9.7.09

Michael Jackson...



Από Τσαούσα Blogspot
Ξεκινώ με το σύντομο αλλά οδυνηρό αντίο της κόρης του Μichael Jackson, πέρα από τις φιοριτούρες της τελετής. Όποιος καταλαβαίνει, συμπεραίνει.
Μπορεί να προτιμούσα άλλο είδος μουσικής, αλλά τον Michael Jackson τον άκουγα.
Από το πρώτο του κομμάτι με το οποίο τον γνώρισα, το Billie Jean.
Eπληκτική, μοναδική αντρική φωνή, ερμηνεία, σκηνική παρουσία.
Και από τους σπουδαιότερους εκπροσώπους της σύγχρονης κουλτούρας ενός λαού, αρέσει δεν αρέσει.
Σήμερα, ημέρα της κηδείας του στεναχωρήθηκα ιδιαίτερα, όχι μόνο γιατί ...
πέθανε 50 χρονών, όχι μόνο γιατί δεν θα ξανακούσουμε καινούργια δουλειά του, αλλά περισσότερο για όσα άσχημα λέγονταν γι αυτόν τόσα χρόνια, ακόμη και λίγες ώρες μετά τον θάνατο του,

Μελαγχόλησα αναλογιζόμενη την αδυναμία του από αδιαφορία (δεν το πιστεύω) ή από λάθος συμβουλές που δεχόταν για τη διαχείρηση του μύθου του (κυριολεκτικά).

Ότι ήταν άρρωστος από λεύκη και ερυθηματώδη λύκο το έμαθα πολύ πρόσφατα, λίγο πριν το τέλος του, όταν κυκλοφόρησαν οι απαγορευμένες φωτογραφίες του.

Η λεύκη για όσους δεν γνωρίζουν, είναι μια σθένεια που αποχρωματίζει σιγά-σιγά το δέρμα, ενώ ο ερυθηματώδης λύκος κατατρώει κυριολεκτικά τη σάρκα. Ανίατες και οι δύο.

Και οι δυο ασθένειες εξελίσσονται γρηγορότερα με την έκθεση στον ήλιο.

Γι αυτό τα τελευταία χρόνια φορούσε μάσκα, καπέλο, γάντια και κρατούσε ομπρέλα στις όποιες ημερήσιες εξόδους του.

Τελικά δεν είχε ανακαλύψει τον σούπερ γιατρό με το μαγικό ελιξήριο που θα τον έκανε λευκό...

Τελικά δεν είχε ανακαλύψει τον σούπερ άχρηστο πλαστικό που με δεκάδες επεμβάσεις του παραμόρφωσε το πρόσωπο...

Τελικά ήταν άρρωστος και οι μάνατζερ του δεν ήθελαν να γίνει γνωστό, για να μην τραυματιστεί η εικόνα του ειδώλου.

Προτιμούσαν να τραυματιστεί η εικόνα του ανθρώπου.

Πριν συνεχίσω, οι φωτογραφίες για του λόγου το αληθές.









Εδώ περισσότερες φωτογραφίες

Πολλοί δεν το πιστεύουν ακόμη. Θεωρούν ότι ήταν μια επινοημένη θεωρία για να δικαιολογήσει την παραμόρφωση του. Η δική μου λογική μου υπαγορεύει να πιστέψω ότι είναι η αλήθεια, παρότι δεν με νοιάζει ακόμη και αν προσπαθούσε να αλλάξει χρώμα. Το πώς θα αντιμετωπίσει κανείς τα συμπλέγματα του, είναι δικό του θέμα. Κι από τέτοια έχουμε μπόλικα, όλοι μας.

Επίσης, πάντα πίστευα ότι η ιστορία με τα παιδιά ήταν μπίζνα των γονιών τους. Και αποδείχθηκε τουλάχιστον για το ένα, τον Jordan Chandler που τώρα, μετά τον θάνατο του Michael Jackson δήλωσε ότι ο πατέρας του τον εξανάγκασε να πει ότι δέχτηκε σεξουαλική παρενόχληση προκειμένου να πάρουν χρήματα. Και ζήτησε δημόσια συγγνώμη.

Ό,τι και να σημαίνει αυτό που θα αναφέρω, ο Michael Jackson ήταν ένα παιδί θαύμα που είχε περίπου ίδια ζωή με τον Μότσαρτ αλλά και τον Μπετόβεν, σαραβαλιασμένη όπως και εκείνων, από τον ίδιο του τον πατέρα.

Το γεγονός ότι τα έσοδα από την παγκόσμια περιοδεία που έκανε το 1991 τα πρόσφερε σε φιλανθρωπικά ιδρύματα, αποτελεί ίσως μια ακόμη ένδειξη του ποιος μπορεί τελικά να ήταν αυτός ο άνθρωπος. Ακόμη, το όνομα του βρίσκεται στο βιβλίο ρεκόρ Γκίνες, ως του καλλιτέχνη που έχει διαθέσει το μεγαλύτερο χρηματικό ποσό σε φιλανθρωπικά ιδρύματα.

Ακολουθούν 2 βίντεο που αποτυπώνουν 2 από τις πολλές πλευρές του καλλιτεχνικού λόγου του Michael Jackson.
(σπουδαίο και αυτό το βίντεο-δείτε το μέχρι τέλους, μια σκηνική παρουσία που μου αρέσει ακόμη και τώρα...)

Δεν υπάρχουν σχόλια: