Τον Ιούνιο του 1956 ο ηγέτης της Αιγύπτου Νάσερ εθνικοποίησε τη Διώρυγα του Σουέζ που ανήκε σε αγγλογαλλική ανώνυμη εταιρεία...
Ο Νάσερ είχε ζητήσει από τις ΗΠΑ δανειοδότηση για την κατασκευή του φράγματος του Ασουάν και πήρε αρνητική απάντηση.
Προχώρησε στη συνέχεια στην εθνικοποίηση της διώρυγας για να χρηματοδοτήσει την κατασκευή του φράγματος, με το έργο να ανατίθεται σε σοβιετική κοινοπραξία.
Τότε η Γαλλία, η οποία θεωρούσε ότι η ανατροπή του Νάσερ θα αποδυνάμωνε τον αγώνα του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου της Αλγερίας, προσπάθησε να συντονιστεί με τη Βρετανία και το Ισραήλ ώστε να δημιουργηθεί ένας παγκόσμιος συνασπισμός προθύμων που θα εξανάγκαζε τον Νάσερ να ανακαλέσει.
Πολύ γρήγορα οι ηγέτες της Βρετανίας και της Γαλλίας διαπίστωσαν ότι τα κράτη-χρήστες της διώρυγας δεν δέχονταν να εμπλακούν σε ενδεχόμενη εισβολή στην Αίγυπτο.
Ετσι, το φθινόπωρο του 1956, ο συντηρητικός πρωθυπουργός της Βρετανίας Ιντεν και ο Γάλλος ομόλογος του σοσιαλιστής Γκι Μολέ είχαν αυτοεγκλωβιστεί σε μια μη ελέγξιμη διολίσθηση προς τη μετωπική σύγκρουση με τον Νάσερ, τον όποιο αποκαλούσαν ανοικτά «νέο Χίτλερ».
Στις αρχές του φθινοπώρου του 1956, με γαλλική πρωτοβουλία, έγιναν διαβουλεύσεις με τον πρωθυπουργό του Ισραήλ Μπεν Γκουριόν.
Οι στρατιωτικές δυνάμεις Βρετανίας - Γαλλίας δεν θα εισέβαλλαν στην Αίγυπτο ως εκδικητικοί αποικιοκράτες, αλλά ως ειρηνευτική δύναμη ανάμεσα στο Ισραήλ και την Αίγυπτο.
Οι ΗΠΑ, που διαφωνούσαν με την επιχείρηση, άφησαν ακάλυπτες τη Γαλλία και τη Βρετανία, ενώ ταυτόχρονα διακοίνωση της ΕΣΣΔ σε τελεσιγραφικούς τόνους απειλούσε και με χρήση πυρηνικών όπλων.
Η επιχείρηση πέρασε στην Ιστορία ως το αγγλογαλλικό φιάσκο του Σουέζ και ήταν το άδοξο τέλος των δύο μεγάλων ευρωπαϊκών αποικιακών δυνάμεων.
Οι δύο ευρωπαϊκές δυνάμεις έβγαλαν δύο αντίθετα συμπεράσματα από την εισβολή τους στο Σουέζ:
● Η Βρετανία ακολουθεί αυτόματα την πολιτική των ΗΠΑ.
● Η Γαλλία πρωτοστατεί υπέρ μιας ευρωπαϊκής αμυντικής δυναμικής χειραφετημένης από τις ΗΠΑ-ΝΑΤΟ.
Βρισκόμαστε σήμερα σε μια διερευνητική ανίχνευση προθέσεων των εταίρων της Γαλλίας και της Βρετανίας ή είναι ειλημμένη απόφαση των Μακρόν - Στάρμερ η αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων των δύο μεγάλων δυνάμεων στην Ουκρανία;
Η ρητορική του Μακρόν μοιάζει σε επικοινωνιακό επίπεδο τουλάχιστον ως προετοιμασία των εταίρων και συμμάχων σε Ε.Ε. και ΝΑΤΟ για μια προαποφασισμένη αποστολή χερσαίων δυνάμεων στην Ουκρανία.
Γιώργος Καπόπουλος
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου