Ζήτημα αντικατάστασης του δολαρίου ως διεθνούς αποθεματικού νομίσματος με παράλληλη αναδιάρθρωση και αναβάθμιση για το σκοπό αυτό των Ειδικών Τραβηκτικών Δικαιωμάτων (Special Drawing Rights) του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου τέθηκε πρόσφατα μέσα από δημόσιες τοποθετήσεις των ηγεσιών της Ρωσίας, της Κίνας, αλλά και χωρών όπως η Βραζιλία και η Ινδία.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ακούγονται επιχειρήματα υπέρ αυτής της κατεύθυνσης, τουλάχιστον σε θεωρητικό επίπεδο. Είναι όμως, ίσως, η πρώτη φορά που κάτι τέτοιο προβάλλεται τόσο έντονα σε αυτό το πολιτικό επίπεδο και, κυρίως, συντονισμένα.
Πρόκειται για ένα ...
ζήτημα που σαφώς εμπεριέχει και πολιτικές διαστάσεις, εκτός από τις προφανείς οικονομικές, οι οποίες εντάσσονται στο γενικότερο πλαίσιο αμφισβήτησης εκ μέρους των αναδυόμενων οικονομιών του βαθμού «δικαιοσύνης» του σημερινού διεθνούς οικονομικού συστήματος.
Αφορμή, ωστόσο, για την πρόσφατη επαναφορά του ζητήματος αποτέλεσε η διεθνής οικονομική κρίση και, πιο συγκεκριμένα, οι επιπτώσεις των μέτρων που έχει λάβει και συνεχίζει να λαμβάνει η πολιτική ηγεσία των ΗΠΑ για την αντιμετώπισή της.
Ένα από τα πιο πρόσφατα μέτρα που ανακοινώθηκαν και το οποίο προκάλεσε όχι μόνο έκπληξη αλλά και μεγάλη «αναταραχή» στις αγορές συναλλάγματος ήταν η απόφαση της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ να ενισχύσει τη στήριξη που παρέχει στις αγορές των ενυπόθηκων δανείων και στη στεγαστική αγορά με την αγορά επιπλέον χρεογράφων διασφαλισμένων με ενυπόθηκα δάνεια (MBS) ύψους έως και 750 δισ. δολ. –οδηγώντας το σύνολο των εν λόγω χρεογράφων έως το 1,25 τρισ. δολ. για το 2009– και να αυξήσει τις αγορές ομολόγων κρατικών οργανισμών (agency debt) αυτό το έτος κατά 100 έως 200 δισ. δολ. Προκειμένου δε να συμβάλει στη βελτίωση των συνθηκών στις ιδιωτικές πιστωτικές αγορές, η Επιτροπή αποφάσισε την αγορά έως 300 δισ. δολ. σε μακροπρόθεσμα ομόλογα του υπουργείου Οικονομικών εντός έξι μηνών.
Και όλα αυτά τη στιγμή που η Ομοσπονδιακή Νομισματική Επιτροπή (FOMC) της Fed αποφάσιζε να διατηρήσει το ύψος του βασικού της επιτοκίου στο εύρος του 0,0% με 0,25%. Την ημέρα εκείνη το αμερικανικό νόμισμα βρέθηκε να σημειώνει έναντι των περισσότερων βασικών νομισμάτων τη μεγαλύτερη ημερήσια πτώση από το 1985, υποχωρώντας έως και 3%.
Λίγες ημέρες αργότερα και ενόψει της συνόδου των 20 πιο ανεπτυγμένων οικονομιών του κόσμου, του γνωστού και ως G20, τόσο ο Ρώσος πρόεδρος, Dmitry Medvedev, όσο και ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας τη Κίνας, Zhou Xiaochuan, τοποθετήθηκαν δημόσια υπέρ της έναρξης διαβουλεύσεων για την αντικατάσταση του δολαρίου από ένα νέο διεθνές αποθεματικό νόμισμα. Είχαν επίσης προηγηθεί επαφές Ρώσων αξιωματούχων με ομολόγους τους όχι μόνο από την Κίνα, αλλά και από την Ινδία και τη Βραζιλία, οι οποίοι σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό εμφανίστηκαν θετικά διακείμενοι απέναντι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Οι Ρώσοι εμφανίστηκαν μάλλον γενικόλογοι ως προς τον τρόπο μετάβασης σε ένα νέο διεθνές αποθεματικό νόμισμα, διευκρινίζοντας ότι αντιλαμβάνονται την πολυπλοκότητα του εγχειρήματος και ότι το μόνο που επιζητούν σε αρχικό στάδιο είναι η έναρξη θεσμοθέτησης ενός πλαισίου διαβούλευσης. Οι τοποθετήσεις τους παραπέμπουν στη δημιουργία ενός «καλαθιού» νομισμάτων στα πρότυπα του ECU, το οποίο θα εκδίδεται από κάποιον ή κάποιους διεθνείς οργανισμούς και το οποίο εκτός των άλλων θα διαπραγματεύεται στις αγορές συναλλάγματος και ανεξάρτητα έναντι των νομισμάτων που θα το συναποτελούν. Πολύ πιο συγκεκριμένη ήταν, ωστόσο, η πρόταση που κατέθεσε ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Κίνας. Ο Zhou Xiaochuan σε ομιλία του έκανε λόγο για αναγωγή των Ειδικών Τραβηκτικών Δικαιωμάτων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου σε νέο διεθνές αποθεματικό νόμισμα, κάτι που «θα βοηθούσε το ΔΝΤ όχι μόνο να αντιμετωπίσει τις δικές του ανάγκες σε χρηματοδότηση, αλλά και να αντιμετωπιστούν οι δυσκολίες της αναμόρφωσης του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος σε επίπεδο αντιπροσώπευσης».
Η αντιπροσώπευση για την οποία έκανε λόγο ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Κίνας θεωρήθηκε ως άμεση αναφορά στον ενισχυμένο ρόλο που διαβλέπει στη μετά την κρίση εποχή, όχι μόνο για τη χώρα του αλλά για μεγάλες αναδυόμενες οικονομίες όπως της Ρωσίας, της Ινδίας ή της Βραζιλίας. Ρόλος που οφείλει σύμφωνα με αυτή την προσέγγιση να «αποτυπωθεί» τόσο σε πολιτικό επίπεδο όσο και στο επίπεδο των διεθνών οικονομιών μηχανισμών.
Capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου