Δ. Μαύρος. Θα τον ζήλευε κι ο Γκεμπελς...

Της Αφροδίτης Ψαρούδα
Το να ρίχνεις ένα πέπλο δυσπιστίας, σε μια τελειωμένη κατάσταση, θέλει τέχνη. Και ο Δ. Μαύρος (που παίρνει δημοσκοπικές εργολαβίες από της Ρηγίλλης) την έχει.

Παρουσιάζει μεν το ΠΑΣΟΚ πρώτο κόμμα (γιατί φυσικά δεν μπορεί να κάνει κι αλλιώς) και μετά αρχίζει τον ανορθόδοξο πόλεμο στα ραδιόφωνα και τα κανάλια, με όπλο την ιδιότητα του ειδικού.

Φυσικά αν τον παρατηρήσει προσεκτικά κανείς, εύκολα διαπιστώνει πως πίσω από το φερετζέ του επιστήμονα κρύβεται η αγωνία του στρατευμένου προπαγανδιστή.

Είναι δε τόσο μεγάλη η αγωνία ώστε διακινδυνεύει τον ξεπεσμό. Την...

...ανυποληψία. Παρότι τύποι του είδους αυτού, όταν τους φτύνεις, αποδίδουν στη ροχάλα θεραπευτικές ιδιότητες.

Ναι λοιπόν, πρώτο κόμμα το ΠΑΣΟΚ. Αλλά οι ψηφοφόροι είναι σαν την κινούμενη άμμο. Και δεν είναι μόνο αυτό. Υπάρχουν ευρήματα (που εντοπίζει η επιστήμη φυσικά) τα οποία με προσεκτική μελέτη μπορεί, καθώς ο χρόνος κυλά, να δώσουν μια διαφορετική εικόνα στις τάσεις.

Και ο ειδικός μπαίνει στη θέση του ψηφοφόρου και σου εξηγεί πως ακριβώς σκέπτεται. Ο ψηφοφόρος. Δηλαδή αυτός, ο εν δυνάμει Γκέμπελς.

Φυσικά στο τέλος θα πρέπει να πει "μην ξεχνάτε ότι μένουν ακόμη 17 ημέρες μέχρι τις εκλογές". Έχει ακουμπήσει τα πρεσβυωπικά του γυαλιά στο τραπέζι της Παναγιωταρέα και κοιτάζει την κάμερα μ΄ένα βλοσυρό (σε μια αποθέωση σοβαρότητας) και με πολύ σκεπτικισμό, βλέμμα.

Αν κάποιος ρώταγε έναν αναλφάβητο βοσκό στ' Άγραφα "είναι δυνατόν ποτέ μέσα σε 17 ημέρες ένα ορμητικό ποτάμι να γυρίσει πίσω;", μάλλον θ' απαντούσε όχι.

Όμως ο Δ. Μαύρος είναι επιστήμονας. Και ποιος τολμάει να του πει ότι είναι γελοίος;....