Του Κώστα Βαξεβάνη
Έχουμε στ αλήθεια την τηλεόραση που μας αξίζει;
Ή μήπως προσπαθούν να μας κάνουν να αξίζουμε όσο η τηλεόραση; Μετά από αρκετά χρόνια ιδιωτικής τηλεόρασης, είναι δύσκολο να απαντήσεις αν το αυγό έκανε την κότα ή η κότα το αυγό. Αυτό που είναι ωστόσο εύκολα διακριτό είναι πως η τηλεόραση είναι η κότα με τα χρυσά αυγά.
Τα χρυσά αυγά βεβαίως δεν είναι τα τηλεοπτικά golden boys. Ή μάλλον δεν είναι μόνο αυτά. Είναι ένας τζίρος δισεκατομμυρίων ευρώ που συνθέτει αυτό που κάποιος θα μπορούσε να ονομάσει “τηλεοπτικό κύκλο εργασιών”...
Ναι η τηλεόραση είναι μια μεγάλη επιχείρηση. Μπορεί το επιχείρημα αυτό να δικαιολογεί και την κατάντια της; Μπορεί δηλαδή η αντίληψη “η τηλεόραση κάνει τα πάντα για να κερδίσει ως επιχείρηση” να δικαιολογεί την απώλεια σοβαρότητας, ήθους, πολλές φορές και απλής λογικής που βαρύνει την ελληνική τηλεόραση; Μάλλον όχι. Και η βιομηχανία μπισκότων είναι μια επιχείρηση που θέλει να κερδίζει, αλλά ακόμη και αν ήθελε, δεν θα μπορούσε να φτιάχνει μπισκότα με βλαβερά σκουπίδια. Γιατί υπάρχουν κανόνες και έλεγχοι. Στην τηλεόραση λοιπόν δεν υπάρχουν. Έτσι πετραδάκι πετραδάκι, φτάσαμε ως την Πετρούλα, για να πέσουμε τελικώς στα βράχια της ανυποληψίας και του γελοίου.
Τα νούμερα και τα “νούμερα”
Ας ξαναπάμε στην κότα. Η τηλεόραση είναι λοιπόν η κότα με τα χρυσά αυγά, που τη διανομή τους ορίζει η εταιρεία μέτρησης τηλεθέασης, Η AGB. Για να γίνει κατανοητό, 1% μεταβολή στο μερίδιο τηλεθέασης κάποιου καναλιού, σημαίνει έσοδα 5 εκατομμυρίων ευρώ σε διαφήμιση. Πώς αυτό επιρρεάζει όχι την τηλεοπτική αλλά την κοινωνική πραγματικότητα είναι μάλλον αντιληπτό . Η βλακεία κλωνοποιείται με τρομερή ταχύτητα δια μέσου του τηλεοπτικού δέκτη και από διασκεδαστική γίνεται οικεία.
Πριν από μερικά χρόνια, κάποιος δημοσιογράφος έκανε ένα ρεπορτάζ σε μια φάρμα στρουθοκαμήλων που είχε δημιουργηθεί στην ελληνική επαρχία. Το ρεπορτάζ έπιασε μεγάλη θεαματικότητα. Εκ τοτε και για δύο μήνες, δεν υπήρξε φάρμα με κροκόδειλους, πίθηκους, ωδικά πτηνά και παράξενα ζώα που να μην έπαιξε στην ελληνική τηλεόραση. Ευτυχώς δεν είχαμε πολλές.
Η τηλεθέαση μετριέται από 1500 μηχανάκια εγκατεστειμένα σε σπίτια σε όλη την Ελλάδα. Αν κάποιο νοικοκυριό διαθέτει τέτοιο μηχανάκι, πρέπει το μέλος του που παρακολουθεί τηλεόραση να πατάει πρώτα ένα κουμπί που αντιστοιχεί στην ταυτότητά του, και στη συνέχεια το κανάλι της επιλογής του. Το αντάλλαγμα που έχει το κάθε νοικοκυριό γι αυτή την βαρετή διαδικασία που υποβάλλεται είναι μερικά δώρα όπως καφετιέρες, τοστιέρες κλπ. Η πρώτη λογική επισήμαση είναι πως ένα νοικοκυριό με εισόδημα 200.000 ευρώ , μάλλον δεν θα έβαζε ποτέ τον δυνάστη μηχανάκι για να πάρει μια ηλεκτρική οδοντόβουρτσα. Άρα οι τηλεοπτικές προτιμήσεις τέτοιων εισοδημάτων μάλλον δεν μετριούνται.
Τα νούμερα της τηλεθέασης, δείχνουν (αν υποθέσουμε τελικώς ότι το δείχνουν) πόσοι είδαν μια εκπομπή. Δεν δείχνει και το γιατί την είδαν. Για να την εκτιμήσουν, να γελάσουν, ή για να την χρησιμοποιήσουν ως ηχητικό backround και μόνο σε μια οικογενειακή χαλαρή κουβέντα; Δεν μετρούν δηλαδή ποιοτικά χαρακτηριστικά. Σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, τα νούμερα είναι ένα ενδεικτικό στοιχείο για τους διαφημιστές οι οποίοι βλέπουν την πορεία ενός καναλιού σε ένα βάθος χρόνου. Στην Ελλάδα είναι μια καθημερινή τρέλα, που ανεβάζει και κατεβάζει τηλεοπτικούς σταρ,καταστρέφει καριέρες και κυρίως δημιουργεί «νούμερα». «Νούμερα» που δεν περιορίζονται στον τηλεοπτικό μικρόκοσμο αλλά περνάνε στην κοινωνία
Η αξιοπιστία και η «αξιοπιστία»
Η τηλεόραση είναι αυτή που είναι σήμερα γιατί υποτείθεται πως μέσα από την ανάγνωση των νούμερων τηλεθέασης, αυτό προκύπτει πως θέλει η ελληνική κοινωνία. Άρα αυτό προσφέρουμε. Βέβαια αυτό μοιάζει σαν να έκανε η Ελλάδα εξωτερική πολιτική όχι με βάση μια στρατηγική ή πληροφόρηση αλλά γκάλοπ για το τι θέλει ο κόσμος. Ας πάμε όμως στην ουσία. Είναι η μέτρηση από την AGB αντιπροσωπευτική των προτιμήσεων των θεατών; Ένα εισαγγελικό πόρισμα και μια δημοσιογραφική έρευνα (εκπομπή «Το Κουτί της Πανδώρας») με μαρτυρίες και στοιχεία θέτουν σοβαρά ερωτήματα, που δεν φαίνεται όμως να αφουγκράζονται τα ελεγκτικά όργανα.
Μία έρευνα τηλεθέασης στηρίζεται σε δύο βασικούς κανόνες για να είναι ακριβής και αξιόπιστη. Το δείγμα των νοικοκυριών πρέπει να είναι αντιπροσωπευτικό να αντιπροσωπεύει δηλαδή όλες τις οικονονομικές, κοινωνικές, ηλικιακές ομάδες και απόρρητο για ευνόητους λόγους. Είναι;
Η AGB απαντά ναι. Το θέμα όμως που βάζουν πολλοί είναι : “ακόμη και αν το δείγμα έχει όλες τις κατηγορίες και ομάδες ανθρώπων με βάση στατιστικές απαιτήσεις, τι ποιότητας ή παιδείας άνθρωπος είναι αυτός που δέχεται να βάλει στο σπίτι του ένα μηχανάκι τηλεθέασης με αντάλλαγμα μια καφετιέρα; Άρα το δείγμα είναι ίσως αντιπροσωπευτικό αλλά για ανθρώπους μιας κατηγορίας και κάτω. Δεν συμπεριλαμβάνει τον ενεργό και ανησυχούντα πολίτη. Και βεβαίως τα υψηλά εισοδήματα.” Η AGB επικαλούμενη το απόρρητο των στοιχείων δεν έχει ποτέ δημοσιεύσει στατιστικά του δείγματος έστω για να διαψεύσει αυτή την άποψη.
