Το τελευταίο αντίο στον δημιουργό που «μεγάλωσε» γενιές και γενιές Ελλήνων, τον Ευγένιο Σπαθάρη είπε το απόγευμα της Τετάρτης όλη η Ελλάδα.Από τις 10 το πρωί η σορός του τέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα στο Σπαθάρειο Μουσείο Θεάτρου Σκιών (Βασ. Σοφίας & Δ. Ράλλη- Πλατεία Κασταλίας) και η κηδεία του πραγματοποιήθηκε στις 4 το απόγευμα στο νεκροταφείο Αμαρουσίου, με δαπάνη του υπουργείου Πολιτισμού.
Ο Ευγένιος Σπαθάρης έφυγε από τη ζωή το Σάββατο, 9 Μαΐου. Νοσηλευόταν στο...
νοσοκομείο ΚΑΤ με βαρύτατες κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις έπειτα από ατύχημα που είχε στο Ινστιτούτο Γκαίτε.
Γεννήθηκε στην Κηφισιά τον Ιανουάριο του 1924. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές του άρχισε να ασχολείται με τη ζωγραφική και ιδιαίτερα με τους ήρωες του Θεάτρου Σκιών, από τους πρωτοπόρους του οποίου ήταν ο πατέρας του, Σωτήρης Σπαθάρης. Στη διάρκεια της κατοχής (19420 ξεκίνησε να δίνει ο ίδιος παραστάσεις σε θέατρα και κινηματογράφους της χώρας.
Από τότε έχει δώσει πληθώρα παραστάσεων τόσο στην Ελλάδα όσο και σε χώρες του εξωτερικού, συμμετέχοντας σε διεθνή φεστιβάλ και συνέδρια για το Θέατρο Σκιών.
Παρουσίασε πολλά έργα με ήρωα τον Καραγκιόζη, τόσο ως άψυχο υλικό (φιγούρες ηρώων), όσο και σε παραστάσεις με ηθοποιούς, στο Κρατικό Θέατρο Β. Ελλάδος, στο «Ελληνικό Χορόδραμα», στο Θέατρο Χατζώκου, στο Θέατρο Συντεχνίας κ.α. Χαρακτηριστικά έργα του ήταν «Το ταξίδι», «Το καταραμένο φίδι», «Ο δικτάτωρας», «Ο Αλέκος με τα κυδώνια»...
Κυκλοφόρησε περίπου 15 έργα σε δίσκους και το 1980 ο Καραγκιόζης του βρήκε τηλεοπτική στέγη στην κρατική τηλεόραση.
Το 1980 ανεβάζει διασκευασμένους τους «Βατράχους» του Αριστοφάνη που αμέσως κυκλοφόρησε και σε δίσκο. Αρκετά χρόνια αργότερα, το 1998, σε συνεργασία με το Ίδρυμα Τσαρούχη, επαναφέρει με πολύ μεγάλη επιτυχία στη σκηνή την επινόηση του πατέρα του, την «ολόσωμη αποθέωση», ανεβάζοντας το ηρωικό έργο «Αθανάσιος Διάκος». Το 1999 γράφει και σκηνοθετεί στη Ρόδο το έργο «Σκιών Καμώματα» που παιζόταν έως πρόσφατα σε περιοδείες σε όλη την Ελλάδα.
Εξίσου σημαντικές υπήρξαν οι πολλές συνεργασίες που είχε ο Ευγένιος Σπαθάρης με τον Διονύση Σαββόπουλο στο Κύτταρο το 1973, στο Ρεξ το 1992 και σε πολλές συναυλίες του γνωστού τραγουδιστή.
Ως ζωγράφος έλαβε μέρος σε πολλές εκθέσεις ατομικές και ομαδικές σε Αθήνα, Ζυρίχη, Παρίσι και Νέα Υόρκη. Ήταν μέλος του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, του Ινστιτούτου Παγκοσμίου Θεάτρου της UNESCO, ενώ είχε τιμηθεί - μεταξύ άλλων - με το Βραβείο Ρώμης (1962), το Α' Μετάλλιο του Πρίγκιπα του Μοντ, με το Α' Βραβείο Πολωνίας (1978), το Α' Μετάλλιο Τοσκανίνι (Ιταλία, 1978).
Το 1991 ιδρύθηκε το Σπαθάρειο Μουσείο Θεάτρου Σκιών Δήμου Αμαρουσίου, το οποίο λειτουργεί συστηματικά από το 1996. Το 2007 είχε τιμηθεί από το Υπουγείο Πολιτισμού για τη σπουδαία προσφορά του και του αναγνωρίστηκε ο τίτλος του μεγάλου δασκάλου του Θεάτρου Σκιών.
NEA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου