Και διηγώντας τα να κλαις. Η μάλλον να τον κλαις τον καημένο τον Λάλα.
Ξαναζεσταίνει την παλιά ξεχασμένη (τουλάχιστον για τους πιο νέους) επιτυχία των "κακών παιδιών". Κάνει τηλεφωνικές φάρσες που...
πια και ξεπερασμένες είναι , και ο ίδιος δεν έχει την φρεσκάδα και την δύναμη όπως όταν τις έκανε παλιά μαζί με τον Λάμπη Ταγματάρχη. Θλιβερή΄΄η ανάμνηση του ίδιου του του εαυτού του.
Τόσο έξυπνος άνθρωπος είναι δυνατόν να μην αντιλαμβάνεται τα αυτονόητα και το βασικό αξίωμα της ζωής ότι, η επιτυχία δεν επαναλαμβάνεται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.