Πρόσφατα ήρθαν στην κατοχή μου στοιχεία από 500 νοικοκυριά που διαθέτουν μηχανάκια της AGB. Τα στοιχεία αυτά επαληθεύτηκαν και κατατέθηκαν στην ανακρίτρια αλλά και τον υποτειθέμενο ελεγκτικό μηχανισμό (ΕΕΕΤ). Από τη στιγμή που ο οποιοσδήποτε έχει στη διάθεσή του τέτοια στοιχεία, ο «στυλοβάτης» της αξιοπιστίας που λέγεται απόρρητο, δεν υπάρχει. Δηλαδή ο καθένας μπορεί να πλησιάσει τον κάτοχο μετρητή , και αντί να του δώσει τοστιέρα για αντάλλαγμα που δινει η AGB , να προσφέρει ένα αντίτιμο για να παρακολουθεί συτηματικά ένα κανάλι. Είπαμε 1% τηλεθέαση αντιστοιχεί σε 5 εκατομμύρια ευρώ. Έχουν γίνει και δολοφονίες ανθρώπων για πολύ λιγότερα. Άρα δεν υπάρχει κανένα απόρρητο επί της ουσίας.
Από τον έλεγχο των στοιχείων των 500 αυτών νοικοκυριών προέκυψαν πολλά ενδιαφέροντα πράγματα. Η AGB υποστηρίζει πως έχει μηχανάκια σε όλη την Αττική: Βόρεια Προάστια, Νότια, Δυτικές συνοικίες. Από τον δικό μας έλεγχο προκύπτει πως ως Βόρεια προάστια για παράδειγμα εμφανίζεται μια μεγάλη περιφέρεια στην οποία Χαλάνδρι, Κάτω Κηφισιά έχουν μηχανάκια, αλλά περιοχές όπως Καστρί, Άνοιξη, Εκάλη δεν έχουν. Έτσι με τον όρο «Βόρεια Προάστια» η εταιρεία φαίνεται να είναι στατιστικά εντάξει όχι όμως και ουσιαστικά. Η βίλα της Εκάλης δεν μετριέται αλλά εμφανίζονται γενικώς τα προάστια να συμμετέχουν στην μέτρηση. Η εταιρεία ποτέ δεν απάντησε αν υπάρχουν και άλλα νοικοκυριά εκτός απ αυτά που έχουμε στη διάθεσή μας, που αποδεικνύουν πως εκπροσωπούνται πραγματικά και όχι εικονικά όλα τα στρώματα και οι ομάδες.
Ο ελεγκτικός μηχανισμός στον οποίο κατέθεσα τα στοιχεία μπορεί να δει και άλλα παραδείγματα αλλά μάλλον δεν το κάνει. Με βάση τους κανόνες δεοντολογίας, αν ένα μέλος του δείγματος γίνει γνωστό, αφαιρείται αυτόματα απ το δείγμα γιατί μπορεί να χειραγωγηθεί. Στην συγκεκριμένη περίπτωση 500 νοικοκυριά, παρότι έγιναν γνωστά και μάλιστα τα στοιχεία τους είναι στη διάθεση δημοσιογράφου που μπορεί να τα χρησιμοποιήσει προς όφελός του, δεν αφαιρέθηκαν; Γιατί είναι το ερώτημα; Μήπως γιατί η αυτόματη αφαίρεσή τους και η προσθήκη νέων θα ανέτρεπε τις παγιωμένες μετρήσεις και την αξιοπιστία της εταιρείας; Μήπως το κανάλι Ψ με 25% θεαματικότητα ξαφνικά θα κυλούσε στο 15%; Γιατί δεν εφαρμόζεται ο νόμος και οι αρχές τηλεμέτρησης;
Το δείγμα και τα παραδείγματα
Μπορεί μια εταιρεία τηλεμέτρησης να «μαγειρέψει» τα νούμερα από τη στιγμή που οι καταγραφές των προτιμήσεων των νοικοκυριών είναι ηλεκτρονικές και αυτόματες; Δεν μπορεί βέβαια μέσα από την παρέμβαση στα ηλεκτρονικά συστήματα αλλά μέσα από την προεπιλογή του δείγματος. Αν επιλέξει δείγμα που ξέρει πως βλέπει το κανάλι Χ, οι μετρήσεις θα ευνοούν το κανάλι Χ.
Πριν από μερικούς μήνες κάποιες νοικοκυρές, (έχουμε συνεντεύξεις τους) δέχτηκαν επισκέψεις από εταιρεία σφυγμομέτρησης κοινής γνώμης (γκάλοπ) και τους ζητήθηκε να απαντήσουν σε διάφορες ερωτήσεις για ένα απορρυπαντικό.. Ανάμεσα στις ερωτήσεις ήταν «πού είδατε τη διαφήμιση για το απορρυπαντικό» και «ποιό κανάλι βλέπετε συνήθως». Μετά από καιρό οι νοικοκυρές αυτές ρωτήθηκαν από την εταιρεία τηλεμέτρησης αν θέλουν να βάλουν μηχανάκι για την μέτρηση τηλεθέασης. Τυχαίο; Η AGB έχει το μαχαίρι και το πεπόνι. Επιλέγει η ίδια το δείγμα (μέσω ανάθεσης σε θυγατρική της) και μετρά ταυτόχρονα. Δηλαδή επί της ουσίας, μια εταιρεία τηλεμέτρησης μπορεί να προμηθευτεί τα στοιχεία του γκάλοπ για το απορρυπαντικό που έχουν την ερώτηση «τι κανάλι βλέπετε», και στη συνέχεια να πλησιάσει αυτούς που την ενδιαφέρουν για τις τηλεοπτικές τους προτιμήσεις, για να βάλει μηχανάκι τηλεμέτρησης. Μπορεί δηλαδή πολύ εύκολα να «φτιάξει» το δείγμα για να φτάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Πόσο μάλλον όταν η εταιρεία που κάνει την έρευνα για το απορρυπαντικό, ανήκει στον ίδιο όμιλο εταιρειών με την εταιρεία τηλεμέτρησης.
Στη διάθεσή μας έχουμε ακόμη μαρτυρίες ανθρώπων που ρωτήθηκαν ευθέως από την AGB , τι κανάλι βλέπουν, για να πάρουν μηχανάκι μέτρησης, πράγμα το οποίο απαγορεύετεαι.
Ο προέλεγχος του δείγματος και η επιλογή του επιθυμητού μπορεί να γίνει μέσα από την λεγόμενη δοκιμαστική περίοδο λειτουργίας του μηχανήματος. Για αρκετούς μήνες, το νοικοκυριό που δέχεται να βάλει μηχανάκι το λειτουργεί δοκιμαστικά. Αυτό δεν συμβαίνει σε άλλες χώρες και δεν θεωρήθηκε αναγκαίο από την δεύτερη εταιρεία τηλεμέτρησης που δημιουργήθηκε στην Ελλάδα. Την δοκιμαστική περίοδο η εταιρεία, (η κακόβουλη εταιρεία που θέλει να λειτουργήσει έτσι) , γνωρίζει τις τηλεοπτικές προτιμήσεις του νοικοκυριού και το επιλέγει ή το απορρίπτει.
Η εταιρεία μέτρησης τηλεθέασης έχει ακόμη το δικαίωμα κάθε μέρα να αφαιρεί από την μέτρηση έως και 200 άτομα αν θεωρήσει πως η συμπεριφορά τους κατά τη διάρκεια της θέασης εκείνη την μέρα είχε κάτι παράξενο (πολλές ώρες τηλεθέασης,μη λογικές επιλογές κλπ). Θεωρητικά δηλαδή μπορεί ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας να αφαιρέσει το Χ κανάλι από τις προτιμήσεις για να ευννοηθεί το Ψ. Κανένας δεν γνωρίζει αν γίνεται. Όταν η εισαγγελέας έκανε έφοδο στα γραφεία της AGB και ζήτησε να δει ποιά άτομα είχαν αφαιρεθεί τις προηγούμενες μέρες από το δείγμα και γιατί ,η απάντηση ήταν πως «η εταιρεία δεν διατηρεί τέτοια αρχεία τα οποία εξάλλου είναι απόρρητα»
Οι υπόνοιες και οι κατηγορίες για το μαγείρεμα του δείγματος θα είχαν εξαφανισθεί αν είχε θεσμοθετηθεί, την επιλογή του δείγματος να την κάνει ανεξάρτητος φορέας (π.χ Πανεπιστήμιο) με επιστημονικά κριτήρια και η εταιρεία τηλεμέτρησης να καταγράφει απλώς με ηλεκτρονικά μέσα την τηλεθέαση. Η πρόταση έχει γίνει αρκετές φορές αλλά κάποιοι κάνουν σαν να μην την ακούν. Προφανώς το μαχαίρι και το πεπόνι είναι πιο χρήσιμα από το μαχαίρι ή το πεπόνι μόνο
Η γριά και το τζιπ
Ο Λάκης Λαζόπουλος έχει πει μάλλον εύστοχα πως αν βάλεις μια γρια με πέντε εγκεφαλικά να την δείχνει η τηλεόραση, θα γίνει σταρ. Το δραματικό είναι πως αυτή τη γριά με τα εγκεφαλικά μπορεί να την κάνει σταρ μια άλλη, επίσης με εγκεφαλικά, που παρακολουθεί τηλεόραση χωρίς απαραιτήτως να καταλαβαίνει. Η AGB υποστηρίζει πως υπάρχουν κανόνες, μέσω των οποίων αφαιρούνται από το δείγμα περιπτώσεις που κάποιος εμφανίζεται να βλέπει υπερβολικές ώρες τηλεόραση ή να παρουσιάζει παράξενες τηλεοπτικές συμπεριφορές. Τόσο όμως το εισαγγελικό πόρισμα όσο και η προσεκτική μελέτη των στοιχείων τηλεθέασης δείχνουν άλλα.
Η εισαγγελέας εντόπισε για παράδειγμα άντρα 21 ετών να εμφανίζεται στα στοιχεία της AGB ότι παρακολουθεί επί 38 ώρες τηλεόραση! Επίσης εμφανίζονται βιονικες ηλικιωμένες να βλέπουν 30 ώρες τηλεόραση. Τα στοιχεία αυτά έπρεπε με βάση τους κανόνες να έχουν αφαιρεθεί από το δείγμα ως στοιχεία μέτρησης τηλεθέασης γιατί προφανώς αντιπροσωπεύουν κάποιον που τον πήρε ο ύπνος μπροστά στην ανοικτή τηλεόραση. Επίσης διατηρεί στο δείγμα νοικοκυριά που επί έξι μήνες δεν είδαν τηλεόραση. Προφανώς είχαν εγκαταλείψει το σπίτι. Σε μία περίπτωση ο τηλεθεατής Χ. Κ, με κωδικό 990001, και διεύθυνση Αθηνάς 13, έχει τηλέφωνο το 210 6019246, το οποίο ανήκει στα γραφείς της AGB !
Η εισαγγελική έρευνα βρήκε 65 άτομα στο δείγμα τα οποία δεν ήταν στην έρευνα βάσης. Δηλαδή δεν είχαν ελεγχθεί επιστημονικά για να μπουν στο δείγμα. Πώς μπήκαν; Ένα ακόμη ερώτημα. Η AGB όπως διαπιστώνει η έρευνα χρησιμοποίησε ερωτηματολόγια που αποκάλυπταν πριν την τοποθέτηση του μηχανήματος τις προτιμήσεις του κοινού. Το 2004 μπήκαν νοικοκυριά που αυτομάτως ευννόησαν το Μεγκα δίνοντας +0,71 %, δηλαδή σε χρήμα, 3,75 εκατομμύρια!
