Μέρες Πολυτεχνείου...

Το «ρολόι» γυρίζει και πάλι πίσω στον χρόνο. Τότε που η λογοκρισία ήταν στην ημερήσια διάταξη, με την Ελλάδα στον γύψο για μια επταετία. Σαν σήμερα, πριν από 36 χρόνια, νέα παιδιά, φοιτητές και μαθητές αλλά και εργαζόμενοι εξεγείρονταν στο Πολυτεχνείο με κύριο σύνθημα «ψωμί, παιδεία, ελευθερία».
Στη λογοκρισία εκείνης της εποχής, την προπαγάνδα και τα κόλπα της χούντας, εστιάζει τον φακό της «Η μηχανή του χρόνου» με την οποία κάνει πρεμιέρα απόψε (22.00) ο Χρήστος Βασιλόπουλος στη ΝΕΤ. Μια αναδρομή στις...

επετείους του Πολυτεχνείου από το 1974 μέχρι σήμερα επιχειρεί με την «Ερευνά» του στο ΜΕΓΚΑ (24.00) ο Παύλος Τσίμας.

Αιχμή του δόρατος για την ιδεολογική καθοδήγηση την περίοδο της δικταρτορίας ήταν ο Γεώργιος Γεωργαλάς που είχε θέση «υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ». Με εκπομπές στη χουντική τηλεόραση περνούσε απευθείας τη γραμμή της χούντας, ωραιοποιούσε την πραγματικότητα και διαστρέβλωνε την αλήθεια. Εκεί εστιάζει ο Χρ. Βασιλόπουλος παρουσιάζοντας σπάνιο οπτικό υλικό με τον θεωρητικό της χούντας... επί το έργον σε ομιλίες και περιοδείες.

Ο δικτάτορας Παπαδόπουλος είχε στον τοίχο του γραφείου του ένα σκίτσο εφημερίδας εξαιρετικά επικριτικό για τη χούντα. Οποιος το έβλεπε θα πίστευε ότι ήταν... ανεκτικός. Η αλήθεια, όμως, είναι πολύ διαφορετική καθώς επρόκειτο για σκίτσο που είχε λογοκριθεί και δεν δημοσιεύθηκε ποτέ. Ο δικτάτορας το είχε σε κοινή θέα θέλοντας να ξεγελάει τους ανταποκριτές ξένων εφημερίδων ότι στην Ελλάδα υπάρχει ελευθερία του Τύπου.

Η αλήθεια είναι ότι γινόταν άγρια λογοκρισία που είχε περάσει και στην τέχνη. Οι λογοκριτές φρόντιζαν ακόμη και στους δίσκους των 45 στροφών να μπαίνουν αληθινά τσιρότα πάνω στο βινύλιο, έτσι ώστε να μην μπορεί να παίξει ο δίσκος στο πικ απ της ελληνικής ραδιοφωνίας. «Η μηχανή του χρόνου» παρουσιάζει και τις ιστορίες ορισμένων από τα κομμένα τραγούδια. Οι τότε νέοι της εποχής θυμούνται το ξύλο σε κινηματογραφικές αίθουσες προκειμένου να μη δουν επικίνδυνα αμερικανικά φιλμ όπως το «Φράουλες και αίμα».

Τα μεσάνυχτα πάλι ο Παύλος Τσίμας καταγράφει στην «Ερευνά» του (ΜΕΓΚΑ) σημαδιακές επετείους του Πολυτεχνείου και μιλά με πρωταγωνιστές της κάθε εποχής. Το 1974 στην πρώτη επέτειο έγιναν δύο διαφορετικές πορείες σε δύο ημερομηνίες. Την επόμενη χρονιά έγινε έφοδος διαδηλωτών στην αμερικανική πρεσβεία. Το 1980 η επέτειος του Πολυτεχνείου σημαδεύτηκε από τη δολοφονία δύο νέων (Ιάκωβος Κουμής-Σταματίνα Κανελλοπούλου) από τα ΜΑΤ και πέντε χρόνια αργότερα η κατάληψη του Πολυτεχνείου ήταν η απάντηση στη δολοφονία του 15χρονου Μιχάλη Καλτεζά από πυρά της Αστυνομίας.
enet.gr