Αλγόριθμοι...

Του Δημήτρη Μητρόπουλου
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ - πολιτικοί και παραπολιτικοί- τρόποι για να ερμηνεύσει κανείς την τοποθέτηση του Γιάννη Ραγκούση στην πρώτη θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ. Προσφέρεται όμως και μια ανάγνωση που έχει να κάνει με τον τρόπο που αποφασίζει- όχι αρχικά, αλλά τελικά- ο Γιώργος Παπανδρέου σε τέτοιες περιπτώσεις.

Η ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ είναι, ομολογουμένως, ενδιαφέρουσα. Το ψηφοδέλτιο Επικρατείας είναι σπασμένος καθρέφτης των βασικών παρορμήσεων του Γιώργου. Ο Παπανδρέου φιλοδοξεί πάντοτε να...

...κάνει υπερβάσεις. Να βάλει δηλαδή στο παιχνίδι πρόσωπα εκτός ΠΑΣΟΚ ή- ακόμη καλύτερα- εκτός πολιτικής. Στην πρώτη θέση όμως αναγκάζεται να κάνει πιο μετρημένες επιλογές.

ΤΟ 2004 η λίστα Επικρατείας λειτούργησε με όρους αμφίπλευρης διεύρυνσης. Μάνος, Ανδριανόπουλος, Δαμανάκη και Ανδρουλάκης άφησαν πολλούς με το στόμα ανοιχτό. Την πρώτη θέση όμως κατέλαβε η Άννα Διαμαντοπούλου. Επέστρεφε από τας Ευρώπας, αλλά ήταν μια καθαρόαιμη ΠΑΣΟΚ επιλογή. Τα ίδια και το 2007 όταν ηγήθηκε του Επικρατείας η Φώφη Γεννηματά που όμως εξερράγη εν πτήσει λόγω ασυμβιβάστου με την Υπερ-νομαρχία.

ΣΤΟΝ ΡΑΓΚΟΥΣΗ, ο Παπανδρέου ικανοποιεί την επιθυμία της ανανέωσης. Λειτουργεί όμως και με ρεαλισμό, αφού τοποθετεί στην πρώτη θέση τον γραμματέα του ΠΑΣΟΚ. Η κομματική καρέκλα γειώνει κάθε γκρίνια. Με όρους αξιώματος, η επιλογή Ραγκούση ανταποκρίνεται σε μια κλασική πολιτική διαχείριση.

Η ΣΥΜΠΤΩΣΗ κριτηρίων στο ίδιο πρόσωπο εξηγεί γιατί το ΠΑΣΟΚ πάει τόσο καλά αυτή τη στιγμή και έχει φόρα αυτοδυναμίας. Από το 2004 ο Γιώργος είχε επιχειρήσει να προωθήσει πρόσωπα εκτός πολιτικής, απέναντι σε αυτά όμως τσινούσε το κόμμα. Είχε βρει κομματικούς που του ταίριαζαν, αλλά αυτούς τους θεωρούσε παρωχημένους η κοινωνία. Στον Ραγκούση, ο Παπανδρέου έχει βρει έναν γραμματέα του ΠΑΣΟΚ που δεν είναι παλαιάς κοπής κομματικός, ενώ αρέσει και στην κοινή γνώμη.

ΕΙΝΑΙ Ο ίδιος αλγόριθμος που χρησιμοποίησε το ΠΑΣΟΚ και στις ευρωεκλογές, με μπροστάρη τον εκπρόσωπο Τύπου Γιώργο Παπακωνσταντίνου. Το ερώτημα τώρα είναι αν υπάρχουν αρκετά πρόσωπα με τέτοια χαρακτηριστικά- δηλαδή πρόσωπα που είναι πολιτικά άφθαρτα, κομματικά αποδεκτά και κοινωνικά αρεστά- ώστε ο Παπανδρέου να μπορέσει να συγκροτήσει αποτελεσματική κυβέρνηση. Δύο κούκοι δεν φέρνουν την άνοιξη- ιδίως αν μεσολαβεί χειμώνας.
(ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ από τα ΝΕΑ)