Ενα από τα πράγματα που μας έμαθαν τα αφιερώματα στα 20 χρόνια της ιδιωτικής τηλεόρασης, είναι ότι κάποτε το ξεφάντωμα ήταν μετρημένο και συνόδευε μόνο ειδικές περιστάσεις: Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά με τα «πρώτα ονόματα», Τσικνοπέμπτη με ζεϊμπέκικα, Καθαρά Δευτέρα με νησιώτικα και τους Κονιτοπουλαίους, 25η Μαρτίου με δημοτικά, 28η Οκτωβρίου με αρχοντορεμπέτικα. Οι παρουσιάστριες δε ντύνονταν κάθε μέρα λες και απ΄ έξω τους περίμενε το άρμα που θα τους οδηγούσε στο Καρναβάλι της Πάτρας. Κρατούσαν τα στρας, τις πούλιες και τα κατακόκκινα κραγιόν για τις ημέρες των εορτών, βοηθώντας και όλους εμάς να καταλαβαίνουμε την αλλαγή των εποχών και των επετείων.Ολα αυτά ανήκουν στο μακρινό τηλεοπτικό παρελθόν. Τα «πρώτα ονόματα» έγιναν τριτοτέταρτα και για να διατηρήσουν τον ξεπεσμένο μύθο τους δίνουν απλώς συνεντεύξεις με την προϋπόθεση ότι ο παρουσιαστής θα...
...πάει με συνεργείο ως το σπίτι τους και με φόντο κάποιο γιγαντιαίοπορτρέτο τους. Αυτό όμως δεν πτοεί τις πάσης φύσεως εκπομπές να έχουν κάθε μέρα γιορτή. Με αοιδούς και οικοδεσπότες να συμμετέχουν σε ένα πολύ κλειστό και κακόγουστο πάρτι, στο οποίο ξέχασαν να καλέσουν τους τηλεθεατές. Φυσικά, μπορεί η ιδιωτική τηλεόραση να έχει και εδώ το (κακό) όνομα, τη χάρη όμως την έχει η κρατική, μεΣπύρο Παπαδόπουλο,Μπήλιω ΤσουκαλάκαιΡίκα Βαγιάννηνα σέρνουν τον χορό. Κανείς όμως δεν μοιάζει να ξέρει τα βήματα...
Εύθυμοι επώνυμοι...
Οσοι καλλιτέχνες έχουν κατά καιρούς κληθεί να γεμίσουν τα παραταγμένα τραπέζια που θυμίζουν γλέντι βάπτισης σε ταβέρνα στη Χασιά, περιγράφουν την εκπομπή της ΝΕΤ «Στην υγειά μας»: «Μπαίνεις μέσα και δεν ξέρεις πότε και αν θα ξαναβγείς... Εγώ είχα μπει πρωί και βγήκα νύχτα... Κάποια στιγμή δεν ήξερα από πού να φύγω...» κτλ. κτλ. Τα μπενχουρικά γυρίσματα διαρκούν κατά μέσον όρο ένα οκτάωρο, με τον παρουσιαστή να παίρνει γερό μεροκάματο και τους λαμπερούς συνδαιτυμόνες να πίνουν για να ευθυμήσουν. Το κρασί, κόκκινο και λευκό, ρέει άφθονο, βοηθώντας τους προσκεκλημένους να έρθουν γρήγορα στο κέφι, να ξεκαρδιστούν στα γέλια όταν ο οικοδεσπότης τούς ρωτήσει το τυπικό«πού εμφανίζεστε αυτή την περίοδο», αλλά και να ρίξουν μια γυροβολιά αδιαφορώντας για τα ζουμ που θα κάνει η κάμερα στο παραστράτημά τους.
Το μενού περιλαμβάνει νοστιμότατα σουβλάκια και ποικιλία από διάφορα σφολιατοειδή, τα οποία, όπως μας πληροφόρησαν ηθοποιοί που επισκέφθηκαν πρόσφατα το συγκεκριμένο πλατό, είναι τα πρώτα που εξαφανίζονται: «Τρως από αμηχανία, τι άλλο να κάνεις τόσες ώρες;»Το όλο σύστημα λειτουργεί με τη λογική ενός κανονικού κέντρου διασκεδάσεως: «Αν δεν σου αρέσει το κρασί, μπορείς να παραγγείλεις άλλο ποτό και σου το φέρνουν αμέσως, είναι όλοι πολύ εξυπηρετικοί!». Γνωστή και αγαπημένη ηθοποιός έχει να θυμάταιαφού ξεπέρασε το hangover- ότι όταν τελικά βγήκε από το στούντιο ήταν σκνίπα.
Οσο για τον βραχνά τής... καπναπαγόρευσης, και σε αυτή την περίπτωση συμβαίνει ό,τι ακριβώς και στα ξενυχτάδικα: όλοι καπνίζουν στα μουλωχτά. Η καμπάνα είχε χτυπήσει ουκ ολίγες φορές στην εκπομπή του Σπύρου Παπαδόπουλου, μια και από ένα σημείο και μετά ένα σύννεφο καπνού κάλυπτε τα πάντα παρεμποδίζοντας τα όποια αντικαπνιστικά μηνύματα της εποχής. Και κάπως έτσι, πάντοτε με τις ευλογίες του ίδιου του παρουσιαστή που είναι και ο ίδιος μανιώδης καπνιστής, τα χαρωπά πάνελ κρύβουν κάτω από το τραπέζι τασάκια, τσιγάρα και τα λοιπά σύνεργα.«Παραμονεύαμε κάθε φορά που δεν μας έπαιρνε η κάμερα και βγαίναμε λίγο έξω για να καπνίσουμε - τι άλλο να κάνεις τόσες ώρες;»μας είπαν εκλεκτοί προσκεκλημένοι που ένιωσαν την ΕΡΤ σαν τον κακό λυκειάρχη που τους αναγκάζει να καπνίζουν στις τουαλέτες.
Κέφι-κονσέρβα
Μπορεί όσοι πηγαίνουν ως φωτογενείς κομπάρσοι στην εκπομπή του Σπύρου Παπαδόπουλου να χτυπούν οκτάωρο διασκέδασης με αντάλλαγμα να διαφημίσουν το θέατρο, το σίριαλ, την ταινία, το κανάλι, ή το νυχτερινό κέντρο στο οποίο εμφανίζονται. Μπορεί επίσης να μοιάζουν ή όντως να περνούν καλά μέσα σε αυτό το σύμπαν του ξέφρενου τηλεκεφιού. Με τη διαφορά ότι αυτή η διάχυτη χαρά που κάθε σαββατόβραδο πλημμυρίζει την οθόνη μας είναι μαγνητοσκοπημένη. Ενα τσούρμο άνθρωποι τσουγκρίζουν και ξανατσουγκρίζουν «Στην υγειά μας», μας καλούν να διασκεδάσουμε και εμείς από το σπίτι μας, να ενώσουμε τις συντροφιές μας, να σηκωθούμε από τον βάλτο του καναπέ μας και να χορέψουμε στους ρυθμούς που προστάζει η «ζωντανή» ορχήστρα. Κάτι τέτοια κονσερβοποιημένα γλέντια είναι ικανά να σε ρίξουν ακόμη περισσότερο ψυχολογικά αν είναι Σάββατο βράδυ και εσύ, για τους δικούς σου λόγους, αποφάσισες ότι δεν θέλεις να βγεις «εκεί έξω» όπως κάνει «όλος ο κόσμος».
Είδαν φως και μπήκαν
Το τηλεοπτικό θέατρο του παραλόγου συμπληρώνουν οι από μηχανής... χορευτές, οι οποίοι μοιάζουν να εμφανίζονται από το πουθενά. Αγόρια και κορίτσια με casual ντύσιμο εισβάλλουν ξαφνικά στο πλατό όταν το γλέντι έχει φτάσει στο ζενίθ. Με κέφι και αυταπάρνηση πιάνονται από τους ώμους και παραδίνονται σε ένα ξέφρενο χασαποσέρβικο, με τους υπόλοιπους να χτυπάνε παλαμάκια. Αλλες φορές πάλι, ο πιο λεβέντης της παρέας θα κάνει επίδειξη ζεϊμπέκικου, θα γονατίσει για να πιάσει το ποτήρι με τα δόντια και με τη σιγουριά ότι ο Κοεμτζής βρίσκεται πια πολύ μακριά.
Την Τρίτη 2 Φεβρουαρίου οι Αμερικανοί γιορτάζουν τη Μέρα της Μαρμότας. Στην εξαιρετική αυτή ταινία τουΧάρολντ Ράμις, οΜπιλ Μάρεϊπαγιδευόταν ξανά και ξανά σε αυτή την ημερομηνία, καταδικασμένος να βιώνει τα ίδια ακριβώς πράγματα από την αρχή ως το βράδυ. Κάπως έτσι και εμείς, παγιδευμένοι στη δική μας σεζόν της Μαρμότας, νομίζουμε ότι κάθε μέρα είναι γιορτή, για να συνειδητοποιήσουμε κλείνοντας την τηλεόραση ότι κανείς δεν έχει διάθεση ή κουράγιο να ξεφαντώσει.
ΚΑΙ ΨΟΦΙΑ ΚΕΦΙΑ...
Χαρωπά τηλεοπτικά πάνελ,έτοιμα να διασκεδάσουν με το ζόρι.«Στην υγειά σας» με κρασάκι ή ουισκάκι,τυροπιτάκι και σουβλάκι αλλά και στα κλεφτά κάνα τσιγαράκι.«Τι άλλο να κάνεις τόσες ώρες;» Δυο κυρίες στα μπουζούκια
Το κεφάτο κλίμα της ΕΡΤ, η οποία μοιάζει να διασκεδάζει χωρίς να πονοκεφαλιάζει με τον ανταγωνισμό που μαραζώνει τα ιδιωτικά κανάλια, έρχονται να συμπληρώσουν με τις εκπομπές τους η Ρίκα Βαγιάννη και η Μπήλιω Τσουκαλά. Η πρώτη δείχνει πανέτοιμη να τραγουδήσει και να χορέψει καθημερινά σε οποιονδήποτε ρυθμό, χάρη στην πολυπληθή ορχήστρα που κάνει κατάληψη στο «Εχουμε και λέμε». Οσο για τη δεύτερη, μπορεί να άργησε, αλλά ήρθε επιμένοντας ακόμη μία φορά ότι «Εχει γούστο». Μπορεί η εκπομπή να γράφει «πολιτιστικό μαγκαζίνο» στην ούγια, όταν όμως αρχίζουν τα όργανα και η παρουσιάστρια έρχεται στο κέφι, ο στίχος «κι η Μαρίκα με το ντέφι θα γελάει και θα σου γνέφει» είναι κάτι παραπάνω από ταιριαστός.
Αστερόπη Λαζαρίδου - ΒΗΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου