Ιαβέρης...

Ο Ντερμπεντέρης στο σημερινό του άρθρο αναφέρεται στον Ιαβέρη. Ένας ήρωας που (όπως κι ο Ροβεσπιέρος που επίσης αναφέρει) του ταιριάζει πολύ. Σήμερα η αναδρομή στην ιστορία γίνεται με αφορμή τον Ρόβλια:
Ι. Κ. Πρετεντέρης
Ιαβέρης και Δηλιγιάννης
Πέρυσι τέτοια εποχή, όταν ολόκληρη η Ελλάδα παλλόταν στον ρυθμό των σκανδάλων και της σκανδαλολογίας, είχα υποστηρίξει ότι η ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής δεν είναι απλώς εκτός των ηθών της δημοκρατικής παράταξης αλλά και εκτός της ιδεολογίας της. Η μετατροπή της πολιτικής σε κεφάλαιο της Ποινικής Δικονομίας ήταν ανέκαθεν μέθοδος της Δεξιάς. Θυμάμαι ότι...
ένα κορυφαίο στέλεχος του ΠαΣοΚ είχε διαφωνήσει. Είχε υποστηρίξει ότι το «ηθικό πεδίο» είναι ένα προνομιακό πεδίο άσκησης πολιτικής (και αντιπολίτευσης...), ότι ο κόσμος το ζητεί και άρα το ΠαΣοΚ δεν έχει κανέναν λόγο να αφοπλιστεί σε μια αντιπαράθεση καταφανώς ευνοϊκή για τα συμφέροντά του.

Αντέτεινα ότι η αντίληψη αυτή είναι, κατά τη γνώμη μου, λανθασμένη. Και για το ΠαΣοΚ ως αντιπολίτευση αλλά, κυρίως, για το ΠαΣοΚ ως κυβέρνηση, αφού, ούτως ή άλλως, το ΠαΣοΚ θα επέστρεφε κάποια στιγμή στη διακυβέρνηση της χώρας. Συνόψισα το επιχείρημά μου λέγοντας ότι:

- Οταν αντιπολιτεύεσαι ως Ιαβέρης, οφείλεις να κυβερνήσεις ως Ροβεσπιέρος. Αλλά Ροβεσπιέροι δεν υπάρχουν πια...

Ανακάλεσα στη μνήμη μου αυτή τη συζήτηση με αφορμή την παραίτηση Ρόβλια. Δεν γνωρίζω ποια ήταν τα πραγματικά παραπτώματα του πρώην υφυπουργού, αλλά θεωρώ ότι η απόφαση του Πρωθυπουργού κατέστη εκ των πραγμάτων επιβεβλημένη: όταν ο Ρόβλιας σταδιοδρόμησε στην αντιπολίτευση ως Ιαβέρης,ήταν αδύνατον να κυβερνήσει ως Δηλιγιάννης. Αλλωστε, ακόμη και αν οι εκπτώσεις αποτελούν μέρος των συναλλακτικών ηθών, ποτέ δεν κάνεις εκπτώσεις από την αρχή της σεζόν. Γι΄ αυτόν τον λόγο, είναι απολύτως θεμιτό να δώσει ο Παπανδρέου το «ηθικό στίγμα» της διακυβέρνησής του. Υπό μία προϋπόθεση: ότι θα διατηρήσει τα ίδια μέτρα και τα ίδια σταθμά μέχρι τέλους και κατά πάντων.

Θα υπενθυμίσω, ας πούμε, ότι στην αρχή της πρωθυπουργίας του ο Καραμανλής διέγραψε κάποιον βουλευτή Πιερίας επειδή είχε πει το προφανές, ότι έντιμοι και ανέντιμοι υπάρχουν σε όλες τις παρατάξεις. Και λίγα χρόνια αργότερα, όταν κρεμόταν από μια οριακή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, ανεχόταν τον Τατούλη και τον Μανώλη να του κάνουν καθημερινά την κυβέρνηση φύλλο και φτερό. Τι συμπέρασμα έβγαλε ο κόσμος; Οτι ο Καραμανλής έκανε τον μάγκα μόνο όπου και όταν τον έπαιρνε!

Δεν υπάρχει κανένας λόγος να υποθέσουμε ότι ο Παπανδρέου θα ακολουθήσει τον δρόμο του προκατόχου του. Καλό είναι όμως να γνωρίζουμε ότι ο δρόμος των «ηθικών αξιολογήσεων» είναι εξ ορισμού ολισθηρός. Για τον Ρόβλια, βεβαίως, απεδείχθη και επικίνδυνος.
BHMA.