Ενοχή...

ΤΡΙΑΝΤΑ ΠΕΝΤΕ χρόνια έχουν περάσει από την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο και οι περισσότερες πτυχές αυτής της τραγωδίας εξακολουθούν να παραμένουν στο σκοτάδι.

ΩΣΑΝ όλες οι πλευρές που κυρίως ευθύνονται γι΄ αυτήν την τραγωδία, αισθανόμενες το βάρος της ενοχής τους, να μην τολμούν να αναμετρηθούν με το παρελθόν.

ΣΙΓΟΥΡΑ το πολιτικό μέρος του Κυπριακού έχει...

...ακόμα έναν μακρύ και δύσκολο δρόμο πριν φθάσουμε σε μια βιώσιμη λύση.

ΩΣΤΟΣΟ κανείς δεν μπορεί και δεν πρέπει να ξεχάσει τα εγκλήματα του Αττίλα. Γιατί δεν είναι μόνο οι νεκροί, οι πρόσφυγες, όσοι έχασαν περιουσίες, επιχειρήσεις, τα σπίτια τους. Είναι και το μείζον θέμα των αγνοουμένων.

Η ΤΟΥΡΚΙΑ αρνείται πεισματικά να εφαρμόσει τις αποφάσεις του ΟΗΕ και να δώσει στοιχεία για τους ανθρώπους αυτούς. Προφανώς επειδή γνωρίζει την τύχη που τους επιφύλαξε και δεν θέλει να κατηγορηθεί για εγκλήματα πολέμου.

ΤΑ ΝΕΑ στοιχεία που έρχονται τώρα στο φως επιβεβαιώνουν αυτό που άπαντες υποψιάζονταν: ότι δηλαδή η τουρκική πλευρά προχώρησε σε μαζικές εκτελέσεις, κατά παράβαση όλων των Συνθηκών αλλά και σε αντίθεση με τις στοιχειώδεις ανθρωπιστικές αρχές.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ακόμα και τώρα, 35 χρόνια μετά, τα στοιχεία δίνονται με το σταγονόμετρο. Η Τουρκία έχει υποχρέωση να ανοίξει επιτέλους όλα τα αρχεία, για να μάθουμε για την τύχη κάθε αγνοουμένου χωριστά.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ είναι σαφές ότι κανείς δεν μπορεί να χρησιμοποιεί το παρελθόν ως όπλο για τη διαιώνιση του μίσους. ΚΑΙ στο πλαίσιο αυτό πρέπει να γίνει κατανοητή η στάση της κυπριακής κυβέρνησης που κρατά χαμηλούς τόνους.

ΕΙΝΑΙ μια στάση- εν μέσω πολύ σκληρών διαπραγματεύσεων για το Κυπριακό- που στοχεύει στην πάγια επιδίωξή της: μια δίκαιη και οριστική λύση για το Κυπριακό.