Ζητείται θυρωρός λόγω ανασφάλειας...

ΡΕΠΟΡΤΑΖ:Πέτρος Στεφανή
Η αύξηση της εγκληματικότητας «ανασταίνει» το επάγγελμα του «τοποτηρητή» της πολυκατοικίας...
«Την τελευταία διετία επανήλθε το ενδιαφέρον του κόσμου για εμάς τους θυρωρούς. Λόγω της αυξημένης παραβατικότητας, πολλοί είναι αυτοί που ζητούν έναν άνθρωπο που θα λειτουργεί αποτρεπτικά».
«Εταιρείες σεκιούριτι διαθέτουν μεν- φθηνότερα ή περιστασιακά με περιπολίεςπροσωπικό, αλλά δεν ανταποκρίνεται σε υπηρεσίες που εμείς αναλαμβάνουμε. Στην πραγματικότητα, ο θυρωρός είναι το άγρυπνο μάτι και “εργαλείο” ενός κτιρίου, από το υπόγειο μέχρι την ταράτσα του...». Από τις πεντέμισι το πρωί είναι στο πόστο του, στο ίδιο εδώ και δεκαοκτώ χρόνια. Στα 50 του σήμερα, ο κ. Γιώργος Βαμβακάς είναι ένας...

από τους πέντε, ανά βάρδιες όλο το εικοσιτετράωρο, θυρωρούς σε τεράστια, οκταώροφη πολυκατοικίαμέγαρο επί της οδού Πανεπιστημίου, στο κέντρο της Αθήνας.
Ούτε λίγο ούτε πολύ, έχει υπό την εποπτεία του συνολικά περισσότερα από 250 γραφεία και καταστήματα, ακόμα και υποκατάστημα τράπεζας. «Ο θυρωρός δεν είναι αυτό που πολλοί νομίζουν ή και χλευάζουν, δηλαδή ένας άνθρωπος τεμπέλης, που απλά και μόνο κάθεται σε μια καρέκλα. Είναι, αντίθετα, ο πιο βασικός και αποτρεπτικός λόγος ώστε να μην έχουμε και εντός κτιρίου φαινόμενα βίας και εγκληματικότητας, σαν αυτά που παρατηρούνται στις μέρες μας. Έστω κι αν είναι γυναίκα ή και ηλικιωμένος ο συνάδελφος, και μόνο με την παρουσία του μπορεί να προλάβει την απλή ζημιά ή και το μεγαλύτερο κακό...», λέει στα «ΝΕΑ», με την ιδιότητα και του προέδρου της Ομοσπονδίας του κλάδου. Ζητούμενο στη δουλειά του είναι, όπως εξηγεί, η λειτουργικότητα του χώρου που έχει αναλάβει να επιβλέπει.

Οι ευθύνες
«Στην ευθύνη μας είναι συνολικά όλες οι εγκαταστάσεις της πολυκατοικίας, εμείς είμαστε το “αφεντικό” της, ο θυρωρός είναι αυτός που έχει άμεση επίγνωση για του πού “πονάει” το κτίριο. Οφείλει να χειρίζεται μέχρι και τα συστήματα θέρμανσης και ψύξης, πυρανίχνευσης και πυρασφάλειας, ή τα μηχανήματα ΑΤΜ, να έχει μέχρι και γνώσεις για απεγκλωβισμό ατόμων από το ασανσέρ. Πρέπει, λοιπόν, να έχει και κάποια εξειδίκευση και δεξιότητες σε ζητήματα ασφάλειας, ομαλής λειτουργίας του χώρου στο σύνολό του. Ένας σεκιούριτι, αντιθέτως, δεν έχει τίποτε απ΄ όλα αυτά υπόψη του, ούτε και θα ασχοληθεί με τον... καυστήρα! Απλά και μόνο θα ειδοποιήσει, σε περίπτωση που συμβεί κάτι...», σημειώνει. Ο ίδιος και οι συνάδελφοί του, ωστόσο, πέρασαν δύσκολες ώρες τον περασμένο Δεκέμβριο, στα εκτεταμένα έκτροπα, στο κέντρο της πόλης. «Παραβατικά άτομα προκαλούσαν φθορές ή έβρισκαν καταφύγιο σε μεγάλες πολυκατοικίες και καταστήματα. Γλιτώσαμε, όσο μπορούσαμε, αρκετές ζημιές στα κτίρια αυτά. Είχαμε ωστόσο και κρούσματα επιθέσεων και ξυλοδαρμών εις βάρος θυρωρών. Όταν έκαψαν τράπεζα στην Πανεπιστημίου, τον θυρωρό απείλησαν πρώτα με μαχαίρι και μολότοφ...», λέει ο κ. Βαμβακάς.
ΝΕΑ