Απόλυτη ντροπή ...

Ο Ντερμπεντέρης όταν θυμώνει γράφει καλά. Ανεξαρτήτως με το αν συμφωνείς η διαφωνείς μαζί του, το σημερινό του κείμενο έχει μια έξαρση...
Γιάννης Πρετεντέρης
Προσωπικά θεωρώ ότι οΠαυλίδηςπρέπει να παραπεμφθεί, και μάλιστα ομοφώνως. Οχι βεβαίως για τις γελοιότητες με τις οποίες ασχολείται η ειδική Κοινοβουλευτική Επιτροπή που εξέτασε την περίπτωσή του. Αλλά για έλλειψη αξιοπρέπειας. Κανένας στοιχειωδώς αξιοπρεπής άνθρωπος δεν θα δεχόταν να αποτελεί τέτοια αιτία εξευτελισμού του πολιτικού συστήματος.
Εξευτελισμού; Απολύτως. Μια αμφιλεγόμενη υπόθεση μεταξύ αμφιλεγόμενων προσώπων εξελίχθηκε σε...
λυδία λίθο των πολιτικών εξελίξεων στη χώρα μας. Και ο τόπος κινδυνεύει να πάει σε εκλογές για τον Μανούσηκαι τονΖαχαρίου, η απόλυτη ντροπή.

Η οποία προέκυψε για τρεις λόγους:

Πρώτον,επειδή οΠαυλίδηςείναι ο 151ος βουλευτής της συμπολίτευσης, άρα μια ενδεχόμενη παραπομπή του ανοίγει τον δρόμο στο εκλογικό απρόοπτο.

Δεύτερον,επειδή συμπολίτευση και αντιπολίτευση χρησιμοποίησαν αυτό το αριθμητικό δεδομένο για να πολιτικοποιήσουν κατά τον πλέον απροκάλυπτο τρόπο και κατά παράβαση του Συντάγματος μια συνταγματική διαδικασία.

Τρίτον,επειδή κανείς από τους βουλευτές και τα κομματικά επιτελεία που χειρίζονται την υπόθεση δεν είχε το πολιτικό θάρρος να αντισταθεί στον κατήφορο. Ολοι συναγωνίστηκαν ποιος θα παίξει τον χειρότερο ρόλο και ποιος θα υπηρετήσει τις ευτελέστερες σκοπιμότητες.

ΟΠαυλίδηςείχε, βεβαίως, τη δυνατότητα να τους στερήσει την ευχέρεια της κοροϊδίας. Δεν το έκανε. Δεν το έκανε επειδή νομίζω ότι ούτε το κατάλαβε. Και γιατί να το καταλάβει; Μόνο ένα τέτοιο αναξιοπρεπές σύστημα ουσιαστικής συναλλαγής, εικονικής εντιμότητας και προσχηματικής αντιπαράθεσης θα μπορούσε να περιλαμβάνειΠαυλίδηδες.

Ξέρετε τι μου έκανε εντύπωση; Οτι λέει ψέματα ακόμη και για τα χρόνια του κοινοβουλευτικού βίου του. Μιλάει για«τριάντα πέντε»όταν πρωτοεξελέγη το 1977, έχασε την τετραετία 1996-2000, άρα με το ζόρι«είκοσι οκτώ»βγαίνουν στον λογαριασμό!

Και ξέρετε τι μου έκανε ακόμη μεγαλύτερη εντύπωση; Η στάση των κομμάτων που εκεί που δεν έβλεπαν τίποτα, ξαφνικά τα είδαν όλα. Ηταν τυφλοί και ανέβλεψαν. Μεταξύ μας, όμως, δεν αντιλήφθηκα πού απευθύνονταν οι κωλοτούμπες του ΛΑΟΣ, ούτε κατάλαβα ποια ήταν τα κέρδη της επίδειξης.

Δεν ξέρω αν οΠαυλίδηςθα παραπεμφθεί ούτε αν θα γίνουν εκλογές. Εκεί που φτάσαμε, όμως, δεν αποκλείω τίποτα. Η Ελλάδα είναι μια χώρα ικανή να πάει σε πολιτική κρίση ακόμη και για τονΜανούση.

Αλλά ούτε προδικάζω τίποτα. Διότι όλα αυτά μου μοιάζουν υπερβολικά παράλογα για να είναι εντελώς τυχαία. Μπορεί να θεωρώ τους πολιτικούς μας υστερόβουλους και ιδιοτελείς. Δεν τους θεωρώ, όμως, καθόλου κορόιδα.
BHMA