Ο μαύρος μου ο γάτος...

Από την tsaousa

Η ζωή έχει λίγες χαρές και μια από αυτές είναι το ξύρισμα.


Το γυναικείο ξύρισμα, γιατί το αντρικό δεν πετυχαίνει ποτέ και χέστε με αν μου κάτσει γκόμενος με σκληρά γένια.


Γίνεται η μούρη μου σαν να 'φαγα χύμα με παπί στην κατηφόρα.


Μου αρέσει το ξύρισμα, το θεωρώ ιεροτελεστία, ενώ αντίθετα θεωρώ ιεροσυλία τις αποτριχώσεις με ταινίες, χαλάουα και κεριά.


Δε λέει να σκίζομαι στον πόνο για να φχαριστηθεί ο γκόμενος μάρμαρο. Ας πιάσει και...

λίγο γυαλόχαρτο αν είναι μάγκας.



Εξάλλου δεν είμαι τριχωτή, οπότε γιατί να τραβάω από την πέτσα μου δέκα έμπλαστρα μαζί και να ουρλιάζω σαν το 166;

Προτιμώ τη σιωπή του ξυρίσματος και τη λεβεντιά της σαπουνάδας.


Ας περιγράψω μια συνηθισμένη μέρα ξυρίσματος.


Καταρχήν βγάζω τα ρούχα μου, ρυθμίζω τη θερμοκρασία του νερού και μπαίνω στη μπανιέρα.

Αν μπω πριν φτιάξω το νερό θα τσουρουφλιστώ, γιατί ένας μαλάκας δε βρέθηκε ακόμη να ανακαλύψει τη βρύση με ακρίβεια θερμοκρασίας.

Στη συνέχεια βρέχω το σφουγγάρι, βάζω μπόλικο αφρόλουτρο και ξεκινάω σαπουνίζοντας τα πόδια μου από πάνω μέχρι κάτω.
Τα αφήνω για λίγο στην αγκαλιά του ζεστού αφρού και πάω στις υπέροχες μασχάλες μου.

Τις σαπουνίζω και ξεκινάω το ξύρισμα από αυτές.

Ποτέ κόντρα ξούρα στη μασχάλη, σου ‘χει πάρει και το βυζί μαζί.

Με τη φορά του ανέμου θέλει, απαλά και ωραία.
-Βέβαια γαργαλιέμαι όταν τις ξυρίζω, αλλά δεν μπορώ να μην το κάνω, γιατί μια γιαγιά μου που δεν τις ξύριζε άρχισε να ψηφίζει ΚΚΕ κι έτσι βγήκε η βρώμα ότι οι Κνίτισσες δεν ξυρίζονται.
Ψέματα είναι, έχω δει της Παπαρήγα τις μασχάλες ένα καλοκαίρι που φορούσε εξώπλατο-.

Μετά επιστρέφω στα πόδια.

Ξεκινάω από τον αστράγαλο και ανεβαίνω προς τα πάνω.

Όταν φτάνω στο γόνατο το λυγίζω, γιατί αν δε λυγίσεις γόνατο στο ξύρισμα, σου μένουν οι τρίχες σαν το μούσι του Τρότσκι.

Αυτό όμως έχει και την πλάκα του, γιατί άμα πέσεις σε ηλίθιο γκόμενο προσπαθεί να σε γαμήσει από κει και ψάχνει την τρύπα δέκα ώρες.

Συνεχίζω το ξύρισμα ως το μηρό και φτάνω στο παρτέρι. Το γνωστό και ως μουνί.

Το μουσκεύω με αφρόλουτρο που έχει βάση το χαμομήλι.

Δεν χρησιμοποιώ σφουγγάρι εκεί, αλλά το χέρι μου, κάνοντας απαλές κινήσεις.

Στη συνέχεια, αρχίζω να κουρεύω το φρέσκο γκαζόν, μετά κλαδεύω την τριανταφυλλιά και κατόπιν εξετάζω προσεκτικά τα ροδοπέταλα.


Νομίζω όλες οι γυναίκες το κάνουν αυτό, είναι το πιο αγαπημένο σημείο του σώματος μας τα ροδοπέταλα.

Γενικά, το παρτέρι θέλει ιδιαίτερη περιποίηση από τη γυναίκα.


Βέβαια και τίποτα να μην του κάνεις, μια χαρά θα σε γαμήσει ο άντρας, ο οποίος δεν καταλαβαίνει τίποτα άμα φτιαχτεί.

Αλλά είναι ωραία να αισθάνεσαι ότι έδωσες στο τριανταφυλλάκι σου την προσοχή που του αξίζει.
Δεν είναι αχάριστο, θα σε ανταμείψει για την καλοσύνη σου.

Μετά την περιποίηση, το ποτίζω με ωραίο δροσερό νεράκι και φυλάω την πρασινάδα σε αεροσταγή συσκευασία, για όποιον τη ζητήσει να την κάνει φυλακτό.

Όταν τελειώνω με το ξύρισμα, κάνω ένα υπέροχο μπάνιο.

Αφήνω ατέλειωτο νερό να τρέξει πάνω μου, γιατί εκεί οικονομία στο νερό δεν έχει.


Εξ΄ άλλου το νερό θα πάει στη θάλασσα, θα γίνει βροχή και θα ξανάρθει στο μπάνιο μου.

Αν το καλοσκεφτεί κανείς, το νερό ενός μπάνιου χρησιμοποιούμε όλη μας τη ζωή.
Γι αυτό παρακαλώ διατηρείτε καθαρούς τους κώλους, μην ανταλάσσουμε κωλόνερα.

Ύστερα από μια τέτοια χαρά της ζωής, μου αρέσει να ξαπλώνω στο φρεσκοστρωμένο κρεβάτι φορώντας αντρικό μποξεράκι ή σλιπάκι, ανάλογα τι έχει απομείνει σπίτι μου.
Κι αν έχω παρέα καλώς, αλλιώς πολύ κακώς.