Το κοπή τη πίτα...

από την tsaousa


Μια και δεν μπορώ να μπω σε όλα τα blogs να ευχηθώ στον καθένα ξεχωριστά, γιατί μέρα που είναι έχω τραπέζι στο προσωπικό της εταιρίας μου και από το πρωί μαγειρεύω (κοστίζει πολύ το catering για 200 άτομα και τα κάνω όλα μόνη μου, μέχρι και πιτσούνια γεμιστά με ρύζι έφτιαξα - με μια κουταλιά του γλυκού ρύζι γεμίζεις 22 πιτσούνια - αλλά και βασιλόπιτες (34) κι επειδή δεν είχα φλουριά λόγω κρίσης, έβαλα μέσα από ένα...

...κόσμημα, -κωλόφαρδος όποιος πετύχει το μονόπετρο της γιαγιάς από τη Σμύρνη- κι ακόμα, έψησα φασιανούς με πέρδικες που τρώγονται λεβέντικες, παραγεμισμένες με σύκα και βερύκκοκα - δεν ξέρω αν σας αρέσουν έτσι δεν ξέρω- και ψήνω και πατατούλες μικρές στη χόβολη, 25 κιλά πατατούλες στη χόβολη δεν είναι εύκολο πράγμα, έχουν φτάσει μέχρι τη μέση της καμινάδας, στούμπωσε το τζάκι και πώς θα μπει ο Πάγιος Βασίλης, ενώ δροσίζω στο ψυγείο 20 σαμπάνιες κι άλλες τόσες στην ταράτσα -κάποιος πρέπει κάποτε να στενέψει τα μπουκάλια τους, και τώρα πάω να κάνω ένα ζεστό αφρόλουτρο 2,5 λεπτών, να ντυθώ με το μικρό μου μαύρο φορεματάκι, και να υποδεχτώ τους καλεσμένους μου.
Αν και δεν ξέρω γιατί, είμαι σίγουρη πως και αυτό θα είναι όπως όλες οι χρονιές μέχρι και τώρα, πότε γλυκό, πότε σκληρό, δηλαδή αληθινό. Δεν είναι κακό αυτό.Μόνο στην αλήθεια μπορεί και να ευτυχήσεις.

(η υπέροχη σύνθεση του Μ. Χατζιδάκη, ντύνοντας σκηνές από την ταινία Αμελί, μια και ήταν η ωραιότερη version που βρήκα. Άλλωστε, τα όνειρα δεν γνωρίζουν σύνορα- ελπίζω να ξεκολλήσει το βιντεάκι και να το δείτε, αλλιώς δεν πειράζει, μια άλλη φορά) ...