Σε 70 περιπτώσεις εντοπίστηκαν αλλαγές φύλου στο δείγμα. Γυναίκες που εμφανίστηκαν άντρες και αντίστροφα. Αυτή η «τραβεστί» συμπεριφορά δεν είναι χωρίς αποτέλεσμα. Το φύλο αλλάζει την στάθμιση των δεδομένων και την τηλεθέαση, αφού η κάθε κατηγορία θεατών έχει ένα ειδικό βάρος
Αν παρατηρήσει κάποιος τα νούμερα τηλεθέασης μετά τις 12 το βράδυ διαπιστώνει πως ένα κανάλι συγκεκριμένο παρουσιάζει τηλεθέαση της τάξης του 30-45% στην κατηγορία «παιδιά» στο δείγμα. Ακόμη και αν τα αντίπαλα κανάλια παίζουν...παιδικό πρόγραμμα και το συγκεκριμένο κανάλι θέμα για τις επιπτώσεις της πολιτικής Ομπάμα στην εξαγωγή πετρελαίων από τη Σιβηρία...Τα παιδιά που βλέπουν λοιπόν αυτό το πρόγραμμα μπορεί να είναι ακόμη και ένα και μόνο! Όπως σημειώνει η εισαγγελέας Ελένη Τουλουπάκη στο πόρισμά της «πολύ μικρός αριθμός ατόμων συνεισφέρει υπερβολικά στην τηλεθέαση. Στο κοινό παιδιά, από 4-5 άτομα που αντιστοιχούν στο 1% του αστάθμιστου πληθυσμού, συνεισφέρουν σε τηλεθέαση έως και 15,8 %, ενώ αν αποδοθούν τα βάρη αντιπροσωπεύουν διπλάσια ‘εως και τριπλάσια άτομα στο πάνελ». Πρακτικά ένα παιδί μπορεί μέσα απ τα βάρη που του αποδίδονται να δώσει τηλεθέαση πολλών ατόμων. Και αν το παιδί είναι από συγκεκριμένο κανάλι πάντα εφόσον ξέρουμε τις συνήθειες του νοικοκυριού, μπορούμε να κάνουμε θαύματα.
Δίνεται η εντύπωση πως όλη αυτή η υπόθεση είναι μια ιστορία της αγοράς. Επί της ουσίας είναι μια υπόθεση της κοινωνίας. Αλλά και αυτή ακόμη η αγορά δείχνει πια να δυσανασχετεί. Οι διαφημιζόμενοι έχουν βαρεθεί να προσπαθούν να πουλήσουν τζιπ σε ένα τηλεοπτικό κοινό που αποτελείται από ηλικιωμένους. Το μεγάλο νούμερο δεν είναι αυτό που δείχνουν οι μετρήσεις ως πρώτου καναλιού, αλλά των μάυρων, των κλειστών τηλεοράσεων
Μια μέτρηση ένα κουβάρι
Πριν από μερικά χρόνια εμφανίστηκε μία ακόμη εταιρεία μέτρησης τηλεθέασης της οποίας οι μετρήσεις ήταν διαφορετικές απ αυτές της AGB. Η εταιρεία όμως δεν βρήκε «πελάτες». Κανάλια και διαφημιστές είναι προσηλωμένοι σε ένα κατεστημένο σύστημα με το επιχείρημα «δεν μας νοιάζει αν είναι πραγματικό το σύστημα μέτρησης, εμείς θέλουμε ένα σύστημα για να μοιράζουμε τη διαφήμιση, ένα μέτρο». Η ερώτηση βεβαίως είναι γιατί αυτό το μέτρο να μην είναι το σωστό. Η πολυεθνική AGB δεν είναι απλώς μια εταιρεία, αλλά ένα σύστημα σφιχταγκαλιασμένο με την τηλεοπτική πραγματικότητα. Ο ελληνικός νόμος (2328 του 1995) ορίζει για ευνόητους λόγους, πως οι εταιρείες μέτρησης τηλεθέασης πρέπει να έχουν επιχειρηματική και οικονομική αυτοτέλεια από διαφημιστικές εταιρείες και Μέσα Ενημέρωσης. Ο νόμος εκφράζει την απλή λογική, γιατί μια εταιρεία που μετράει τηλεθέαση και σχετίζεται με διαφημιστικές, έχει κάθε λόγο να θέλει να ευνοήσει του τηλεοπτικούς σταθμούς που συναλλάσσονται με τις διαφημιστικές της. Παρ όλα αυτά μέτοχοι της AGB ήταν διαφημιστικές εταιρείες αλλά και μέτοχοι καναλιών. Το 2002 όπως εντοπίζει η εισαγγελική έρευνα μέτοχοι ήταν:
