Ο άντρας και αφέντης της μίλαγε (ήταν βραχνός και πολύ κουρασμένος σήμερα ο καημένος) στο λαό του Μαρκόπουλου. Κι αυτή από κάτω τον κοίταγε εκστασιασμένη.Τώρα, αυτόν κοίταγε, τον ουρανό κοίταγε (μην του πέσει το χαμηλό ποσοστό στο κεφάλι) , τι...
να σας πούμε; Δεν καταλάβαμε. Πάντως ο σκηνοθέτης, κάθε λίγο και λιγάκι, της έκανε γκρο πλαν στα μεγάλα γαλάζια μάτια της.
Αλλά, άλλα τα μάτια του λαγού (Νατάσας) και άλλα της κουκουβάγιας (Κουρασμένου) ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου