Της Αριστοτελίας Πελώνη«ΕΧΩ ΜΑΘΕΙ να με βαράνε οι αστυνομικοί, όχι να με χαιρετάνε», είχε πει ο Περικλής Κοροβέσης αμέσως μόλις είχε εκλεγεί βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν το έκρυβε, άλλωστε, ότι συναισθηματικά η είσοδος στη Βουλή για κείνον ήταν σαν να βίωνε την ίδια κατάσταση με αυτήν που αντιμετώπισε στη χούντα.
ΑΠΟ ΜΙΚΡΗ ηλικία στους αγώνες της Αριστεράς, ο Κοροβέσης που φυλακίστηκε και...
...εξορίστηκε επί χούντας, ούτως ή άλλως μπήκε στο Κοινοβούλιο ως μια sui generis περίπτωση.
ΤΟ ΛΙΤΟ φυλλάδιο του προεκλογικού του αγώνα είχε προϊδεάσει γι΄ αυτό. Στην παρουσίαση του βιογραφικού του υπογράμμιζε ότι από μικρός είχε την τάση να χαζεύει και να ασχολείται με πράγματα που ελάχιστα ώς καθόλου ενδιέφεραν τους άλλους...
ΑΥΤΟ, ΟΠΩΣ έγραφε, διαμόρφωσε το υποσυνείδητό του. Ίσως να διαμόρφωσε και την κοινοβουλευτική συνείδησή του. Την ώρα που η Ζίμενς περνά στην κοινή γνώμη ως αποκλειστική υπόθεση του δικομματισμού, ο Κοροβέσης άναψε φωτιές, δηλώνοντας ότι οι μίζες είναι και υπόθεση της Αριστεράς και συγκεκριμένα του ενιαίου ΣΥΝ στην οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα το 1990.
ΧΘΕΣ ΤΟ κόμμα του τον κατηγόρησε για μεγάλο ατόπημα και του ζήτησε να ανακαλέσει ή να αναλάβει τις ευθύνες του. Κοινώς, να παραιτηθεί. Ο Λεωνίδας Κύρκος μίλησε για «βδελυρό παραμύθι» και το ΚΚΕ για προβοκάτσια. Η σύμπνοια της Αριστεράς, που συμπεριφέρεται σαν να έχασε μόλις την αθωότητά της, είναι πάντως αξιοσημείωτη.
ΤΟ «ΑΤΟΠΗΜΑ» του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, εκτός από τις επίμαχες δηλώσεις, μπορεί να είναι και το γεγονός ότι θύμισε στην Αριστερά την εποχή της συγκυβέρνησης με τον «ταξικό αντίπαλο». Σαράντα χρόνια αφότου έγραψε τους «Ανθρωποφύλακες», το πρώτο αντιχουντικό βιβλίο, ο Κοροβέσης μοιάζει να έλκεται από την έννοια του φυλακισμένου που ονειρεύεται να δραπετεύσει.
ΟΣΟ ΓΙΑ το κόμμα του, αφού τον αποδοκίμασε, θα πρέπει να δει τι θα κάνει με την περίπτωσή του. Ιδίως τη στιγμή που θέλει να εμφανίζεται ως ένας ανοικτός χώρος όπου κανένας δεν διαγράφεται για τις θέσεις του...
Από τη στήλη Αγιογραφίες, ΤΑ ΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου