Ο Κοροβέσης και η φωτιά...

Του ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΤΖΑΝΑΚΗ
ΚΑΚΟ ΧΩΡΙΟ τα λίγα σπίτια. Κι αυτό αρχίζουν και το καταλαβαίνουν και στον ΣΥΝ. Εκεί που νόμιζαν ότι χτίζουν πολιτεία ολόκληρη, χτυπήθηκαν από τη μετανάστευση.

Τι είπε ο κ. Περ. Κοροβέσης; Κάτι που όλη η Ελλάδα το έχει κρυφό καμάρι.

Ότι η απλή αναλογική υπήρξε μόνον στις περίεργες χρηματοδοτήσεις των κομμάτων.

Υπήρξαν εξαιρέσεις; Ενδεχομένως σε αυτά τα πράγματα κανείς δεν...

...βάζει το χέρι του στη φωτιά. Αλλά δεν έχει καμία σημασία τι πραγματικά έγινε.

Αυτό που έχει σημασία, είναι τι πιστεύει ο πολίτης.

Κι αν ρωτήσει κανείς τους πολίτες, δεν θα έχουν ούτε δευτερόλεπτο να σκεφθούν: Ναι, θα πουν, σε πολύ μεγάλο ποσοστό- τα κόμματα δεν είναι σχολεία ηθικής.

Και αυτό είναι τελικά το σημαντικότερο. Η αίσθηση των πολιτών ότι «κάτι παίχτηκε» για μεγάλο χρονικό διάστημα ανάμεσα στα κόμματα και τις επιχειρηματικές δυνάμεις της χώρας. Και που ίσως να «παίζεται» και σήμερα...

Για να είμαστε ειλικρινείς, η αίσθηση αυτή είναι κυρίαρχη. Και ενδεχομένως να έπαιξε τον ρόλο της στην- τεράστια- αποχή στις ευρωεκλογές. Αλλά από την άλλη πλευρά- θα έλεγε κανείς- το γεγονός ότι όλοι, λίγο ή πολύ, έβαλαν το δάκτυλο στο μέλι, δεν κάνει το παιχνίδι αδιάφορο;

Κανονικά, ναι. Αν όλοι- ή σχεδόν όλοι - το πήγαιναν το γράμμα, δεν έχει καμία σημασία για τις εκλογές που έρχονται. Ωστόσο, δεν είναι έτσι ακριβώς τα πράγματα.

Η ιταλική εφεύρεση
ΑΝ ΟΛΟΙ το πήγαιναν το γράμμα, είναι φανερό ότι ο πολίτης θα ψάξει άλλους ταχυδρόμους. Που ενδεχομένως δεν θα είναι καλύτεροι από τους σημερινούς- η ιταλική κοινωνία έχει πολλά να καταμαρτυρήσει...

Η ουσία είναι απλή- και ξεκάθαρη: Αν οι Έλληνες πολίτες απογοητευτούν και από τις επικείμενες εκλογές, τότε η Ρώμη θα έλθει πολύ πιο κοντά στην Αθήνα. Και μπορεί να μην υπάρχει Μπερλουσκόνι στην Ελλάδα, αλλά ίσως θα φτάσουμε πολύ γρήγορα στο σημείο να τον εφεύρουμε.

Λένε ότι κάθε χώρα έχει τους ηγέτες που της αξίζουν. Σωστό, κατά πάσα πιθανότητα. Αλλά δεν μπορούμε να έχουμε μία κυβέρνηση σαν ίωση- που πρέπει να κάνει τον κύκλο της. Μπορούμε κάτι καλύτερο. Αρκεί να το θέλουμε κιόλας...
( ΑΙΧΜΕΣ από τα ΝΕΑ)