Γιαλαντζί γιατροί! Διαταραγμένοι κομπογιαννίτες, που φαντασιώνονται εαυτούς ισάξιους του Παβλόφ, του Κοχ και του Φλέμινγκ, εμφανίζονται από καιρού εις καιρόν ως σωτήρες της ανθρωπότητας... Ανήμερα την Πρωταπριλιά 2025 διάλεξε ο Τραμπ να τρολάρει τον κατάπληκτο πλανήτη, ανακοινώνοντας τους εξωφρενικούς δασμούς –προϊόν μπακαλίστικου αλγόριθμου– οι οποίοι ανοίγουν τον ασκό του Αιόλου, απειλώντας να μετατρέψουν σε άθυρμα των πέντε ανέμων την παγκόσμια οικονομία. «Η επέμβαση τελείωσε! Ο ασθενής επέζησε και αναρρώνει. Η πρόγνωση είναι ότι ο ασθενής θα είναι πολύ δυνατότερος, ισχυρότερος και πιο ανθεκτικός από ποτέ», έγραφε έπειτα από τη σεμνή τελετή του Κήπου των Ρόδων στα αγαπημένα του σόσιαλ μίντια.
Υπάρχει, ασφαλώς, ανάλογο προηγούμενο. Πενήντα οκτώ χρόνια νωρίτερα και πάλι Απρίλη μήνα, το αλήστου μνήμης 1967, στην ευκλεή πρωτεύουσα δευτερεύουσας επαρχίας του ευρωπαϊκού νότου, κάποιο μοιραίο πρωινό συναντούσες στις κεντρικές αρτηρίες μόνον οχήματα με ερπύστριες. Ασήμαντος συνταγματάρχης, αυτοανακηρυγμένος σκιώδης δικτάτωρ, με την ιδιότητα του υπουργού Προεδρίας της εθνοσωτηρίου κυβερνήσεως, αναλάμβανε αυτοβούλως να εξηγήσει στους εμβρόντητους ανταποκριτές ξένου Τύπου τα σημαινόμενα της μικράς τοιαύτης ανωμαλίας στη ρύθμιση της οδικής κυκλοφορίας. Ο ευφραδής σε σημείο αλλοφροσύνης Γεώργιος Παπαδόπουλος συστήθηκε στο ευρύ κοινό μετερχόμενος σόλοικα ελληνικά που καθιστούσαν οπωσούν δυσνόητα τα ατράνταχτα επιχειρήματά του.
Ψέλλισε, μεταξύ άλλων, και τα εξής: «Μην ξεχνάτε κύριοι ότι ευρισκόμεθα ενώπιον ενός ασθενούς, τον οποίον έχομεν επί της χειρουργικής κλίνης και τον οποίον, εάν ο χειρουργός δεν προσδέσει κατά την διάρκειαν της εγχειρήσεως επί της χειρουργικής κλίνης, υπάρχει περίπτωσις, αντί διά της εγχειρήσεως να του χαρίσει την αποκατάστασιν της υγείας του, να τον οδηγήσει εις τον θάνατον. Οι περιορισμοί τους οποίους θα επιβάλομεν είναι το δέσιμον του ασθενούς επί της κλίνης διά να υποστεί ακινδύνως την εγχείρησιν». -«Ηθελα να γνωρίζω πόσο θα διαρκέσει η ανάρρωση του ασθενούς» ζήτησε να μάθει σε ειρωνικό τόνο παριστάμενος συντάκτης για να πάρει ασύντακτη απάντηση προσιδιάζουσα σε σκιτζή: «Ο χρόνος αναρρώσεως του ασθενούς μετά την εγχείρησιν εξαρτάται από την βαρύτητα της ασθενείας, την οποίαν αυτήν την στιγμήν δεν μπορώ να προσδιορίσω» τον αποστόμωσε ο κατά φαντασίαν χειρουργός.
Ομοίως υποκρίθηκε τον έγκριτο ορθοπεδικό, παραμονές των νόθων εκλογών για την επικύρωση του χουντικού Σχεδίου Συντάγματος, έναν χρόνο αργότερα. «Ασθενήν έχομεν. Εις τον γύψο τον βάλαμε και τον δοκιμάζομεν εάν ημπορεί να περπατάει με τον γύψον. Βγάζομεν τον αρχικό γύψον και ενδεχομένως περιορίζομεν τον καινούργιον εκεί που χρειάζεται» υπογράμμισε με περισπούδαστο ύφος σε νέα συνέντευξη. «Ενδεχομένως το δημοψήφισμα θα είναι μία γενική θεώρησις των ικανοτήτων του ασθενούς. Ας προσευχηθούμε να μη χρειάζεται ξανά γύψον. Εάν χρειάζεται θα του τον βάλομεν. Και το μόνον που μπορώ να σας υποσχεθώ είναι να σας καλέσω να δείτε κι εσείς το πόδι χωρίς γύψον».
Σύμπασα η χώρα «πάγωσε» στο ένυδρο θειικό ασβέστιο επί επτά συναπτά έτη και βγήκε χάρη στην εξέγερση του Πολυτεχνείου και, δυστυχώς, εξαιτίας της κατακραυγής για την εθνική τραγωδία στην Κύπρο. Η αρτιμέλεια του ασθενούς, μολαταύτα, ουδέποτε αποκαταστάθηκε. Ακολούθησε η χωλαίνουσα δημοκρατία της Μεταπολίτευσης, που εσχάτως ακρωτηριάζεται διαρκώς. Το ιπποκράτειο λειτούργημα ασκεί, φαίνεται, ακαταμάχητη έλξη στους απατεώνες, τους παράφρονες και τους αυτόκλητους Μεσσίες, οίτινες αρέσκονται παλαιόθεν στην αντιποίησή του. Διόλου τυχαία ο Τραμπ, ο Παπαδόπουλος και οι «παπατζήδες» των χαρτοπαιγνίων αυτοπαρουσιάζονται ως γιατροί.
Δημήτρης Νανούρης
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου