Μολύβι...

Του Δημήτρη Μητρόπουλου
ΒΓΑΙΝΟΝΤΑΣ ΑΠΟ το Μέγαρο Μαξίμου, την ώρα που περνάει το κεφαλόσκαλο, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου κοιτάει πάντα τον φακό. Φαίνεται στις φωτογραφίες και τα τηλεοπτικά στιγμιότυπα. Δεν είναι κάτι που κάνουν όλοι οι υπουργοί. Σε τι οφείλεται όμως; Στην «επαγγελματική διαστροφή» κάποιου που ήταν εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ; Στη γνωστή κοινότοπη διαπίστωση ότι «μια φωτογραφία αξίζει όσο χίλιες λέξεις»; Ή μήπως σε μια βαθύτερη αντίληψη για την οικονομική πολιτική;

ΛΕΝΕ ΠΩΣ «η οικονομία είναι κλίμα». Ωστόσο, η οικονομική πολιτική Παπακωνσταντίνου δεν...

...απηχεί αυτό το αξίωμα. Ίσα ίσα, οι αλλεπάλληλες δηλώσεις και διαρροές- ιδίως για τα φορολογικά- έχουν σκοτώσει το κλίμα. Κάπως έτσι έκαναν φτερά σε τράπεζες της Ελβετίας οι καταθέσεις πλουσίων- κάποιοι μιλάνε για 4 δισ. ευρώ- μετά τους παλικαρισμούς για το πόθεν έσχες. Ακόμη χειρότερα είναι τα πράγματα με την πτώση του τζίρου στην αγορά. Καλό είναι να ζητάμε αποδείξεις, αρκεί να παραμένει ζωντανή η ζήτηση.

ΑΝ Ο ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ κοιτάει τον φακό, είναι γιατί αντιλαμβάνεται ενστικτωδώς την οικονομία ως επικοινωνία. Επικοινωνία με τις αγορές. Σε αυτές έχει το μάτι του και με αυτές είναι υποχρεωμένος να ασχολείται. Χθες άλλοι έκαναν μακροβούτι να πιάσουν τον σταυρό. Ο υπουργός Οικονομικών έκανε βουτιά στο πρακτορείο οικονομικών ειδήσεων Μπλούμπεργκ και στο CΝΝ, προκειμένου να απαντήσει στον Γερμανό ιέρακα της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Γιούργκεν Σταρκ. Ο χερ Σταρκ, εκ των αρχιτεκτόνων του Συμφώνου Σταθερότητας, δέχθηκε επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος για να πει ότι η ΕΚΤ δεν μπορεί να κάνει τίποτε για να βοηθήσει την Ελλάδα σε περίπτωση χρεοκοπίας. Πάλι τα ίδια δηλαδή.

ΛΕΓΕ ΛΕΓΕ η πίεση αποδίδει. Το Πρόγραμμα Σταθερότητας για τη μείωση του ελλείμματος από τετραετές έγινε τριετές. Οι έμμεσοι φόροι σε τσιγάρα και ποτά θα προηγηθούν του φορολογικού νομοσχεδίου. Αν όλα αυτά έγιναν μεταξύ Πρωτοχρονιάς και Φώτων, φανταστείτε πόσο γρήγορα θα τρέξει το 2010. Ωστόσο, το ζητούμενο δεν είναι να μαζευτούν τα δημοσιονομικά. Αυτό, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, θα γίνει, έστω κι αν είναι οδυνηρό. Το πρόβλημα είναι οι ανισορροπίες της ευρωζώνης όπου πλεονασματικές χώρες όπως η Γερμανία και η Ολλανδία συνυπάρχουν με την Ισπανία, την Ιρλανδία και την Ελλάδα των ελλειμμάτων. Η κρίση έχει οξύνει τις ασυμμετρίες.

ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ δυσάρεστη πραγματικότητα που δεν υπάρχει οικονομική πολιτική για να την αντιμετωπίσει εύκολα. Ακόμη χειρότερα: είναι δύσκολο να κοιτάξεις στα μάτια όχι τον φακό, αλλά την ελληνική κοινωνία και να εξηγήσεις πως το ευρώ βαραίνει σαν μολύβι στις τσέπες μας.
Αγιογραφίες - ΝΕΑ