Το τρις εξαμαρτείν του κ. Δημ. Τσάτσου...

Του Πέτρου Μακρή
Οι από καθέδρας διδάσκαλοι του Συνταγματικού Δικαίου δικαιούνται, από καιρού εις καιρόν, να παρεμβαίνουν, άλλοτε ερμηνευτικά και άλλοτε διορθωτικά, στις πολιτικές εξελίξεις.

Σε καμιά όμως περίπτωση δεν νομιμοποιούνται να ασκούν καταχρηστικά αυτή την ευχέρειά τους. Ετσι, εκτρέπονται σε μεροληψίες που οδηγούν ακόμη και σε ταύτισή τους με πολιτικές που αποδοκιμάζονται από το λαϊκό περί δικαίου αίσθημα.
Το άπαξ εξαμαρτείν του...

κ. Δημήτρη Τσάτσου -συγγνωστό άλλωστε με τους κανόνες της ανθρώπινης επιείκειας- εκδηλώθηκε όταν, είτε λόγω φιλίας είτε λόγω συναδελφικής αβροφροσύνης προς τον ομολογουμένως σημαντικό και άξιο συνάδελφό του Ευάγγελο Βενιζέλο, αποδοκίμασε την υποψηφιότητα του κ. Γιώργου Παπανδρέου για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ.

Το δις εξαμαρτείν του κ. Τσάτσου, που σύμφωνα με τους κανόνες της συμπεριφοράς μαρτυρεί έλλειψη αυτοσυγκράτησης και σοφίας, σημειώθηκε με την αμφισβήτηση της γνησιότητας των εκλογικών αποτελεσμάτων, που ανέδειξαν πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ τον κ. Γιώργο Παπανδρέου. Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι ο κ. Βενιζέλος όχι μόνον ανεγνώρισε το γνήσιο αυτής της ετυμηγορίας, αλλά αυτοστρατεύτηκε υποδειγματικά στις πιο μαχητικές εξορμήσεις του Κινήματος.

Προς τι λοιπόν το τρις εξαμαρτείν του κ. Δημήτρη Τσάτσου, με τις εντελώς πρόσφατες δηλώσεις του, που για μιαν ακόμη φορά αλείφουν με βούτυρο το ψωμί της Νέας Δημοκρατίας; Λέγεται ότι το τρις εξαμαρτείν είναι ίδιον «ανδρός ουκ αγαθού». Δεν υιοθετούμε αυτό τον αφορισμό, γιατί το πανελλήνιο γνωρίζει την προνομιακή μεταχείριση του συνταγματολόγου από το ΠΑΣΟΚ, που τον έστειλε στο πρόσφατο παρελθόν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Συμμεριζόμαστε όμως την απορία και την αγανάκτηση της κοινής γνώμης, όχι μόνον για τις εκτροπές του κ. Δημήτρη Τσάτσου, αλλά και του επίσης άλλοτε εκλεκτού συμβούλου, επίσης συνταγματολόγου, του ΠΑΣΟΚ κ. Γ. Κασιμάτη... Και οι δύο συνταγματολόγοι οφείλουν μια εξήγηση προς την κοινή γνώμη: Γιατί «συμβουλεύουν» τώρα τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να έλθει σε ρήξη με το ΠΑΣΟΚ και απέφυγαν επιδεικτικά να του συστήσουν να μην υπογράψει το κυβερνητικό διάταγμα για διάλυση της Βουλής, που ισοδυναμεί με την πανηγυρικότερη αμνήστευση των χειρότερων μεταπολεμικών σκανδάλων;
Enet.gr