Καλοκαίρι των στεναγμών...

Η φτώχεια, ως γνωστόν, φέρνει γκρίνια και η γκρίνια στην κυβέρνηση είναι τόσο μεγάλη, που υπονομεύει ακόμη και τις αυγουστιάτικες διακοπές: Αντί για ηλιοθεραπεία οι υπουργοί έλαβαν εντολή για εργασιοθεραπεία, με ανοιχτό το ενδεχόμενο ανασχηματισμού, αλλά και εκλογών ακόμη και πριν από το Μάρτιο, οπότε λήγει η θητεία του προέδρου της Δημοκρατίας.

1) Η οικονομική κρίση αποτυπώνεται στη ραγδαία επιδείνωση των δεικτών:

*Στο ασφαλιστικό οι δαπάνες του προϋπολογισμού έχουν ήδη εξαντληθεί μέσα στο πρώτο εξάμηνο και στο εξής το Γενικό Λογιστήριο πρέπει να...

...διαθέτει, με τη διαδικασία των προκαταβολών, 800-900.000.000 ευρώ μηνιαίως για συντάξεις. Διαφορετικά, τα ταμεία πρέπει να προσφύγουν σε δανεισμό ή πώληση περιουσιακών τους στοιχείων.

*Στα συσσωρευμένα χρέη ύψους 6 δισ. ευρώ στην Υγεία προστίθενται κάθε μήνα 150-200.000.000. Οι οφειλές του Δημοσίου προς τους κατασκευαστές φτάνουν στα ίδια επίπεδα, ενώ προς ΟΤΑ και ΔΕΚΟ τα χρέη του κράτους αγγίζουν ήδη τα 10 δισ. ευρώ.

2) Ο πρωθυπουργός δέχεται εισηγήσεις να προχωρήσει σε αλλαγές στην κυβέρνηση μέσα στο καλοκαίρι και να πάει στη ΔΕΘ με «σκληρό, αλλά ειλικρινές σχέδιο αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης». Παράλληλα, αναθερμαίνονται και οι συζητήσεις για προσφυγή στις κάλπες πριν από τον Μάρτιο του 2010 που λήγει η θητεία του Κ. Παπούλια. Οι λόγοι;

*Οσοι ποντάρουν στην αλλαγή εικόνας της κυβέρνησης και στις πρόωρες κάλπες φοβούνται ότι η Ν.Δ. δεν θα μπορέσει να διαχειριστεί τα οικονομικά και μάλιστα με μία ισχνή πλειοψηφία που συγκροτούν βουλευτές είτε εκτός ελέγχου (π.χ. Παυλίδης), είτε υπ' ατμόν (Μανώλης). Αντιθέτως, θεωρούν ότι με κατάλληλους χειρισμούς, η αντιμετώπιση της κρίσης μπορεί να γίνει αβαντάζ για την κυβέρνηση, ώστε να οδηγηθεί στις εκλογές με καλύτερους όρους.

3) Στο Μαξίμου ήδη μελετώνται γνωμοδοτήσεις συνταγματολόγων, σύμφωνα με τις οποίες η διαδικασία της εκλογής προέδρου μπορεί να κινηθεί ακόμη και πριν το τέλος του 2009.

*Η θητεία του Κ. Παπούλια λήγει στις 13 Μαρτίου. Το άρθρο 32 του Συντάγματος ορίζει ότι «η εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας από τη Βουλή γίνεται με ονομαστική ψηφοφορία και σε ειδική συνεδρίαση που συγκαλείται από τον πρόεδρο της Βουλής, έναν τουλάχιστον μήνα πριν λήξει η θητεία τού εν ενεργεία προέδρου της Δημοκρατίας».

*Η διασταλτική ερμηνεία των παραπάνω δίνει περιθώρια στην κυβέρνηση να φέρει τη διαδικασία νωρίτερα. Ωστόσο, οι γνώμες διίστανται ως προς το πόσο νωρίτερα μπορεί να γίνει αυτό, ώστε να συνδυαστεί με την απόπειρα της κυβέρνησης να ξαναθέσει το δίλημμα της αποτελεσματικότητας στα οικονομικά.

4) Κυβερνητικοί παράγοντες εκτιμούν ότι «αν υπάρξουν αντιδράσεις στο πρόγραμμα εξόδου από την κρίση, δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να καλέσουμε τα κόμματα της αντιπολίτευσης να ανοίξουν τα χαρτιά τους».

Το σενάριο αυτό θέλει την κυβέρνηση να ανοίγει μεγάλα μέτωπα στο πεδίο της οικονομίας, της εργασίας και του ασφαλιστικού ώστε μετά τη ΔΕΘ και την τελική διαπραγμάτευση στην Ε.Ε. τον Οκτώβριο για τα περιθώρια προσαρμογής (που εκτιμάται ότι θα είναι τελικά μεγαλύτερα) να κινήσει τη διαδικασία εκλογής προέδρου της Δημοκρατίας παράλληλα με την κατάθεση του προϋπολογισμού.

Στην περίπτωση αυτή, ο προϋπολογισμός θα ψηφιστεί από την επόμενη Βουλή.

5) Με όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά και τον Κ. Καραμανλή να μην έχει ακόμη αποφασίσει αν θα φύγει έστω και για λίγες μέρες σε διακοπές, οι υπουργοί και όλοι γενικώς οι κυβερνητικοί και κομματικοί παράγοντες εγκαταλείπουν το όνειρο της αμμουδιάς και εγκλιματίζονται στις συνθήκες της κινούμενης άμμου...
(Από την Ελευθεροτυπία)