ΤΑΜ HOLDING 27%, Ιωάννης Αναστασάκος 5%, Σταύρος Λεούσης 18%, ΔΕΛΤΑ Singular 50%
Ο μέτοχος Σταύρος Λεούσης συμμετέχει σε διαφημιστικές εταιρείες ( Solid Communications, Carat Hellas και Σπύρος Λεούσης). Μέτοχος τη ΔΕΛΤΑ ήταν ο ΔΟΛ ο οποίος ήταν και μέτοχος του Mega. Και βέβαια η ΤΑΜ ελέγχεται από τον διεθνή κολοσσό WWP GROUP, ο οποίος ελέγχει στην Ελλάδα διαφημιστικές, εταιρείες δημοσκοπήσεων και επικοινωνιών. Όπως σημειώνει η εισαγγελέας Τουλουπάκη «Από τη διάρθρωση των εταιρειών που απαρτίζουν το οικονομικό οικοδόμημα της AGB ,συμπεραίνεται ότι πρόκειται για δέσμη επιχειρήσεων παρόμοιων επιχειρηματικών συμφερόντων, συχνά ακόμη και με κοινά διοικητικά συμβούλια ή πελατολόγια, άρα κατ επέκταση ομίλου επιχειρήσεων όπου ανάμεσά τους υπάρχει μια σαφής και συγχρόνως προσωπική διασύνδεση, διαπλοκή»
AGB όπως Βατοπαίδι;
Όταν με αυτές τις κατηγορίες τα διευθυντικά στελέχη της AGB πήγαν να απολογηθούν στην ανακρίτρια (5 κακουργήματα), σύμφωνα με πληροφορίες κατέθεσαν γνωμοδότηση νομικού συμβούλου του κράτους που υποστηρίζει πως με βάση τον νόμο δεν υπάρχει ασυμβίβαστο στο να είναι κάποιος μέτοχος διαφημιστικής εταιρείας ή καναλιού και ταυτόχρονα εταιρείας μέτρησης τηλεθέασης. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες ο νομικός σύμβουλος του κράτους που υπογράφει την γνωμοδότηση είναι ο ίδιος που υπέγραψε και τις γνωμοδοτήσεις για το Βατοπαίδι. Ίσως είναι κάτι ακόμη το οποίο πρέπει να κοιτάξει το Συμβούλιο Εφετών που καλείται να αποφασίσει για την AGB.
Μέχρι σήμερα η AGB δεν έχει ελεγχθεί ουσιαστικά. Ακόμη και στο ελεγκτικό όργανο (ΕΕΕΤ) όπου εκπροσωπούνται διαφημιστές, διαφημιζόμενοι και κανάλια, ελεγκτές υπήρξαν άνθρωποι που διετέλεσαν σύμβουλοι της AGB ή άλλοι που πούλησαν τις μετοχές εταιρειών τους στην AGB. Πρόεδρος της ΕΕΕΤ διετέλεσε ο πρόεδρος των εταιρειών του ομίλου WWP, η οποία είναι μητρική της AGB. Ελεγκτής και ελεγχόμενος αλληλοπλέκονται οικονομικά και μετοχικά. Και αυτό είναι και η εξήγηση γιατί όταν έγινε γνωστό πως 500 ονόματα και στοιχεία νοικοκυριών δεν είναι πια απόρρητα, κανένας δεν απαίτησε να αφαιρεθούν από το δείγμα και να ελεγχθεί η AGB για την αξιοπιστία της.
Η Δικαιοσύνη καλείται να σταθεί απέναντι σε έναν κολοσσό που ελέγχει το σύστημα της τηλεόρασης. Μπορεί να βρει άκρη ή να επικαλεστεί δυσνόητες τεχνικές λεπτομέρειες και «γνωμοδοτήσεις» για να παρακάμψει αυτό απέναντι στο οποίο δεν θέλει ή φοβάται να σταθεί. Εκτός όμως από κουραστικό δεν είναι και Δικαιοσύνη το φαινόμενο σε μεγάλες υποθέσεις ,εισαγγελείς με την έρευνά τους να καταλήγουν σε πορίσματα καταπέλτες και στη συνέχεια όλοι να αθωώνονται. Αυτό δεν είναι προσβολή προς τους συγκεκριμένους εισαγγελείς αλλά προς την Δικαιοσύνη...
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ -ΕΠΙΚΑΙΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου