* Αν στο σίριαλ «7 θανάσιμες πεθερές» καταγγέλλεται (άλλες φορές επιτυχημένα, άλλες με μέτρια ως κακά αποτελέσματα) η πεθερά ως μία από τις μεγαλύτερες πληγές της ελληνικής οικογένειας, στο νέας εσοδείας ριάλιτι «Μια νύφη για τον γιο μου» ξεμπροστιάζεται η παραδοσιακή ελληνίδα μητέρα ως η απόλυτη καταστροφή του γιου της (τα κορίτσια τα κακομαθαίνει- παραδοσιακά- ο πατέρας). Μια μάνα που όχι μόνο αρνείται να κόψει τον ομφάλιο λώρο που την ενώνει με το παιδί της, ακόμη και όταν εκείνο έχει καβατζάρει τα «-ήντα», αλλά και που το...
...περιφέρει στα κανάλια προσπαθώντας να το αποκαταστήσει.
Καμαρώνοντας τον κανακάρη της, τον ακριβό της, χωρίς να καταλαβαίνει ότι στην πραγματικότητα τον διασύρει.
* Εδώ δεν παρακολουθούμε τις προσπάθειες της υπερήφανης αγροτιάς («Αγρότης μόνος ψάχνει») να βρει σύντροφο που να αντέχει τις μυρωδιές της στάνης ή τις σκληρές χειρωνακτικές δουλειές του αγροκτήματοςπράγμα όλο και πιο δύσκολο- αλλά την ανατριχιαστική προσπάθεια της μάνας-βρικόλακα που ζει «πίνοντας» το αίμα των παιδιών της να είναι πανταχού παρούσα, κυρίως εκεί όπου δεν τη σπέρνουν. Και συνειδητοποιούμε γιατί αυτή η χώρα είναι γεμάτη από άντρες-ψευτοπασάδες (το είδος συναντάται δυστυχώς και στις πολύ μικρές ηλικίες) που είναι ανίκανοι να επιβιώσουν χωρίς ένα θηλυκό-δουλάρα να τους εξυπηρετεί. Το οποίο θηλυκό εκπαιδεύεται από τη δική του μαμά για υπηρέτρια, όπως ακριβώς το αρσενικό εκπαιδεύεται για αφέντης. Ποιο είναι το αφεντικό και ποιος ο δούλος στην πραγματικότητα; Αυτό είναι μια πολύ μεγάλη συζήτηση που καθόλου δεν συμφέρει την αγία ελληνική οικογένεια- η οποία τελευταίως αποκαθηλώνεται ποικιλοτρόπως...
* Με το «Μια νύφη για τον γιο μου» επιστρέφουμε στο μίζερο παρελθόν των συνοικεσίων. Οπως επιστρέφουμε στο παρελθόν της (ψεύτικης) οικογενειακής αρμονίας, όπου όλες οι ελπίδες, όλα τα όνειρα που έχουν διαψευσθεί καλύπτονται για πάντα πίσω από ένα μικροαστικό, κακοφορεμένο σαβουάρ βιβρ- δείτε τον πρόσφατο «Δρόμο της επανάστασης» με την Κέιτ Γουίνσλετ και τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο, έχει πολλά να πει και στα ανά την Ελλάδα ζεύγη- και όπου η μοίρα του άντρα είναι προδιαγεγραμμένη: θα παντρευτεί ένα καλό κορίτσι και θα κάνει μαζί του όμορφα και καλά παιδιά. Αντιστοίχως, κάθε κορίτσι θα θεωρείται εσαεί δυστυχές αν δεν βάλει στεφάνι στο κεφάλι. Και αν στη συνέχεια δεν αποκτήσει απογόνους. Ωστε, επιτυχημένη σύζυγος και μητέρα να μπορεί να βγει με τη σειρά της στη γύρα (δηλαδή στην τηλεόραση) για να διαφημίσει την πραμάτεια της: τα προσόντα του «μαμάκια» που με τόσο φροντίδα έχει ανατρέψει. Και για να ευλογήσει την ένωσή του με την εκλεκτή του (ή της;) ώστε η διαιώνιση του γένους να είναι σίγουρη. Βοήθεια!
* Τελικά, αν σε πρώτο επίπεδο το «Μια νύφη για τον γιο μου» εξευτελίζει την ελληνίδα μάνα ή τα αρσενικά παιδιά της, στην πραγματικότητα γελοιοποιεί τον θεσμό τής (εντός γάμου) οικογένειας στο σύνολό του. Παρουσιάζοντάς τον όχι ως τη «συνάντηση» ανθρώπων που αγαπάνε, σέβονται και εκτιμάνε ο ένας τον άλλο, και που εκδηλώνουν αυτή την αγάπη κάνοντας παιδιά και μεγαλώνοντάς τα με έγνοια (ακόμη και αυτοθυσία) αλλά ως μια συμφωνία ανάμεσα στους εκπροσώπους μιας μεταμοντέρνας Αριας Φυλής με σκοπό τη διαιώνιση του ξεχωριστού είδους: όπου γερό και εμφανίσιμο αρσενικό ζητεί γερό και εμφανίσιμο θηλυκό για τη δημιουργία απογόνων. Η ιδιοκτήτρια του αρσενικού (η «Μάνα, μητέρα, μαμά» του) θα εξετάσει ακόμη και τα δόντια της υποψήφιας νύφης ώστε να βεβαιωθεί ότι το μοντέλο δεν είναι ελαττωματικό. Και το μοντέλο, αν εγκριθεί, θα σκύψει το κεφάλι στην παντοδυναμία της μητέρας και θα πιάσει δουλειά, θα αρχίσει να υπηρετεί αγόγγυστα τα νέα αφεντικά της- τον σύζυγο και τη μαμά του. Κάπου μέσα σε αυτή τη... δημιουργική συνύπαρξη θα περιφέρεται και ο σύζυγος της μανούλας, πατέρας του γαμπρού και πεθερός της νύφης. Ποιος όμως ασχολείται με αυτόν;
On air - BHMA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου