Στο ίδιο έργο θεατές...

Χωρίς ειδήσεις και με νικητές στα σημεία το ντιμπέιτ...
Με ορίζοντα το εσωτερικό πολιτικό σκηνικό κύλησε, όπως αναμενόταν, η τηλεοπτική μονομαχία των πολιτικών αρχηγών, δείχνοντας ότι έχει εξαντλήσει κάθε δυναμική και έχει μετατραπεί σε μια απολύτως προβλέψιμη διαδικασία, με στρογγυλεμένες αναφορές και παράλληλους μονολόγους.
Από τη συζήτηση έλειψαν τα επιχειρήματα και ο προβληματισμός για την πορεία και το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως επίσης απόντα ήταν και τα μεγάλα προβλήματα για τον προσανατολισμό και τη θέση της Ελλάδας σ' αυτήν.
Ο Κώστας Καραμανλής, σε αντίθεση με τη χθεσινή του εμφάνιση στη συνέντευξη του MEGA, όπου ήταν χαλαρός, άνετος και φιλικός, σήμερα...

παρουσιάστηκε με το ύφος του πρωθυπουργού, ο οποίος έδωσε έμφαση στον απολογισμό του έργου του και στα στατιστικά στοιχεία που το στηρίζουν.

Με αυστηρό και βλοσυρό ύφος στις περισσότερες απαντήσεις του θέλησε να περάσει το μήνυμα ότι η αντιπολίτευση (και κυρίως το ΠΑΣΟΚ) επιχειρεί να ακυρώσει τα αναμφισβήτητα (κατά τον ίδιο) επιτεύγματα της κυβέρνησής του. Όσο για το μέρος της αυτοκριτικής που του αναλογεί δεν πρωτοτύπησε, αφού για δεύτερη συνεχή μέρα μίλησε για "έλλειψη επιμέλειας" στο σκάνδαλο του Βατοπαιδίου.

Ο Γιώργος Παπανδρέου με τον αέρα των ευνοϊκών δημοσκοπήσεων παρουσιάστηκε περισσότερο συγκροτημένος σε σχέση με το προηγούμενο ντιμπέιτ, επιτέθηκε στην κυβέρνηση και στον πρωθυπουργό κατηγορώντας τους για συγκάλυψη, ενώ επανέλαβε τουλάχιστον δύο φορές το "δεν χρωστάω σε κανέναν", κάνοντας έμμεση αναφορά και στο παρελθόν του δικού του κόμματος.

Η εμφάνισή του είχε περισσότερη αυτοπεποίθηση και ο λόγος του, τις περισσότερες φορές, ήταν στακάτος. Ωστόσο, υπήρξαν στιγμές που δεν μπόρεσε να απαντήσει επαρκώς στις αιτιάσεις για τα πεπραγμένα του ΠΑΣΟΚ.

Η Αλέκα Παπαρήγα, με το γνωστό της στυλ, επικέντρωσε τις προσπάθειες στην υπεράσπιση του κόμματός της από τις επικρίσεις που αφορούν τα οικονομικά του ΚΚΕ, με κορυφαία ατάκα (και αποδέκτη τον Θ. Πάγκαλο) "εμείς δεν είμαστε ανυπεράσπιστοι όπως ο Οτσαλάν". Για ακόμη μία φορά έδωσε το στίγμα της αντίθεσης του Περισσού στην Ε.Ε και στις προερχόμενες απ' αυτήν πολιτικές.

Ο Αλέκος Αλαβάνος, χωρίς να φθάσει τις επιδόσεις του στο προηγούμενο ντιμπέιτ, είχε αρκετά καλές στιγμές και προσπάθησε να πάει κόντρα στους άκαμπτους κανόνες της διαδικασίας απευθυνόμενος προσωπικά στον Κ. Καραμανλή.

Ξεχώρισαν οι απαντήσεις του για τα Περιβαλλοντικά θέματα και η επιλογή του να μην επιτεθεί (εν απουσία τους) στους Οικολόγους Πράσινους, αλλά και οι αναφορές του στα θέματα Παιδείας και νεανικής ανεργίας.

Ο Γιώργος Καρατζαφέρης, τέλος, επιβεβαίωσε μεν την εικόνα του ως "ατακαδόρος" και "τηλεοπτικός", αλλά η επίγευση των όσων είπε για τους μετανάστες και τη θρησκεία ήταν αρκετά πικρή και με έντονες δόσεις αποκλεισμού και διαχωρισμού. Όσο για την επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου, Νίκη Τζαβέλλα, παρουσιάστηκε αν όχι αντιφατικός, τουλάχιστον όχι και πολύ πειστικός, αφού προσπάθησε με το επιχείρημα του "τεχνοκρατισμού" της να αποφύγει την απάντηση για τις ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές που τον χωρίζουν με πολλές από τις θέσεις που η ίδια έχει διατυπώσει στο παρελθόν.

Η διαδικασία αποδείχτηκε ιδιαίτερα μακρά για ένα τέτοιο τύπο "συζήτησης" χωρίς τη δυνατότητα αντιπαράθεσης, ενώ και η εμμονή στους τηλεοπτικούς συναδέλφους καθόρισε μονόπλευρα και το ύφος των ερωτήσεων.

Ίσως το θέμα των ντιμπέιτ θα πρέπει να συζητηθεί σε "ανύποπτο" χρόνο, ώστε οι αναγκαίες αλλαγές να γίνουν μακριά από το άγχος της όποιας εκλογικής αναμέτρησης.
Τάσος Τσακίρογλου Ελευθεροτυπία