Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΑΝΙΚΑ«Το κινηματογραφικό σύστημα μας έκανε ραγιάδες»
Το είπε διαφορετικά. Όχι ο θριαμβευτής. «Είμαστε το ουάου του Λοκάρνο». Και πώς να μην είναι. Όταν επί τρεις ολόκληρες μέρες, τα bravo έπεφταν σαν χαλάζι. Όταν εκατοντάδες επισκέπτες αυτού του διεθνούς κινηματογραφικού φεστιβάλ που τελείωσε, προχθές σαββατόβραδο, πανηγυρικά για την ελληνική σημαία έδιναν συγχαρητήρια στον Αντώνη Καφετζόπουλο σε κάθε γωνιά.
Πανηγυρικά λοιπόν, γιατί η ελληνική ομάδα επέστρεψε χθες το μεσημέρι με δύο βραβεία για τη...
...σατιρική ιστορία «Ακαδημία Πλάτωνος» του Φίλιππου Τσίτου. Το πρώτο είναι το Οικουμενικό (της Καθολικής Εκκλησίας) πράγμα που αυτομάτως εξασφαλίζει και επιχορήγηση (20.000 ελβετικά φράγκα) και διανομή στην Ελβετία. Και έτερο βραβείο από την επιτροπή των Νέων. Αλλά - κι αυτό είναι το ρεκόρ- με ένα μεγάλο βραβείο Α ανδρικού ρόλου για τον Αντώνη Καφετζόπουλο. Ουάου!
Τον πέτυχα τηλεφωνικώς στη διαδρομή Λοκάρνο- Μιλάνο, δεκατέσσερις ώρες μετά την απονομή. Στο τιμόνι ο Φίλιππος Τσίτος (εκπαιδευμένος με πειθαρχία γερμανική). Παραδίπλα ο Κωνσταντίνος Μοριάτης- ο παραγωγός της ταινίας- και αραχτός ο Αντώνης Καφετζόπουλος παρέα με το ασημένιο βραβείο.
Πού το χαρίζεις, στην ΑΕΚάρα μας;
«Τώρα που το λες, δεν είσαι μακριά. Λάβε υπόψη σου πως η λεοπάρδαλη (το σήμα κατατεθέν του φεστιβάλ, όπως η αρκούδα για το Βερολίνο και ο φοίνικας για τις Κάννες) είναι κιτρινόμαυρη».
Νομίζω πως μετά τη Μελίνα και την Παπά είναι η μεγαλύτερη διάκριση που έγινε ποτέ σε μεγάλο ξένο φεστιβάλ για Έλληνα ηθοποιό.
«Το ΄χεις ψάξει; Πάντως στο Λοκάρνο είχε πάρει βραβείο και ο πιτσιρικάς της Πέννυς Παναγιωτοπούλου (σ.σ.: για την ταινία «Δύσκολοι αποχαιρετισμοί: ο μπαμπάς μου»). Εγώ δεν είμαι σίγουρος, άρα μπορεί να ισχύει αυτό που λες. Πάντως μπες στο site να δεις ολόκληρη την τελετή απονομής, να σου φύγει το τσερβέλο. Σε μια θηριώδη πλατεία οκτώ χιλιάδων θεατών, ο δικός σου έβγαλε λόγο».
Έλα! Γα πες.
«Τρία πράγματα συνοπτικά. Το πρώτο για τους συνεργάτες μου. Το δεύτερο για την κοινωνική διάσταση της ταινίας...».
Δηλαδή;
«Οι τρεις τύποι της ιστορίας χωρίς ορατό μέλλον βουρλίζονται στην απελπισία και χωρίς να το καταλάβουν, γραπώνονται από τον ρατσισμό. Ώσπου μια μέρα ένας Αλβανός αγκαλιάζει τον κεντρικό ήρωα, δηλαδή εμένα και του λέει “είμαστε αδέλφια, κι εσύ Αλβανός”. Πάρ΄ τον κάτω τον μικρορατσιστή!».
Δεν παίζεσαι...
«Το τρίτο έχει να κάνει με την ελληνική πραγματικότητα. Το σύστημα έχει μετατρέψει 64 σκηνοθέτες σε ραγιάδες και Αλβανούς. Ούτε αξιοκρατικά τα κριτήρια χρηματοδότησης και βράβευσης. Ούτε καν στοιχειωδώς σοβαρή χρηματοδότηση».
Που πάει να πει πως όλοι σας θα επιμείνετε και δεν θα πάτε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
«Αν δεν ψηφιστεί το νομοσχέδιο, επ΄ ουδενί. Και κάτι ακόμα. Θα περίμενε κανείς, όπως συμβαίνει με τις διακρίσεις των αθλητών, να προκύψει κάνα τηλεγράφημα από τις Αρχές, από τον αρμόδιο υπουργό Πολιτισμού. Πού τέτοιο πράγμα. Μας έχουν γραμμένους». Έξω πάμε καλά. Που έλεγε και μια ψυχή. Μέσα, άσε. Siemens, αφασία και φραπεδολατρία!».
Το νέο κύμα βρυχάται
Η «Ακαδημία Πλάτωνος» υπογράφεται από τον Φίλιππο Τσίτο στη σκηνοθεσία, τον Αλέξη Καρδαρά στο σενάριο και τον Αντώνη Καφετζόπουλο στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Το στόρι πανέξυπνο και αλληγορικό.
Η μητέρα ενός απελπισμένου Έλληνα ψιλικατζή αρχίζει να μιλάει αλβανικά και να θεωρεί παιδί της τυχαίο Αλβανό! Από το Φεστιβάλ του Λοκάρνο- το τέταρτο πιο σπουδαίο της Ευρώπης έπειτα από Κάννες, Βενετία, Βερολίνο, το οποίο διεξάγεται κάθε πρώτο δεκαπενθήμερο του Αυγούστουκέρδισε τρία βραβεία. Ανδρικού ρόλου (στον Καφετζόπουλο), το Οικουμενικό και το Βραβείο Νέων. «Αυτό που άρεσε στο κοινό, όπως μου έλεγε ο κόσμος που με πλησίαζε στον δρόμο και μου έδινε συγχαρητήρια, είναι ότι είδαμε το θέμα όχι όπως έχουν συνηθίσει να το βλέπουν, σαν σοσιαλιστικό δράμα ή σαν ταινία βίας ή σαν ταινία πολύ σοβαρή, αλλά σαν ειρωνική κωμωδία. Ήταν δηλαδή ένα βαρύ θέμα με αντιμετώπιση ελαφριά, χωρίς όμως να χάνει το βάρος του», λέει ο Φίλιππος Τσίτος. Η ελληνική πρεμιέρα της «Ακαδημίας» ορίστηκε για τις 17 Σεπτεμβρίου στις «Νύχτες πρεμιέρας» και από τον Νοέμβριο θα προβάλλεται στις αίθουσες. Μετά τον διπλό θρίαμβο του «Κυνόδοντα» στις Κάννες και την αμερικανική επιτυχία του Ντένη Ηλιάδη, το σερί των επιτυχιών του ελληνικού κινηματογράφου συνεχίζεται. Η Πολιτεία κοιμάται, το νέο κύμα βρυχάται!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου