Η βαρετή φιέστα...

Tου Αλεξη Παπαχελα
Υψηλόβαθμο πολιτικό στέλεχος του κρατικού τομέα αναρωτιόταν αν θα έπρεπε να ανέβει στη Θεσσαλονίκη για το διήμερο της ΔΕΘ. Ξέρετε, τη γνωστή όσο και ξεπερασμένη αυτή παράτα, όπου εκατοντάδες υπουργοί, υφυπουργοί, γενικοί γραμματείς, στελέχη ΔΕΚΟ κ. λπ. κ. λπ. συνωστίζονται στους διαδρόμους ξενοδοχείων και εν τέλει παρευρίσκονται στην ομιλία του εκάστοτε πρωθυπουργού. Οταν ρώτησε το γραφείο του για το κόστος του ταξιδιού, εντυπωσιάστηκε. Τα κεντρικά ξενοδοχεία είχαν ανεβάσει εξωφρενικά τις...

τιμές τους για το Σαββατοκύριακο της ΔΕΘ. Μαζί με αεροπορικά εισιτήρια, το κόστος διαμονής των αστυνομικών και τα αυτοκίνητα που έπρεπε να ανέβουν στη Θεσσαλονίκη, μαζευόταν τελικά ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό. Σε μια εποχή οπότε υποτίθεται ότι το κράτος προσπαθεί να περιορίσει τη σπατάλη και τα ελλείμματα, ένα τόσο ακριβό διήμερο στη Θεσσαλονίκη έμοιαζε μάλλον αδικαιολόγητο στον εν λόγω κρατικό αξιωματούχο.

Ιδιαίτερα μάλιστα όταν όλος ο θεσμός έχει χάσει την αίγλη του και μοιάζει απομεινάρι άλλων εποχών και τριτοκοσμικών παραδόσεων. Πόσες φορές μπορεί κανείς να παρακολουθήσει στην κρατική τηλεόραση την επίσκεψη υπουργών στο περίπτερο της Πυροσβεστικής; Και σε τι, τέλος πάντων, εξυπηρετεί το να έχει η Αστυνομία ή η Πυροσβεστική περίπτερο σε μια έκθεση που υποτίθεται ότι αφορά την προβολή επιχειρήσεων, προϊόντων και υπηρεσιών; Το θέαμα των υπουργών και λοιπών στελεχών που προσέρχονται, με προφανή βαρεμάρα, στην έκθεση θυμίζει συνέδριο βαλκανικού κομμουνιστικού κόμματος άλλης εποχής. Πρόκειται για μια φιέστα κρατισμού, στην οποία συμμετέχουν όλοι οι απαράτσικ, ενώ μειώνεται συνεχώς η παρουσία ξένων χωρών και επιχειρήσεων.

Ορισμένοι θα αντιτάξουν στα επιχειρήματα αυτά το γεγονός πως η Θεσσαλονίκη έχει ανάγκη αυτή την παράδοση, γιατί είναι η μία μέρα του χρόνου όπου το αθηναϊκό κράτος «ανεβαίνει» βόρεια. Ας μην υποτιμούμε, όμως, τόσο πολύ αυτή την πόλη που δυστυχώς, και με δική της ευθύνη, έχει υποβαθμιστεί πολιτικά τα τελευταία χρόνια. Η Θεσσαλονίκη έχει ανάγκη ορισμένων μεγάλων έργων, τα οποία καθυστερούν εδώ και χρόνια, αλλά και μιας νέας τάξης πολιτικών και επιχειρηματιών, που θα την πάνε μπροστά και θα τη βγάλουν από την εσωστρεφή γκρίνια. Η πόλη μπορεί να γίνει πραγματικό κέντρο των Βαλκανίων αλλά απαιτούνται συστηματική δουλειά υποδομής και «ανοικτά μυαλά». Η ομαδική επίσκεψη πολιτικών και αξιωματούχων δεν της αποφέρει τίποτα πουθενά, εκτός ίσως από τον... κρίσιμο τομέα των «πολιτιστικών κέντρων», όπως ονομάζονταν παλαιότερα τα κέντρα διασκέδασης.

Ο εκάστοτε πρωθυπουργός θα μπορούσε να εμφανίζεται σε κάποιο άλλο φόρουμ στη Θεσσαλονίκη κάθε Σεπτέμβριο και να εκφωνεί τη βασική οικονομική ομιλία της χρονιάς. Χωρίς όμως όλα τα παρελκόμενα, την άσκοπη μετάβαση όλου του υπουργικού συμβουλίου και κάθε παρατρεχάμενου. O Πρόεδρος της Δημοκρατίας έπιασε το μήνυμα των καιρών και άλλαξε το χαρακτήρα της γιορτής για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Ας ελπίσουμε πως είτε ο σημερινός πρωθυπουργός είτε κάποιος μελλοντικός διάδοχός του θα αλλάξουν επιτέλους την παράδοση της ΔΕΘ και θα τη μετατρέψουν σε μια πολύ πιο λιτή και ουσιαστική εκδήλωση, αποτρέποντας, π. χ., τη μαζική μετακίνηση όλου του κρατικού μηχανισμού στη Θεσσαλονίκη. Προς το παρόν, πάντως, αν δεν αλλάξει τίποτα, θα αναγκαστούμε να παρακολουθήσουμε μια παντελώς ανούσια, πανάκριβη και αντιαισθητική φιέστα.
Από τη στήλη ΑΠΟΨΕΙΣ, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