Το ΒΗΜΑ κάποτε είχε γράψει ένα κατάπτυστο άρθρο (Κούλογλου) για τον "γιο του αγωγιάτη" (Τσοβόλα).
Ο Ρουσόπουλος αυτοπροσδιορίστηκε , αναζητώντας τίτλους εντιμότητας ως "γιος του ταχυδρόμου". Υπάρχουν όμως κι άλλοι γιοί, που παίζουν σημαντικούς ρόλους στην πολιτική επικαιρότητα.
Ένας απ' αυτούς είναι ο "γιος του συγγραφέα"(Πρετεντέρη). Αυτός αν ...
δεν είχε (τιμή του και καμάρι του) αυτόν το τίτλο, ενδεχομένως να ήταν ένας εξαιρετικός δημόσιος υπάλληλος, σε κάποιο Υπουργείο η Οργανισμό Κοινής Ωφέλειας. Σαν γιος του Πρετεντέρη όμως βρήκε μπροστά του ανοιχτές όλες τις πόρτες.
Στα αλώνια και στα σαλόνια. Αυτές τις μέρες έχει αναλάβει μια σταυροφορία χωρίς σταυρό. Με φοβερές εκρήξεις και ξεσπάσματα (ιδιαίτερα με τα την συνάντησή του με τον Καραμανλή) στην εφημερίδα του (το ΒΗΜΑ), στο δελτίο και την εκπομπή του (στο MEGA). Τι θέλει να αποδείξει? Ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχουν σκάνδαλα, κι αν υπάρχουν δεν πρέπει να ασχολούμεθα με αυτά?
Έγραψε, δανειζόμενος τίτλους και εκφράσεις από το "Βρώμικο '89", η χώρα έγινε ένα απέραντο δικαστήριο.
Η αρθρογραφία του συνέχισε τις επόμενες μέρες να είναι στοχευμένη πάνω σε ένα πολιτικό συμπέρασμα : Ο κόσμος έχει βαρεθεί. Δεν ενδιαφέρεται για τα σκάνδαλα.Το'γραψε στην στήλη του. Το επανέλαβε πολλές φορές και με κάθε αφορμή στο δελτίο ειδήσεων του MEGA. Στο τέλος έβγαλε και μια δημοσκόπηση (GPO), που εναρμονιζόταν πλήρως με τις σκέψεις του. Δεν ενδιαφέρεται ο κόσμος για τα σκάνδαλα.
Συμπτωματικό?
Όσον αφορά δε όλα τα υπόλοιπα τι νομίζει ότι πιστεύει ο κόσμος?
Ότι προήλθαν μετά από μια έκρηξη στο σπάνιο δημοσιογραφικό μυαλό του "γιου του Πρετεντέρη"?
Αυτό νομίζει?...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου