Ιανός...

Της Αριστοτελίας Πελώνη
ΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ που κινεί τα νήματα στο πολιτικό παιχνίδι της Τουρκίας ήταν πρόσωπο της μυθολογίας, θα ήταν ο Ιανός.

Ο ΘΕΟΣ των θυρών απεικονιζόταν με δύο κεφάλια. Το ένα κοιτούσε προς το παρελθόν και το άλλο προς το μέλλον. Κάπως έτσι και η Τουρκία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κινείται επιδέξια ανάμεσα στην Ανατολή και τη Δύση· όχι μόνο πολιτισμικά, αλλά, κυρίως, πολιτικά.

Ο ΤΟΥΡΚΟΣ πρωθυπουργός από τη μια αλληθωρίζει προς ανατολάς νοσταλγώντας τα μεγαλεία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και από την άλλη ζητά...

συγχωροχάρτι από την Ε.Ε. για την καθυστέρηση των απαιτούμενων μεταρρυθμίσεων. Τον Ιούνιο υπογραμμίζει τη σημασία της συμμετοχής της Τουρκίας στον αμερικανικής έμπνευσης αγωγό Ναμπούκο και τον Αύγουστο υπογράφει με τον Βλαντίμιρ Πούτιν για τη διέλευση από τουρκικά χωρικά ύδατα του ανταγωνιστικού Σάουθστριμ.

ΔΗΛΩΝΕΙ ότι η Τουρκία δεν θα συναινέσει στην επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης αν δεν πάρει ανταλλάγματα που αφορούν την «τουρκική» μειονότητα της Θράκης, αλλά επισκέπτεται ανήμερα Δεκαπενταύγουστου την Πρίγκιπο και ανταλλάσσει θερμά λόγια με τον Οικουμενικό Πατριάρχη- τον ίδιο πνευματικό ηγέτη που το τουρκικό κράτος αναγνωρίζει ως «Πατριάρχη του Φαναρίου».

Η ΓΛΥΚΑΝΑΛΑΤΗ ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε στην Πρίγκιπο βοηθά, άλλωστε, στον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης, καθώς ο Ερντογάν έχει μπροστά του μια κρίσιμη διαπραγμάτευση για το Κουρδικό. Στη χειρότερη περίπτωση, η επίσκεψη στην Πρίγκιπο θα καταγραφεί στην επόμενη Έκθεση Προόδου της Κομισιόν ως «κίνηση καλής θέλησης», καθώς ο Δεκέμβριος θα κρίνει το μέλλον της ευρωπαϊκής της πορείας. Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι ότι δύο χρόνια μετά τον εκλογικό θρίαμβο του 2007 και με τους στρατηγούς να αρκούνται προς το παρόν σε δεύτερο ρόλο, ο Ερντογάν δεν έχει πολλούς λόγους να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις που πονάνε. Το πρόβλημα για τον ίδιο, που έγινε κυρίαρχος του παιχνιδιού «πουλώντας» το ευρωπαϊκό όραμα, είναι ότι η ημέρα της κρίσεως πλησιάζει.

ΟΙ ΜΗΝΕΣ που απομένουν μέχρι τον Δεκέμβριο θα δείξουν αν πράγματι ο Ερντογάν είναι όσο προσαρμοστικός εμφανίζεται. Προηγουμένως, ωστόσο, θα πρέπει να αποφασίσει προς τα πού θα στρέψει το βλέμμα του.
Από τη στήλη Αγιογραφίες, ΤΑ ΝΕΑ